คนที่ทุกข์หลายคนไม่เก็บความทุกข์ไว้ที่ตัวเอง อาจจะได้รับการรังแกจากคนอื่น (กรณีที่คนเคยโดนรังแกแล้วทำร้ายคนอื่นแทนมีเยอะ) แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นแบบนั้นทุกคน
คนเราเกลียดกันมันไม่ต้องมีเหตุผลหรอกค่ะ นั่งหาเหตุผลมันไม่ช่วยอะไร มันก็เหมือนเจอคนที่ไม่ถูกชะตา แค่เห็นก็ไม่ชอบ
สำหรับเราก็แค่ห่างๆ พยายามรักษาความมีมารยาทก็แค่นั้น ไม่ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันแต่ไม่ต้องไว้ใจมาก อย่าแชร์เรื่องส่วนตัว ถ้าเราไม่ทำอะไรที่มัน toxic สร้างกรอบดีๆ ไว้ก็อยู่ร่วมกันได้ค่ะ คนส่วนใหญ่ไม่ได้สุดโต่งจนถึงขั้นจะฆ่ากัน หรืออยากให้คนๆ นั้นไปตายหรอก ต่อให้พูดไปอย่างงั้นเอาเข้าจริงก็ไม่ได้อยากทำร้ายขนาดนั้น
อีกอย่างคือ สำหรับชาวพุทธอย่างเราปฏิิจสมุปบาทน่าจะเป็นตัวที่อธิบายได้ดีพอควร การที่คนๆ นึงเลือกที่จะทำร้ายอีกคน มันต้องมีปัจจัยในอดีตและปัจจุบันที่ทำให้มันเกิด ถ้าหนึ่งในปัจจัยขาดหายไปการทำร้ายกันก็จะไม่เกิด
เช่น ฆาตกรต่อเนื่องอย่าง Ted Bundy จงใจเลือกเหยื่อที่มีความคล้ายกับแฟนเก่า แต่ก็มีกรณีที่ไปเดทแล้วผู้หญิงชิ่งหนีก่อน เลยทำร้ายเขาไม่ได้
บางคนเล่าให้ฟังว่าตื่นสายไปทำงานไม่ทันเหตุการ 9-11 ที่ผู้ก่อการร้ายทำให้เครื่องบินชนตึก คนที่รอดบอกด้วยว่าไม่เคยมีเหตุการณ์ที่ตื่นสายเพราะเป็นคนตรงต่อเวลาตลอด
ถ้าคุณเชื่อเรื่องสังสารวัฏมันสามารถอธิบายได้ว่าต่อให้ชาตินี้ไม่ได้ทำอะไรให้กัน ก็ไม่ได้แปลว่าอดีตชาติเราไม่เคยทำร้ายเขา คนเราจำไม่ได้หรอกค่ะ แต่สังขารมันคงอยู่
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
