4 ชั่วโมงที่แล้ว • ปรัชญา
ความเห็นPataนะ!
หลายคนมักจะนึกภาพว่า
พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ใน
“ป่าดงดิบ”
อาจเพราะเวลาเล่าชีวิต
ของพระองค์ก็มักจะพูดว่า
เสด็จออกบวช “เข้าป่า”
ไปบำเพ็ญเพียร
พอฟังบ่อย ๆ ภาพจำก็ถูกวาด
ขึ้นมาในใจว่าตรัสรู้กลางป่าลึก
ที่เงียบสงัด
แต่ในความจริงแล้วสถาน
ที่ตรัสรู้คือใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ณ พุทธคยา ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา บริเวณนั้นเป็นที่ราบใกล้หมู่บ้านและแหล่งชุมชน
ไม่ใช่ป่าทึบอย่างที่หลายคนเข้าใจ
เหตุที่ภาพ “ป่า” ติดอยู่ในความคิด
ผู้คน ก็เพราะป่าในเชิงสัญลักษณ์
คือความสงัด วิเวก การที่พระองค์
ละจากโลกียวิสัย
เมื่อศิลปินเขียนภาพจิตรกรรม
หรือนักเขียนถ่ายทอดเรื่องราว
ก็มักเติมบรรยากาศให้เป็นป่าร่ม
ครึ้มเพื่อสื่อความศักดิ์สิทธิ์และความลี้ลับทางจิตวิญญาณ
จึงกลายเป็นภาพลักษณ์ที่
ถูกสืบทอดมาอย่างยาวนาน
และเมื่อคนทั่วไปไม่ได้คุ้นเคย
กับภูมิศาสตร์อินเดียหรือบริเวณ
พุทธคยา ก็ยิ่งง่ายที่จะเชื่อไปตามนั้น
ที่จริงแล้ว พระพุทธองค์ตรัสรู้
ไม่ใช่เพราะความลี้ลับของป่าลึก
แต่เพราะความสงบมั่นคงของจิต
ใต้ต้นโพธิ์ในพื้นที่ที่ผู้คนยังสัญจร
ไปมา
เป็นการยืนยันว่าการตรัสรู้
ไม่จำเป็นต้องเกิดในที่ห่างไกล
โลกเสมอไป แต่อยู่ที่ความตั้งมั่น
และปัญญาภายใน
โฆษณา