ทำไม "คอรัปชั่นน้อยลง" ถึงโคตรสำคัญต่อการพัฒนาประเทศ
ประโยคที่ว่า “มันอยู่ที่คุณภาพของประชากร ไม่ใช่คอรัปชั่น” นี่คือการคิดแบบไม่ดูโครงสร้างเลยครับ คุณภาพประชากรดีแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ ถ้าระบบมันถูกปล้นตั้งแต่ต้นทาง
ลองคิดง่ายๆ ประเทศที่เก็บภาษีได้ปีละเป็นล้านล้านบาท ถ้าเงินพวกนี้ถูกคอรัปชั่นหายไป 30–40% เหลืออยู่จริงๆให้ลงทุนพัฒนาเพียงครึ่งเดียว คุณจะเอาคุณภาพประชากรที่ดีแค่ไหนมาสู้? จะให้คนเก่งๆสร้างถนนเองเหรอ? จะให้เด็กเก่งๆหอบตำราเดินไปโรงเรียนเพราะรัฐไม่ทำระบบขนส่งสาธารณะให้เหรอ?
คอรัปชั่นคือการตัดโอกาสตั้งแต่รากฐาน
โรงพยาบาลได้งบแต่โดนกินกลางทาง ยาไม่พอ คนตายฟรี
โรงเรียนได้งบแต่ผู้รับเหมาเอาของห่วยมาใส่ เด็กก็ไม่มีโอกาสได้เรียนในสิ่งแวดล้อมที่ดี
โครงสร้างพื้นฐานถนนสะพานท่อระบายน้ำก็พัง เพราะผู้มีอำนาจหั่นงบเข้ากระเป๋าตัวเอง
ถามว่าถ้าประชากรมีคุณภาพสูงๆ มันจะช่วยได้ไหม? ได้ครับ แต่สุดท้ายก็เจอเพดานชน เพราะระบบใหญ่ถูกดูดพลังงานไปหมด
เอาตัวอย่างประเทศจริงๆ
สิงคโปร์ ไม่ได้บอกว่าประชากรเขาเหนือมนุษย์ แต่สิ่งที่เขามีคือระบบที่ เอาผิดคอรัปชั่นจริงจัง งบทุกบาทถูกเอาไปพัฒนาอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย ประชากรเลยมีโอกาสเติบโตเต็มที่
ในทางกลับกัน ประเทศที่มีทรัพยากรเยอะ แต่คอรัปชั่นบานปลาย เช่นหลายประเทศในแอฟริกา แม้ประชากรมีคุณภาพ มีทรัพยากรธรรมชาติ แต่ก็พัฒนาไม่ได้เพราะเงินถูกสูบออกหมด
สรุปคือ การคอรัปชั่นคือ “การทำลายพลังงานของประเทศ” ต่อให้ประชากรฉลาด มีคุณภาพแค่ไหน แต่ถ้าระบบเอื้อคนโกง บ้านเมืองก็ไม่มีวันก้าวหน้า คุณภาพประชากรจะกลายเป็นของที่ถูกบีบให้อยู่ใต้ระบบเน่าๆ ตลอดไป
เพราะงั้นคำตอบที่ว่า “ไม่เกี่ยวกับคอรัปชั่นหรอก อยู่ที่คุณภาพประชากร” นี่คือการไม่ใช้หัวคิด แต่ใช้หัวแม่ตีนคิดแทน ถ้าแบบนั้นแสดงว่า ต่อให้ประเทศคอรัปชั่น 100% ก็ยังพัฒนาได้สินะ? อันนี้คือความคิดที่โง่จนปวดหังครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
