"เด็ก" และ "เยาวชน" ความเหมือนและความต่างในบริบททางกฎหมาย
กฎหมายกำหนดสภาพบุคคลออกเป็น 2 ประเภทกว้างๆคือ บุคคลธรรมดา กับ นิติบุคคล
หากจะกล่าวถึงเฉพาะบุคคลธรรมดา ซึ่งหมายถึง บุคคลที่คลอดออกจากครรภ์ของมารดาและมีชีวิตรอดจนอยู่รอดมาเป็นทารก ซึ่งในช่วงวัยของบุคคลนับตั้งแต่วัยทารก วัยเด็ก วัยรุ่น วัยผู้ใหญ่ วัยชรา จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต ย่อมนับว่ามีความสำคัญและสอดรับกับสิทธิและหน้าที่ตามที่กฎหมายบัญญัติและคุ้มครองให้บุคคลในแต่ละช่วงวัย
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ช่วงของบุคคลที่ยังอยู่ในช่วงของการเจริญเติบโต การเรียนรู้ การสร้างสมประสบการณ์ในชีวิต การควบคุมอารมณ์ การรู็สึกในความผิดชอบชั่วดีต่างๆ ซึ่งก้คือ "วัยเด็ก" และ "วัยรุ่น" นั้น ย่อมเป็นวัยที่ต้องให้ความสำคัญเป็นพิเศษ ดังคำกล่าวที่ว่า "เด็กในวันนี้ คือ ผู้ใหญ๋ในวันข้างหน้า"
แล้วกฎหมายให้ความหมายของช่วงบุคคลในวัยเด็กและวัยรุ่นไว้ว่าอย่างไร
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 19 บัญญัติว่า
บุคคลย่อมพ้นจากภาวะผู้เยาว์และบรรลุนิติภาวะเมื่อมีอายุยี่สิบปีบริบูรณ์
จากบทบัญญัติดังกล่าว กฎหมายไม่ได้ใช้คำว่า "เด็ก" หรือ "เยาวชน" โดยตรง หากแต่ใช้คำว่า "ผู้เยาว์" แทน แต่ก็สรุปใจความได้ว่า หมายถึง บุคคลที่อายุไม่เกิน 20 ปี
พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. 2546 มาตรา 4 บัญญัติว่า
"เด็ก" หมายความว่า บุคคลซึ่งมีอายุต่ำกว่าสิบแปดปีบริบูรณ์ แต่ไม่รวมถึงผู้ที่บรรลุนิติภาวะด้วยการสมรส
จากบทบัญญัติดังกล่าว กฎหมายได้กำหนดนิยามของคำว่า "เด็ก" ไว้อย่างชัดเจน คือ บุคคคลที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 มาตรา 4 ได้ให้นิยามของคำว่า "เด็ก" และ "เยาวชน" ไว้เป็นการเฉพาะอีกเช่นกัน ดังนี้
“เด็ก” หมายความว่า บุคคลซึ่งมีอายุเกินกว่าอายุที่กําหนดไว้ตามมาตรา 73 แห่งประมวลกฎหมายอาญา แต่ยังไม่เกินสิบห้าปีบริบูรณ์
“เยาวชน” หมายความว่า บุคคลอายุเกินสิบห้าปีบริบูรณ์ แต่ยังไม่ถึงสิบแปดปีบริบูรณ์
ในส่วนนิยามคำว่า "เด็ก" นั้น จำเป็นต้องพิจารณาบทบัญญัติตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 73 ด้วยว่าคืออะไร ซึ่งมาตรา 73 วรรคแรก บัญญัติไว้ว่า "เด็กอายุยังไม่เกินสิบสองปี กระทำการอันกฎหมายบัญญัติเป็นความผิด เด็กนั้นไม่ต้องรับโทษ"
เมื่อพิจารณาประกอบกับพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 จึงสรุปได้ว่า "เด็ก" หมายถึง บุคคลที่มีอายุกว่า 12 ปี แต่ยังไม่เกิน 15 ปีบริบูรณ์
ส่วนคำว่า "เยาวชน" นั้น กฎหมายได้ให้ความหมายไว้อย่างชัดเจนคือ บุคคลที่มีอายุกว่า 15 ปี แต่ยังไม่เกิน 18 ปีบริบูรณ์
ซึ่งมีข้อสังเกตว่า แม้พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็ก พ.ศ. 2546 กับ พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลเยาวชนและครอบครัวและวิธีพิจารณาคดีเยาวชนและครอบครัว พ.ศ. 2553 จะกำหนดนิยามคำว่า "เด็ก" ไม่ตรงกันเสียทีเดียว แต่หากพิจารณาโดยภาพรวมก็จะเห็นได้ว่า คำว่า "เด็ก" ของกฎหมายทั้ง 2 ฉบับนั้น คือ บุคคลที่อายุยังไม่เกิน 18 ปี
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
