จงเป็นหนทางใหม่...
จงเป็นครรลองที่สูงกว่า
จงเป็นมรรคาที่ยิ่งใหญ่
เธอคือผู้แผ้วทาง
เธอคือผู้นำแสงสว่าง
จิตสำนึกของคนมากมาย
กำลังยกระดับขึ้น..ก็เพราะเธอ
เธอไม่อาจมีและไม่อาจสร้าง
สังคมที่ปรารถนาและใฝ่ฝันมาช้านาน
จนกว่าจะเห็นปัญญาและกระจ่างชัด
ถึงปรมัตถ์สัจจ์ที่ว่า..
สิ่งที่เธอทำแก่ผู้อื่นเธอก็ได้ทำแก่ตัวเอง
สิ่งที่ไม่ได้ทำให้ผู้อื่นเธอก็ไม่ได้ทำให้ตัวเองด้วย
ว่าความเจ็บปวดของผู้อื่น...
ก็คือความเจ็บปวดของตัวเธอ
ความเบิกบานของผู้อื่น
ก็คือความเบิกบานของเธอด้วยเช่นกัน
ว่าเมื่อเธอปฏิเสธส่วนใดส่วนหนึ่งของมัน
ถือว่าเธอกำลังปฏิเสธส่วนนั้นของตัวเธอเอง
หยุดมองตัวเองว่าแยกจากคนอื่น
ไม่มีสักสิ่งในเอกภพนี้...
ที่จะดำรงอยู่อย่างแยกขาดจากสิ่งอื่น
เนื้อในของทุกสิ่งล้วนเชื่อมโยงกันอยู่
ขึ้นต่อกันและกัน มีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน
ทอสานโยงใยเข้าด้วยกันเป็นเนื้อแห่งชีวิต
บทท้ายเล่มหนังสือสนทนากับพระเจ้า เล่ม 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
