เค้กของความฝัน
ฝนโปรยปรายลงมาเบา ๆ ในเช้าวันหนึ่งที่เมืองเล็ก ๆ เอกถือร่มสีดำเดินผ่านสวนสาธารณะ เขาเพิ่งกลับจากที่ทำงาน ร่างกายอ่อนล้าแต่หัวใจเต็มไปด้วยความคิดที่กระจัดกระจาย
สายตาของเขาหยุดอยู่ที่ผู้หญิงคนหนึ่งถือร่มสีฟ้าใส่ เด็กสาวยิ้มให้กับหยดฝนที่ตกลงมาเป็นจังหวะเหมือนดนตรี เสียงหัวใจเอกเต้นแรงโดยไม่รู้ตัว
“คุณ…เป็นใครครับ?” เขาเอ่ยถามด้วยเสียงที่เขาเองก็รู้สึกแปลกใจ
“ฉันชื่อรินค่ะ…ยินดีที่ได้เจอคุณ” เธอยิ้ม อ้อมกอดของร่มสีฟ้าทำให้โลกใบเล็ก ๆ นี้อบอุ่นขึ้นทันตา
ตั้งแต่วันนั้น เอกและรินเริ่มต้นชีวิตร่วมกันด้วยความเรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น ทุกวันเต็มไปด้วยหัวเราะและความทรงจำที่สวยงาม
ไม่กี่ปีต่อมา น้ำฟ้าเกิดขึ้นในบ้านเล็ก ๆ ของพวกเขา ร่างเล็กน่ารักของเธอทำให้ทั้งบ้านสดใสขึ้นทันตา รินและเอกมักนั่งชมความงดงามของลูกสาวในทุกช่วงเวลา ตั้งแต่วันแรกที่น้ำฟ้ากระพริบตาดูโลก จนถึงวันแรกที่เธอเดินและพูดคำว่า “แม่”
รินมักนั่งฝันถึงวันสำคัญในอนาคตของลูกสาว เธอมองน้ำฟ้าและคิดถึงวันแต่งงานของเธอเองในอีก 20 ปีข้างหน้า ทุกคืนที่หลับตา เธอมักเห็นภาพตัวเองยื่นเค้กให้ลูกสาว พร้อมรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความรัก
แต่ชีวิตไม่ได้ราบรื่นเสมอไป เมื่อ น้ำฟ้าอายุ 3 ขวบ รินได้รับข่าวร้ายจากหมอว่าโรคร้ายที่เธอเป็นอยู่ไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ เอกและรินต้องเผชิญกับความจริงอันโหดร้าย น้ำตาของรินไหลลงบนแก้มขณะอุ้มน้ำฟ้า
“ฉันจะอยู่กับน้ำฟ้าตลอดไป…แม้กายฉันจะไม่อยู่ แต่หัวใจของฉันจะอยู่กับเธอเสมอ” รินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือแต่มั่นคง
น้ำฟ้าไม่เข้าใจทั้งหมด แต่เธอรับรู้ถึงความเศร้าและความรักที่ลึกซึ้งของแม่ตั้งแต่เด็ก
เวลาผ่านไป รินจากโลกนี้ไป แต่ ความฝันของเธอไม่ได้ตายไปด้วย เอกยังคงเล่าเรื่องราวของรินให้กับน้ำฟ้าฟังทุกวัน น้ำฟ้าเติบโตขึ้นเป็นเด็กสาวฉลาด สดใส และเต็มไปด้วยความรักที่เธอได้รับจากพ่อ
และแล้ว…รินกลับเกิดใหม่เป็นลูกสาวเจ้าของร้านเค้กใกล้ ๆ บ้าน เธอจำความทรงจำบางส่วนไม่ได้ทั้งหมด แต่หัวใจของเธอรู้สึกคุ้นเคยกับชีวิตที่เกี่ยวข้องกับเค้กเสมอ
น้ำฟ้าเริ่มเข้าเรียนมัธยม เธอเป็นเด็กที่ร่าเริงและมีเพื่อนมากมาย รินเกิดใหม่ในวัยเด็กอายุใกล้ ๆ กัน เธออาศัยอยู่ในบ้านเล็ก ๆ ของร้านเค้ก ทุกวันเธอได้สัมผัสความหวานและกลิ่นอบอวลของเค้ก ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ แม้จะไม่รู้ว่าผลของโชคชะตาจะพาเธอมาพบกับลูกสาวของรินเก่าอย่างไร
รินในร่างใหม่มักฝันถึงเด็กหญิงคนหนึ่งที่เธอรู้จักดี แม้จะไม่ชัดเจน แต่ความรู้สึกอบอุ่นและรักลึกซึ้งในหัวใจของเธอกำลังเรียกหา
ยี่สิบปีผ่านไป น้ำฟ้ากำลังจะเข้าพิธีแต่งงานของเธอเอง เอกเตรียมทุกสิ่งทุกอย่างด้วยหัวใจที่อบอุ่น เต็มไปด้วยความคิดถึงริน แต่เขารู้สึกว่าวันนี้ฝันของรินกำลังจะสมบูรณ์
ทุกอย่างถูกเตรียมอย่างละเอียด ทั้งอาหาร ดอกไม้ และเค้กแต่งงานที่สวยงาม แต่เขายังคงคิดถึงความฝันของริน…ภาพของเธอยื่นเค้กให้ลูกสาวในวันสำคัญนี้
ทันใดนั้น เสียงกระดิ่งหน้าประตูดังขึ้น เด็กสาวอายุ 20 ปีถือ กล่องเค้ก มายืนตรงหน้าเอก และสายตาของเขาก็หยุดนิ่ง
ใบหน้าของเธอเหมือนรินทุกประการ ไม่ใช่เพียงคล้าย แต่แทบเหมือนร่างของรินในวัย 20 ปี ความทรงจำทั้งหมดกลับมา—รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ และความอบอุ่น
“สวัสดีค่ะ…ฉันเอาเค้กมาส่งให้คุณเอกค่ะ” เธอเอ่ยเสียงใส
“คุณ…เหมือนริน…” เอกพูดด้วยน้ำเสียงสั่น
“ใช่ค่ะ…ฉันชื่อรินเหมือนกัน แต่ฉันเกิดใหม่เป็นลูกเจ้าของร้านเค้กใกล้ ๆ นี้ และฉันเชื่อว่าชะตาพาฉันมาที่นี่เพื่อเติมเต็มฝันของแม่ของน้ำฟ้า”
น้ำฟ้าวิ่งเข้ามา เธอหยุดชะงัก เมื่อสบตากับเด็กสาวตรงหน้า น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
“คุณ…แม่?” น้ำฟ้าเอ่ย
เด็กสาวหัวเราะเบา ๆ “ฉันไม่ใช่แม่ของเธอค่ะ แต่ฉันรู้ว่าฝันของแม่เธอคืออะไร ฉันมาส่งเค้กนี้ให้ เพื่อให้ฝันของแม่เธอสมบูรณ์ค่ะ”
พิธีแต่งงานดำเนินต่อไป น้ำฟ้าก้าวเข้ามาพร้อมเจ้าบ่าว เธอหันไปมองเด็กสาวที่ยืนอยู่ข้างเอก รอยยิ้มของเธอเหมือนแสงสว่างอุ่น ๆ ที่ส่องเข้ามาในหัวใจ
หลังจากตัดเค้ก ทุกคนหัวเราะและยิ้ม น้ำฟ้าเอื้อมมือไปสัมผัสกล่องเค้กด้วยความรัก เธอรู้ว่าฝันของแม่ถูกเติมเต็ม และในวันสำคัญที่สุดของชีวิตเธอ ความรักของแม่ยังอยู่เคียงข้าง
เอกมองเด็กสาวด้วยสายตาอบอุ่น “ขอบคุณ…สำหรับเค้ก…และสำหรับฝันของรินที่คุณทำให้สมบูรณ์”
เด็กสาวพยักหน้า “ฉันแค่ทำตามหัวใจ…ความรักไม่เคยหายไป มันกลับมาในรูปแบบที่เราไม่คาดคิด”
คืนวันนั้น เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ รอยยิ้ม และความอบอุ่น ครอบครัวของเอก น้ำฟ้า และเด็กสาวรินเกิดใหม่ รู้สึกว่าความฝัน ความรัก และความทรงจำไม่มีวันจางหาย
หลังงานแต่ง งานเลี้ยงเต็มไปด้วยเสียงเพลงและความสุข น้ำฟ้าและเจ้าบ่าวเต้นรำท่ามกลางแสงไฟอ่อน ๆ เอกนั่งมองรอบ ๆ มองเด็กสาวรินใหม่ที่ยืนอยู่มุมหนึ่ง แสงไฟสะท้อนบนใบหน้าที่คุ้นเคย รอยยิ้มของเธอเหมือนสะกดเวลาให้หยุดลง
“ฝันของแม่สมบูรณ์แล้วครับ” เอกพูดเบา ๆ
เด็กสาวยิ้มและพยักหน้า “และความรักยังคงอยู่…เสมอค่ะ”
น้ำฟ้าวิ่งมาหาเอกและกอดเขาแน่น “ขอบคุณพ่อที่อยู่กับหนูมาตลอด…และขอบคุณแม่ของหนู…ที่กลับมาในวันนี้”
ทุกคนรู้สึกถึงความอบอุ่น ความรัก และความฝันที่ไม่เคยตาย ความทรงจำที่ถูกเติมเต็ม และความสุขที่อยู่รอบตัว
วันรุ่งขึ้น แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างบ้าน รินใหม่ยืนอยู่หน้าร้านเค้กมองไปยังบ้านของเอกและน้ำฟ้า เธอรู้สึกเต็มไปด้วยความสุข แม้จะไม่ใช่ร่างเดิม แต่หัวใจของเธอรู้ว่าเธอได้เติมเต็มฝันของตัวเองให้ลูกสาวของเธอเรียบร้อยแล้ว
น้ำฟ้าและเอกมักเดินมาที่ร้านเค้กเพื่อพบรินใหม่ พวกเขาหัวเราะ แลกเปลี่ยนเรื่องราว และแบ่งปันความทรงจำที่อบอุ่น
และทุกครั้งที่พวกเขามองเค้กวันแต่งงาน พวกเขาจะนึกถึงริน…แม่ผู้ฝันถึงวันสำคัญนี้เสมอ
เค้กของความฝัน…ไม่ใช่เพียงขนมหวาน แต่เป็นสัญลักษณ์ของ ความรักที่ไม่มีวันตาย 🌸
สุดท้ายของคลิกรูปหัวใจเป็นกำลังใจด้วยนะครับและส่งข้อความมาให้คำแนะนำได้นะครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
