23 ก.ย. เวลา 18:11 • ความคิดเห็น
กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตต่างกันเป็นจริง การที่บุคคลมี "ต้นทุน" ที่ดีในปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สิน สติปัญญา หรือโอกาส เป็นผลมาจาก กรรมดีในอดีต ที่ได้เคยสร้างสมมา
แต่กรรมเก่าเป็นเพียงส่วนหนึ่ง กรรมในปัจจุบันย่อมสำคัญกว่า ผู้มีต้นทุนดี แต่หากประมาทมัวเมา ไม่สร้างกุศลเพิ่ม ย่อมถึงความพินาศได้
ผู้มีต้นทุนน้อย แต่หากมี ความเพียรอันชอบ (วิริยะ) ประกอบกิจโดยสุจริต ย่อมสร้างตนให้ประสบความสำเร็จและรุ่งเรืองได้
แท้จริงแล้ว ความสำเร็จทางโลกเป็นของไม่ยั่งยืน ความสำเร็จอันประเสริฐที่ทุกคนสร้างได้โดยไม่เกี่ยวกับต้นทุนเดิม คือ "อริยทรัพย์ ๗" อันได้แก่ ศรัทธา ศีล หิริ โอตตัปปะ การฟังธรรม ความเสียสละ และปัญญา ซึ่งเป็นทรัพย์ที่ติดตามตนไปได้ในทุกภพชาติ
โฆษณา