มีแต่เราที่คิดไปเอง
ผมมักจะเข้าห้องน้ำทุกครั้งก่อนจะออกไปเจอกับสภาพรถติดในเมือง มีครั้งหนึ่งขณะที่ผมกำลังคลายชุดออก พบว่าตัวเองลืมรูดซิปกางเกง
ผมเพิ่งออกจากห้องสัมมนาที่ต้องพบปะพูดคุยกับผู้คนมากมาย วันนี้รู้สึกกังวลว่าทุกคนต้องเห็นความผิดพลาดนี้แน่นอน แต่เขาอาจจะรักษามารยาทกลัวผมอายจึงไม่กล้าบอก หรืออาจจะไม่มีใครสังเกตเห็นเลยก็เป็นได้ เราดันคิดมากไปเอง
ผมกำลังคิดถึง Spotlight effect เรามักจะคิดว่าตัวเราเองมีไฟสปอตไลต์ที่สาดส่องอยู่เหมือนนักแสดงบนเวที ทำให้เป็นจุดสังเกตเป็นที่จับจ้องในสายตาคนอื่นตลอดเวลา ไม่ว่าจะทำอะไรหรือเดินไปที่ไหน หากทำอะไรผิดก็คิดว่าคนอื่นต้องเห็นแน่เลย มันจะทำให้เรากังวลและสูญเสียความมั่นใจ
แทบทุกคนต้องเคยทำอะไรผิดพลาดตอนเข้าสังคม ไม่ว่าจะเป็นลืมรูดซิปกางเกงแบบผม ทำกาแฟหกเลอะเสื้อ นำเสนอผลงานด้วยความไม่มั่นใจ แม้แต่ภาพจำตอนเด็กที่เราแต่งชุดผิดไปโรงเรียนแบบไม่อ่านไลน์กลุ่ม
งานทดลองของนักจิตวิทยา Thomas Gilovich ได้ให้นักศึกษากลุ่มหนึ่งเข้าเรียนสายในขณะที่อาจารย์กำลังสอนอยู่ โดยบังคับให้ทุกคนเดินเข้าห้องเรียนผ่านประตูด้านหน้าที่อยู่ในสายตาของนักเรียนคนอื่นที่อยู่ในห้อง หลังจากจบชั่วโมงเรียน นักจิตวิทยาได้สอบถามนักศึกษาเหล่านั้นและพบว่า นักศึกษาที่เข้าเรียนสายรู้สึกอับอายที่เข้าห้องเรียนสาย ต้องเป็นเป้าสายตาตอนเดินเข้ามา และรู้สึกไม่ดีทุกครั้งที่นึกถึง แต่พอสอบถามนักศึกษาที่นั่งเรียนอยู่ในตอนนั้นกลับพบว่า แทบไม่มีใครจำได้เลยว่านักศึกษาที่เข้าเรียนสายเป็นใครบ้าง
ความจริงไม่มีใครสนใจเราขนาดนั้นหรอก พวกเขาอาจไม่ได้สังเกตหรือสนใจเราตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เพราะทุกคนมีเรื่องราว มีปัญหา มีสิ่งอยู่ในหัวที่ต้องครุ่นคิด ไม่มีใครเห็นหรือใส่ใจ เขาอาจจะเห็นสิ่งผิดปกติของเรา แต่อาจจะมองว่าเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญอะไร มีเรื่องอื่นที่ต้องทำ พอออกจากตรงนั้นไม่นานก็ลืมกันหมดแล้ว อย่างนักศึกษาที่นั่งอยู่ในห้องก็เอาแต่โฟกัสสิ่งที่อาจารย์สอน รวมทั้งนักศึกษาที่เข้าเรียนสายก็เหมือนคนอื่นๆ ที่เคยมาสาย ไม่ได้แปลกประหลาดอะไร
ไม่เชื่อก็ลองถามตัวเองว่า เราจำความผิดพลาดของคนอื่นได้มากน้อยแค่ไหน
มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ทุกคนที่เห็นตัวเองเป็นตัวละครเอกในเรื่องราวของตัวเอง และเห็นคนอื่นเป็นแค่ตัวประกอบในเรื่องราวของเขาเท่านั้น เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลอะไรเลย หากเราทำอะไรผิดพลาดไป
เราเป็นเพียงคนคนหนึ่งท่ามกลางมนุษย์อีกหลายพันล้านคนบนโลกใบนี้ ทุกคนมีเรื่องราว มีปัญหา มีจุดโฟกัสในเรื่องของตัวเอง เราไม่ได้สำคัญกับใครขนาดนั้น ไม่ต้องคิดเยอะ
ครั้งต่อไปหากทำอะไรผิด แค่ยอมรับและปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น
คิดเสมอว่า ไม่มีใครคอยจ้องจับผิดคุณ นอกจากตัวคุณนั่นแหละที่คิดไปเอง
ปิดสปอตไลต์นั้นเถอะ
เราเป็นตัวเอกในเรื่องของตัวเองและเป็นตัวประกอบในเรื่องของคนอื่น ไม่ต้องกังวลกับสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้ว ชีวิตยังต้องก้าวเดินต่อไป
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
