พาสปอร์ตที่ดีที่สุดในโลก
ตอนเด็กผมชอบอ่านหนังสือ และเคยใฝ่ฝันอยากมีห้องสมุดขนาดใหญ่ในบ้าน ครั้นโตขึ้นหาเงินเองได้ ก็สะสมหนังสือจนเต็มชั้น สานฝันวัยเด็กให้เป็นความจริง ทว่าในที่สุดก็พบว่า 95 เปอร์เซ็นต์ของหนังสือที่เก็บไว้บนชั้นไม่เคยถูกเปิดอ่านซ้ำ
วันหนึ่งก็คิดขึ้นมาว่า เก็บไว้ทำไม ยังมีคนที่อยากอ่านหนังสือที่ไม่ได้เปิดอีกเหล่านี้ เช่นที่ผมตอนเด็กอยากอ่านหนังสือมากมาย ที่ไม่มีให้อ่านในห้องสมุด
คิดดังนั้นก็บริจาคหนังสือทั้งหมดให้เพื่อน ญาติ และห้องสมุด บอกพวกเขาว่าอ่านเสร็จ ให้ส่งเข้าห้องสมุด หนังสือหนึ่งเล่มแทนที่จะอ่านหนึ่งคน ก็ได้อ่านในวงกว้างขึ้น
ด้วยวิธีนี้ห้องสมุดของผมก็ใหญ่กว่าที่ผมเคยฝันว่าอยากมี!
น้อยลงแต่มากขึ้น!
ในชีวิตเรามีข้าวของมากมายที่มีชะตากรรมไม่ต่างจากหนังสือบนชั้นที่เราไม่เคยอ่านซ้ำ
บางคนมีรองเท้าหลายร้อยคู่ เสื้อหลายร้อยตัว สูทห้าสิบตัว บางคนมีบ้าน 3-4 หลัง โทรศัพท์หลายเครื่อง โทรทัศน์ห้องละเครื่อง ทั้งที่เวลาใช้สิ่งต่าง ๆ นี้ใช้ทีละตัว ทีละหลัง ทีละเครื่อง และหลายอย่างทั้งชีวิตใช้แค่ครั้งเดียว
มนุษย์วัยกลางคนไม่น้อยเมื่อผ่านชีวิตถึงช่วงสุดท้าย จะใช้ชีวิตง่ายขึ้น เพราะเบื่อความรุงรัง หลายคนเมื่อลูกโตแล้วก็ขายบ้าน ย้ายไปอยู่บ้านหรือคอนโดมิเนียมเล็ก ๆ ดูแลง่ายกว่า มาถึงจุดที่เห็นว่า ไม่รู้จะมีอะไรมากมายไปทำไม น้อยไว้ดีกว่า หวนคืนสู่ความเรียบง่าย เพราะกิเลสมักฝ่อไปตามวัย ความเหนื่อยอยู่เหนือความอยาก! (แม้ไม่จริงกับทุกคน)
คนหนุ่มสาวไม่ต้องรอจนแก่ค่อยคิดได้ เพราะความน้อยมิได้แปลว่าแก่!
อย่างไรก็ตาม ความน้อยก็มีหลายระดับ บางคนต้องสวมสูทประชุมพบลูกค้า อาทิตย์ละห้าหกครั้ง หากตู้เสื้อผ้าของเขามีสูทสิบห้าตัว ก็ถือว่าน้อย ส่วนอีกคนหนึ่ง ทั้งชีวิตไม่ต้องสวมสูท ถ้าตู้เสื้อผ้าของเขามีสูทหนึ่งตัว ก็อาจถือว่ามากไป!
บางคนสะสมข้าวของเพราะไม่รู้จะทำอะไรดีกว่านั้น ก็ไม่เป็นไร ถ้าสะสมแล้วมีความสุข ก็สะสมไป แต่ถ้าซื้อมาแล้วกองไว้นาน ๆ โดยไม่ใช้ประโยชน์ มันก็ทำให้ชีวิตรุงรังเปล่า ๆ
นี่มิได้แปลว่าคนที่เสื้อผ้ามากมาย รองเท้าพันคู่จะไม่มีความสุข แต่หมายถึงว่ามันไม่ใช่วัตถุที่ทำให้เรามีความสุข ความสุขมาจากภายในตัวเราเอง
ตายไปแล้วเอาอะไรไปไม่ได้สักชิ้น
หากคุณเป็นคนที่ใช้ชีวิตแบบง่าย ๆ มีข้าวของเท่าที่ต้องใช้ รสนิยมเรียบง่าย น้อย สะอาด มีเสื้อผ้ารองเท้าเท่าที่จำเป็นต้องใช้ ไม่ว่าคุณจะเป็นคนไทย ลาว จีน อังกฤษ เอสกิโม คุณก็จะได้รับสัญชาติใหม่อีกหนึ่งโดยอัตโนมัติคือสัญชาติ Minimalist
Minimalism ไม่ใช่ประเทศใหม่ มันเกิดมานานตั้งแต่มนุษย์ยังมีขนรุงรังอย่างลิงและเก็บของป่ามากิน นานก่อนหน้าโลกมีสังคมเมือง
ไม่ว่าจะเกิดเป็นคนชาติไหน ก็สามารถสมัครถือสัญชาติ Minimalist ได้ทั้งสิ้น สมัครฟรี จะเป็นสมาชิกชั่วคราวหรือสมาชิกตลอดชีพก็ได้
ชาว Minimalist คือคนที่ครอบครองข้าวของเท่าที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต
ชาว Minimalist พบว่าความสุขในชีวิตมิได้มาจากมีข้าวของมาก ๆ แต่อยู่ที่การใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย สันโดษ พอเพียง
มันก็คือวิถีแห่งนักบวช
และใครเล่าที่บอกว่าฆราวาสจะใช้ชีวิตแบบนักบวชไม่ได้? เพราะความเป็นนักบวชอยู่ภายในใจ
สิ่งหนึ่งเกี่ยวกับปรัชญาพุทธคือ ไม่เพียงสอนเรื่องการละวางสิ่งของเท่านั้น ยังสอนให้ละขยะในใจด้วย
ดังนั้นศาสนาพุทธก็คือลัทธิ Minimalism ทางจิตวิญญาณนั่นเอง
นักบวชที่ยังสะสมข้าวของวัตถุ ไม่ใช่นักบวช พระที่ยังสะสมทรัพย์สินไม่ใช่พระ วัดที่ยังมีพิธีกรรมมากมายย่อมหนีห่างจาก Minimalism
การลดละวัตถุช่วยแผ้วทางให้ลดละขยะในใจง่ายขึ้น เมื่อกิเลสไม่สามารถทำให้จิตเรากระเพื่อม ก็เท่ากับว่าเราก้าวสู่โลกของความเย็นอีกก้าวหนึ่ง
เวลาตายก็ไม่มีอะไรมากมายต้องห่วง
ตายไปแล้ว ก็ไม่ต้องเผาหุ่นจำลองข้าวของส่งไปให้ใช้ในภพอื่น เพราะคนถือสัญชาติ Minimalist ไปภพไหนก็ไม่ต้องใช้พาสปอร์ต
ย่อความจาก 1 เปอร์เซ็นต์ของความเป็นไปได้
61 บทความ 190.- บทความละ 3.1 บาท
หนังสือหมดเมื่อไร จะไม่ตีพิมพ์ใหม่แล้ว
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
