คือเรากำลังรู้สึกแบบนี้เลย พ่อแม่เราด้อยค่าการตัดสินใจของเราทุกอย่าง แบบวันก่อนเราซื้อของแล้วเขาให้ของแถมแต่เราไม่ได้ใช้ เราก็บอกไม่เอาค่ะ เพราะเราเป็นคนซื้อเราจะตัดสินใจยังไงก็ได้
กลับมาพ่อว่าเราทำไมไม่เอาไม่เข้าใจ น้ำเสียงแบบด้อยค่ามาก คือเรื่องเล็กน้อยมาก ทำไมเราต้องเจอแต่สิ่งนี้...
ยิ่งเรื่องใหญ่ๆคือไม่ต้องพูดถึง ถ้าไม่คิดเหมือนเขาทำแบบที่เขาคิด คือผิดหมดโดนคำพูดถ่มถุยด้อยค่ามาก
เห้อ... แต่สุดท้ายคือ เราก็ได้แต่ระบายลงการเขียน journal อ่ะ ร้องไห้ระบายไป อย่างที่เขาว่า คนที่ควรพบจิตแพทย์ไม่ยอมไปพบ คนที่โดนเลยต้องไปพบแทน แต่ไม่มีเงินพบก็เขียน journal วนไป ก็ต้องทนอ่ะ และพยายามยอมรับว่าเขาเป็นแบบนี้
ถ้าวันนึงไม่ไหวจริงๆก็คงต้องออกไปอยู่ข้างนอก แต่เราทำงานที่บ้านซะด้วย ก็คงไป-กลับ เพื่อมาทำงานอย่างเดียวอ่ะ
ชีวิตคงลำบากขึ้น แต่เพื่อสุขภาพจิต ปกป้องความรักตัวเอง การเห็นคุณค่าในตัวเอง ความมั่นใจ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
