สำหรับผมนะ ทุกครั้งที่อนุรักษ์นิยมรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะสั่นคลอน สิ่งที่ตามมาคือ “เลือดของประชาชน”
มันคือความโหดเหี้ยมที่ถูกสั่งจากบนโต๊ะประชุม
มันคือเสียงปืนจากปลายกระบอกของทหารที่ยิงใส่คนตัวเปล่าที่เรียกร้องอนาคต
ประวัติศาสตร์ไทยบันทึกไว้หมด
นักศึกษาถูกฆ่า ประชาชนถูกกวาดล้าง
บางคนถูกลากไปกลางสนาม ถูกข่มขืน ถูกทรมาน
มีผู้หญิงที่ถูกเหล็กกระทุ้งอวัยวะเพศจนทะลุออกปาก และในขณะเดียวกัน ฝั่งของผู้ยืนอยู่ข้างอำนาจเดิมกลับปรบมือร้องเพลง “หนักแผ่นดิน” อย่างภูมิใจ โดยไม่รู้สึกเลยว่านั่นคือเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน
ทั้งหมดนี้คือ “รอยยิ้มอำมหิต”
ที่ถูกเรียกว่า “ความสงบ”
คำว่า “อนุรักษ์นิยม” จึงไม่ใช่คำสวยงามเลยสำหรับคนที่รู้จักประวัติศาสตร์ เพราะมันแปลได้ว่า “ฉันจะรักษาทุกสิ่งไว้ แม้ต้องฆ่าคนเพื่อให้มันอยู่ต่อ”
ในประวัติศาสตร์การเมืองไทย
มีรัฐประหารกว่า 13 ครั้ง
แต่ละครั้งคือบทซ้ำของโศกนาฏกรรมเดิม
อำนาจทับศีรษะประชาชน แล้วบอกว่านี่คือระเบียบ นี่คือความดี แล้วใครเซ็นคำสั่งใครมาจากใคร นั่นแหละครับคือความเลวร้ายของระบอบนี้
คุณเห็นไหมครับว่า “อนุรักษ์นิยม” มันน่ากลัวขนาดไหนในหน้าประวัติศาสตร์ของเรา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
