💬 ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน...คำพูดที่สะท้อนมากกว่าความผิดของเด็ก
ทุกครั้งที่เราได้ยินคำว่า “ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน”
มักจะตามหลังเหตุการณ์ที่เด็กหรือเยาวชนทำพฤติกรรมบางอย่างที่ไม่ถูกใจผู้ใหญ่ — พูดไม่เพราะ แต่งตัวไม่เรียบร้อย ทำตัวก้าวร้าว หรือแสดงออกต่างจากสิ่งที่สังคมคาดหวัง
คำพูดนี้เหมือนคำตำหนิสั้น ๆ แต่สะท้อนอะไรลึกกว่านั้นมาก มันสะท้อน “สายตาของสังคม” ที่มักโยนความรับผิดชอบทั้งหมดไปที่ครอบครัว โดยไม่เคยถามเลยว่า เด็กคนนั้นเติบโตขึ้นมาท่ามกลางสภาพแวดล้อมแบบไหน สังคมรอบตัวเขาส่งเสียงแบบใดให้เขาได้ยินทุกวัน
ในอดีต “พ่อแม่” อาจเป็นศูนย์กลางของการอบรมสั่งสอนจริง ๆ
แต่วันนี้ เด็ก ๆ ใช้เวลาอยู่กับโรงเรียน วันละเกือบสิบชั่วโมง อยู่กับโลกออนไลน์วันละหลายชั่วโมง และเรียนรู้จากสื่อรอบตัวตลอดเวลา
สิ่งเหล่านี้กลายเป็น “ครูอีกชุดหนึ่ง” ที่คอยสอนเขาอยู่ทุกวัน — โดยที่พ่อแม่บางคนแทบไม่รู้เลยว่าลูกเรียนรู้อะไรอยู่ในโลกนั้น
คำว่า “ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน” จึงอาจไม่ยุติธรรมกับใครเลย ทั้งกับพ่อแม่ที่พยายามแล้ว แต่ก็ต้องต่อสู้กับอิทธิพลรอบด้าน และกับเด็กที่อาจยังไม่เข้าใจว่าพฤติกรรมของตนกระทบคนอื่นอย่างไร
บางที แทนที่จะพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิ
เราอาจเริ่มต้นด้วยคำถามว่า “เด็กคนนี้ต้องการอะไร”
หรือ “สังคมรอบตัวเขาส่งเสริมแบบไหน”
เด็กไม่ได้เติบโตจากคำสอนของพ่อแม่เท่านั้น แต่เติบโตจากสายตา คำพูด และท่าทีของผู้ใหญ่ทุกคนที่เขาพบเจอในแต่ละวัน
เมื่อชุมชนทั้งชุมชนร่วมกันสอน ร่วมกันเป็นแบบอย่าง เด็กก็จะได้เห็นภาพของ “ความดี” ที่ไม่ใช่แค่ในคำพูดของพ่อแม่ แต่ปรากฏอยู่ในการกระทำของผู้ใหญ่ทั้งสังคม
ดังนั้น ครั้งหน้าที่เราเห็นเด็กทำอะไรไม่ถูกใจ
ลองหยุดก่อนจะพูดว่า “ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน”
แล้วเปลี่ยนเป็นคำว่า “เราทุกคนช่วยกันสอนลูกหลานของเราเถอะ”
เพราะเด็กทุกคน...คือภาพสะท้อนของสังคมที่เราทุกคนร่วมกันสร้าง
สุนทร AI ว่าจั่งซั่น
#ครูเต้ยปอสามพอกอ #ห้องเรียนครูเต้ยปอสามพอกอ #สุนทรAIว่าจั่งซั่น
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
