6 ต.ค. เวลา 05:16 • ครอบครัว & เด็ก

“ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน”

เป็นคำพูดที่ได้ยินบ่อยในสังคมไทย โดยเฉพาะเวลาที่คนในชุมชนเห็นพฤติกรรมของเด็กหรือเยาวชนที่ไม่เหมาะสม เช่น พูดจาไม่สุภาพ ทำตัวก้าวร้าว หรือประพฤติผิดจากบรรทัดฐานของสังคม
คำพูดนี้สะท้อนหลายมิติของสังคมและชุมชน ดังนี้ 👇
🧭 1. ค่านิยมเรื่อง “ครอบครัวคือรากฐานการอบรม”
สังคมไทยให้ความสำคัญกับ “บ้าน” ว่าเป็นที่ปลูกฝังศีลธรรมและมารยาท
เมื่อเห็นพฤติกรรมไม่เหมาะสมของลูก คนมักโยนความรับผิดชอบไปที่พ่อแม่ทันที
→ สะท้อนแนวคิดว่า “เด็กดีเพราะพ่อแม่สอนดี เด็กเสียเพราะพ่อแม่ไม่สอน”
🫂 2. การคาดหวังของชุมชนต่อการเลี้ยงดู
สังคมคาดหวังให้ครอบครัวมีบทบาทหลักในการอบรมลูกหลาน
แสดงถึงแรงกดดันทางสังคมต่อพ่อแม่ ให้ต้อง “เลี้ยงลูกให้เป็นคนดี” ตามมาตรฐานของชุมชน
🗣️ 3. การตัดสินและตำหนิ มากกว่าการเข้าใจ
คำพูดนี้มักใช้ในเชิง ตำหนิหรือกล่าวโทษ มากกว่าเสนอทางแก้
สะท้อนปัญหาการ “ขาดความเข้าใจเชิงระบบ” — ไม่มองว่าพฤติกรรมของเด็กอาจมาจากหลายปัจจัย เช่น โรงเรียน เพื่อน สื่อ หรือสภาพสังคม
🧩 4. การเปลี่ยนแปลงของสังคมและช่องว่างระหว่างวัย
ปัจจุบัน ค่านิยมและวิธีเลี้ยงดูลูกเปลี่ยนไป
ผู้ใหญ่บางคนอาจยังยึดรูปแบบเดิม เช่น ต้องเชื่อฟัง ไม่เถียง
เมื่อลูกหลานแสดงความเห็นต่าง ก็อาจถูกมองว่า “ไม่ผ่านการสั่งสอน”
🌱 5. โอกาสในการสร้างชุมชนที่เข้าใจและร่วมมือ
คำพูดนี้สะท้อนว่าชุมชนยังเห็น “การเลี้ยงดูเด็ก” เป็นเรื่องส่วนตัวของครอบครัว
แต่ในความจริง เด็กเติบโตได้ดีเมื่อทั้ง “บ้าน–โรงเรียน–ชุมชน” ร่วมกันดูแล
ดังนั้น แทนที่จะกล่าวว่า “ลูกพ่อแม่ไม่สั่งสอน” อาจเปลี่ยนเป็น “เราช่วยกันสอนลูกหลานของชุมชนเราเถอะ” จะสร้างพลังบวกมากกว่า
โฆษณา