7 ต.ค. เวลา 14:47 • ความคิดเห็น

เรียนรู้ ...

หลานชายสองคนปิดเทอมแล้ว...เด็กๆเดินทางมาจากบ้านหลายร้อยกิโล เพื่อมาใช้ชีวิตช่วงปิดเทอมกับปู่ ย่า และป้า มีอาการอิดออดบ้าง แต่จะเรียกว่าป้าบังคับก็ได้ บังคับให้ห่างบ้าน ห่างพ่อแม่บ้าง เรียนรู้อย่างอื่นบ้าง ปรับตัวบ้าง
เอาเป็นว่าสิ่งที่สร้างความประทับใจและประหลาดใจให้อย่างมากในรอบนี้คือ
กระเป๋าเล็กสองใบจากเด็กสองคนค่ะ
ปิดเทอมใหญ่เดือนเมษายนที่ผ่านมา มาอยู่กับป้าทั้งเดือน ป้าหิ้วไปหิ้วมา เวลาทำงานก็มาด้วย เค้าได้รับอนุญาตให้ใช้พื้นที่ในห้องพักแพทย์ในการรอระหว่งป้าทำงานเช้า ถึงเย็น สิ่งที่ต้องต่อสู้ด้วยทุกวันคือความเบื่อ ระหว่างนี้ ป้าอนุญาตให้เล่นได้ตามสมควรเพื่อจัดการความเบื่อของตัวเอง โดยมีข้อจำกัดเรื่องการใช้หน้าจอเพื่อเล่นเกมหรือดูสิ่งต่างๆ มีช่วงเวลาให้เล่นให้ดูแต่ไม่ให้แช่กับมันทั้งวัน ...ต้องทำอย่างอื่น นี่คือกติกาของเรา
หนูต้องจัดการกับความเบื่อให้ได้ด้วยวิธีต่างๆ มีความสุขกับสิ่งอื่นๆที่ไม่ใช่แค่จากหน้าจอ
นอกจากหน้าจอ ให้เล่นได้อิสระ ไม่ได้จำกัดเวลาอ่านหนังสือได้ ปั้นดิน วาดรูป ระบายสี ต่อบล็อค ไปจนถึงทำงานเล็กๆน้อยช่วยพี่พยาบาล
ผ่านไปได้ด้วยดี ไม่เคยมีปัญหารบกวนใคร เล่นกันสองคนพี่น้อง คนโตชอบพับกระดาษ คนเล็กเล่นตามพี่ ทนเบื่อไม่ไหว ก็อ้อนป้าขอดูการ์ตูนสักชั่วโมง คั่นกิจกรรมอื่นๆ
อีกไม่กี่วันก็วันจะกลับอยู่แล้ว เป็นวันที่ป้านัดว่าหลังป้าเลิกงาน เราจะไปปั่นจักรยานที่สวนสาธารณะกัน แล้วหาอะไรอร่อยๆกินกัน หลังจากเมื่อวันก่อนไปเล่นบอร์ดเกมกันมาแล้วสนุกมาก
แต่เรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้น ปล่อยไว้ในห้องพักแพทย์สองคนพี่น้อง ให้เวลากับจอคนละหนึ่งชม. ป้ากลับมาคือ หลานสองคนถูกพยาบาลพาออกไปจากห้องพักแพทย์แบบตกอกตกใจ
เกิดอะไรขึ้นคะ
หมอ ....กระจกโต๊ะแตก พยาบาลไม่ว่าอะไรต่อ
หลานชายสองคนหน้าซีด ท่าทางตกใจ
ป้าก็งงๆ คิดในใจว่าซนกันได้ขนาดนี้เลย
เหรอ
เข้าไปกอดหลานก่อน ตกใจใช้มั้ย เกิดอะไรขึ้น เล่าให้ป้าฟัง
สรุปคือ แหย่กัน คนเล็กเสียหลักล้มลงไปบนโต๊ะวางของที่เป็นกระจก กระจกโต๊ะแตก โต๊ะพัง
มีแผลไหม ป้าถาม...ไม่มี ...ตกใจมั้ย กลัวไหมลูก พยักหน้าทั้งคู่
เสียใจไหม ...เสียใจ
ได้แต่กอดแล้วบอกว่าป้าดีใจที่หนูสองคนไม่โกหกแล้วกล้าเล่าให้ป้าฟัง แต่ก็เพราะเล่นไม่ระวังข้าวของเลยเสียหาย แถมเป็นข้าวของของคนอื่น รับผิดชอบไหวหรือเปล่า...โต๊ะตัวละกี่บาท ตอนนี้สองคนมีตังค์รวมกันซื้อคืนโรงพยาบาลได้ไหม ....
จ๋อยยยย...ทั้งคู่
เย็นนี้เรารับผิดชอบด้วยกัน ป้าดีใจที่สองคนรู้จักยอมรับผิด แต่ความเสียหายมันมากและเป็นสมบัติของคนอื่น เย็นนี้งดไปเล่นที่สวนเราสามคนต้องไปหาซื้อโต๊ะมาคืนโรงพยาบาล แล้วข้าววันนี้ก็กินกันแพงๆไม่ได้แล้ว เพราะเราต้องเอาเงินไปซื้อโต๊ะมาคืนเขา...
ห้องพักแพทย์ได้โต๊ะใหม่อย่างงาม กว่าจะหาที่คล้ายๆตัวเดิมได้ ราคาเกือบหมื่น โชคดีไปซื้อตอนลดราคา ...ระหว่างเดินเลือกของเด็กๆถึงรู้ว่า ...
เป็นไง เงินที่ต้องจ่ายให้คนอื่นเอาไปซื้ออะไรให้ตัวเองได้บ้าง ....ค่าเทอม ค่าเรียนดนตรี ค่าเรียนพิเศษ เสียดายไหม.... ป้าถาม
มื้อเย็นก็น่าเอ็นดู.... ป้าเรากินมาม่ากันก็ได้นะ เราจ่ายค่าโต๊ะไปเยอะแล้ว ....😅😆
นี่คือที่มาของ....คำถามจากพี่ๆ
หลานจะมาอีกมั้ย เผื่อได้โต๊ะใหม่อีกซักตัว
.. เป็นที่รู้กัน
ที่จริงเราไม่ซื้อคืนก็ได้ค่ะ ทำแทงชำรุดแล้วทางพัสดุก็หาของมาแทนให้ได้ แต่มันง่ายเกินไป สำหรับเด็กสองคน ที่เริ่มโตแล้ว .. ป้าเลยต้องจ่าย....ซื้อบทเรียน
ตอนส่งกลับบ้าน ....รายงานความประพฤติวีรกรรมหลานชาย ทำหน้าจอไอแพดแตก ทำโต๊ะโรงพยาบาลเสียหาย ...ที่ป้าหนักใจคือ ของบางชิ้นที่พังเช่นไอแพด ดูไม่สะทกสะท้อนใส่ใจ ...
วันนี้หลานชายกลับมาอีกครั้งพร้อมกระเป๋าเล็กๆคนละใบ ยื่นให้ป้า ยิ้มแบบอายๆ
เขาสองคนเก็บเงินค่าขนมทุกวันหยอดใส่กระปุกมาช่วยป้าจ่ายค่าโต๊ะ
คนเล็ก หนึ่งเทอมที่ผ่านมาเขาเก็บได้ 2,300 บาท ให้ป้าหมดเลย
คนโต หนึ่งเทอมที่ผ่านมากินเก่งกว่าน้อง เก็บได้ 1,000 บาท ให้ป้าหมดเลยเหมือนกัน
เกินความคาดฝันของป้าไปมาก คิดว่าเด็กๆลืมเรื่องนี้ไปแล้ว เพราะป้าบ่นจบไปแล้ว แต่พ่อและแม่ของเขาเลือกที่จะฝึกให้ลูกรับผิดชอบด้วยตัวเองต่อตามวัยที่จะทำได้
ป้าดีใจที่เห็นความพยายามเก็บเงินพวกนี้มาให้ป้า มันไม่ง่ายเลยนะ แต่ก็ทำกันได้ ตังค์ตั้งเยอะเก็บกันยังไงตัวแค่นี้เก่งมากๆค่ะ พร้อมฉวยโอกาสพูดต่อ....
เรียนหนังสือเพื่อให้มีวิชาหาเลี้ยงชีวิต เอาไว้หาเงินเลี้ยงดูตัวเอง หาเงินได้ว่ายาก เก็บเงินได้ยากกว่านะลูก และที่ยากที่สุดคือการบริหารเงินให้มีกินมีใช้ทั้งชีวิต...ตอนนี้สองคนเริ่มเก็บเงินได้แล้วป้าดีใจนะ ...
มองเห็นการวางเป้าหมายของเด็กสองคน เห็นความพยายาม ความสม่ำเสมอ และเห็นผลลัพธ์ของสิ่งเหล่านี้ .... ที่สำคัญคือ ความรับผิดชอบ และกล้าสละเงินที่เก็บมายากให้คนอื่น .....ขอบคุณ ....
สรุป ป้าเลยต้องจ่ายค่าโต๊ะ + ค่าดอกเบี้ยเงินฝากพร้อมคืนเงินต้นให้เด็ก ....
....คนที่เด็กคิดว่ารวย ก็ป้านี่แหละ....
หัวจะปวด
โฆษณา