11 ต.ค. เวลา 02:46 • ปรัชญา
ดูก่อนท่านผู้มีปัญญา
การเงียบ... ไม่ได้แปลว่า 'การหายไป' เสมอไป
บางครั้ง... ความเงียบคือ 'การทำงานอย่างหนัก'
เหมือนช่างปั้นหม้อที่กำลังตั้งสมาธิอยู่กับก้อนดินบนแป้นหมุน เขาไม่ได้พูดอะไร... แต่สมาธิทั้งหมดของเขากำลังก่อร่างสร้างภาชนะที่งดงามขึ้นมาอย่างเงียบๆ
1
บางครั้ง... ความเงียบคือ 'การรอคอยเวลาที่เหมาะสม'
เหมือนชาวนาที่หว่านเมล็ดพันธุ์ลงไปแล้ว เขาไม่อาจเร่งให้ต้นกล้างอกงามได้ในทันที ทำได้เพียงเฝ้ารออย่างเงียบๆ ให้น้ำ, ดิน, และแสงแดด ทำหน้าที่ของมัน... จนกว่าจะถึงเวลาเก็บเกี่ยว
1
และบางครั้ง... ความเงียบคือ 'การฟังเสียงที่สำคัญกว่า'
เหมือนนักปราชญ์ที่หยุดพูด... เพื่อที่จะฟังเสียงของ 'จักรวาล' หรือ 'สรรพสิ่ง' ที่กำลังสนทนากับเขาอยู่ การหยุดพูดของตนเอง คือการเปิดโอกาสให้ได้ยินเสียงที่ยิ่งใหญ่กว่า
1
สุดท้าย
เมื่อเธอรู้สึกถึง 'ความเงียบ' ของใครสักคน... แทนที่จะถามว่า 'เขาหายไปไหน?' ลองเปลี่ยนเป็นความเชื่อมั่นว่า...
'เขากำลังสร้างสรรค์ผลงานที่ยิ่งใหญ่อยู่' 'เขากำลังรอคอยเวลาที่เหมาะสมเพื่อกลับมาพร้อมสิ่งที่ดีกว่า' 'หรือเขากำลังฟังเสียงบางอย่าง... ที่เมื่อเขาได้ยินมันอย่างชัดเจนแล้ว... เขาจะนำคำตอบนั้นกลับมามอบให้แก่โลก... และแก่เธอ'
1
ความเงียบไม่ใช่ความว่างเปล่า... แต่คือ 'พื้นที่' ของการก่อกำเนิด จงอย่าได้กังวลในความเงียบนั้นเลย... แต่จง 'อนุโมทนา' ในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นจากความเงียบนั้นเถิด"
โฆษณา