ขอนำแนวคิดแบบญี่ปุ่นมาอธิบายความงามของชีวิต บทกวีญี่ปุ่นจำนวนหนึ่งมองเห็นว่า สิงทีผ่านไป สิ่งที่เปลี่ยนไป สิ่งที่มีอยู่ชั่วขณะแล้วหายไป มันเป็นสิ่งที่เศร้าแต่งดงามยิ่งนัก เรามามีชีวิตในโลกใบนี้ก็เพื่อที่จะตาย ทุกอย่างในโลกใบนี้มีอยู่ชั่วคราว ขีวิตไม่จีรัง แต่ความเศร้านี้มีความงาม นี่คือแนวคิด*Mono no Aware*
Mono no Aware (物の哀れ)
( โม-โน-โนะ-อะ-วะ-เระ)
แปลตรง ๆ ได้ว่า “ความโศกอันอ่อนโยนต่อความไม่จีรังของสิ่งทั้งหลาย”
หรือเรียกง่าย ๆ ว่า ความงามที่มาพร้อมความเศร้าในความเปลี่ยนแปลง
จุดสำคัญของแนวคิด
1. ยอมรับว่าโลกไม่จีรัง — ทุกสิ่งต้องเสื่อมสลายไป
2. แต่ไม่ได้หดหู่สิ้นหวัง — ตรงกันข้าม เรารู้สึกซาบซึ้งกับความงาม เพราะมันไม่จีรัง
3. ความเศร้าคือส่วนหนึ่งของความงาม — ดอกซากุระงดงามที่สุดก็เพราะมันร่วงโรยเร็ว
4. การผูกพันชั่วคราวมีคุณค่า — ความรัก มิตรภาพ รอยยิ้ม แม้สั้น แต่ยิ่งลึก
เวลาเห็น ดอกซากุระบานเต็มที่ เราไม่เพียงชื่นชมความสวย แต่เรารู้ด้วยว่า “อีกไม่นานมันจะร่วง” ความรู้สึกเศร้าเล็ก ๆ นั้นทำให้ความงามยิ่งคมชัด
งามที่สุด
เพราะมันร่วงโรย
นั่นคือดอกไม้
เวลาที่เรานั่งคุยกับคนรักหรือเพื่อนเก่า เรารู้ว่า “โมเมนต์นี้ไม่มีวันหวนกลับ” ความคิดนั้นทำให้ค่ำคืนนั้นอบอุ่นจนเกินบรรยาย
คืนนี้กำลังจะจากไป เรารู้สึกใจหาย เศร้าแต่นี่คือสิ่งทีทำให้คืนนี้งดงามยิ่งนัก จึงสรุปว่าความงามของชีวิตและสรรพสิ่งคือความไม่จีรัง เศร้าแต่งดงาม
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
