ทั้งคำสรรเสริญเยินยอ
และคำตำหนิล้วนเกิดจาก
การปรุงแต่งความพอใจและไม่พอใจทั้งคู่
ตราบที่มนุษย์ยังถูกอวิชชาครอบงำ
ปิดบังความจริงเอาไว้ก็จะสุขหรือทุกข์
ไปตามสัญญาตามสมมุติบัญญัติ
ที่ทำให้ไหลไปตามการปรุงแต่ง
ถ้ายังไม่เห็นความจริงแท้ว่ามันไม่เคยมี
ไม่เคยเป็นอะไรทั้งนั้น ทุกคำที่พูดมันก็เกิดและดับลง
แต่มนุษย์ไม่ยอมให้มันดับลงไปก็เพราะยังยึด
กับสมมุติบัญญัติยึดสิ่งเกิดดับ
ยึดรูปยึดนาม ไม่เคยมีคำพูดไหนที่ทำให้
เราทุกข์และสุขได้เลยหากว่าเราไม่ยึด
ไม่ปรุงแต่งและเท่าทันสิ่งเกิดดับ
ทุกๆความอยากความยึดเป็นเหตุให้ทุกข์
มนุษย์ที่ยังเข้าไม่ถึงธรรม
ไม่อยู่ในกระแสแห่งธรรม
ก็หลงยึดทั้งสรรเสริญและตำหนิ
เพราะยังอยู่ภายใต้อวิชชาจนกว่า
จะมีปัญญาอยู่เหนืออวิชชาจะเห็นว่า
เราถูกสมมุติภาษาหลอกให้เป็นทุกข์
หลงอยู่กับสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง
และสร้างมันให้จริง
จึงทุกข์และสุขฟรีทั้งที่เบื้องหลัง
ของทุกสิ่งที่เราคิดว่ามี
คือความว่าง ไม่เคยมีไม่เคยเป็นอะไร
ปรุงแต่งกันไปเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
