"เมื่อแมวเข้ามาในชีวิต...เขาเลือกเรา ไม่ใช่เราที่เลือกเขา"
วันนั้นฝนตกพรำๆ
เสียงฟ้าร้องไล่ตามหลังคาบ้านเหมือนเสียงเตือนอะไรบางอย่าง
ฉันกำลังจะปิดประตูบ้าน แต่กลับเห็นเงาดำเล็กๆ นั่งขดตัวอยู่ข้างกระถางต้นไม้
แมว...ตัวเล็กมาก ขนเปียกแนบตัวจนแทบมองไม่เห็นสี
ดวงตาคู่นั้นมองมา ไม่ร้อง ไม่วิ่งหนี
แค่จ้องนิ่งๆ เหมือนกำลังถามว่า “ฉันพอจะพักที่นี่ได้ไหม?”
ฉันไม่ลังเลเลย
เพราะในเสี้ยววินาทีนั้น เหมือนมีบางอย่างในใจบอกว่า
“เขามาเพราะต้องการเรา…แต่จริงๆ แล้ว เราต่างหากที่ต้องการเขา”
ฉันเช็ดตัวให้เขา หาผ้าขนหนูเก่า ๆ ห่อไว้
คืนแรกนั้น เขานอนเงียบๆ ข้างหมอน
ไม่งอแง ไม่กลัว เพียงแค่ซุกตัวแนบใกล้ แล้วหลับไปอย่างสบาย
ตั้งแต่นั้นมา ทุกวันของฉันก็มีเสียงก้าวเท้าเบา ๆ เดินตาม
มีสายตาคู่เล็กที่คอยเฝ้ามอง
มีความเงียบที่ไม่ว่างเปล่าอีกต่อไป
หลายคนบอกว่า “แมวไม่ผูกพันกับใครนอกจากตัวเอง”
แต่ฉันว่ามันไม่จริงเลย
เพราะทุกครั้งที่ฉันเศร้า เขาจะเข้ามานั่งข้างๆ แบบไม่พูดอะไร
แค่จ้องด้วยแววตาเหมือนกำลังพูดว่า “ไม่เป็นไรนะ ฉันอยู่ตรงนี้”
ฉันเคยคิดว่าฉัน “เก็บแมวมาเลี้ยง”
แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้ว...
ที่จริง “เขาเก็บฉันไว้ต่างหาก”
เขาเลือกจะอยู่กับฉัน เพื่อสอนให้ฉันรู้จัก “ความรักที่ไม่ต้องพูด”
เพราะในความเงียบของแมวหนึ่งตัว
มีความเข้าใจมากกว่าคำพูดของคนเป็นพันประโยค
🖤 “เมื่อแมวเข้ามาในชีวิต...เขาเลือกเรา ไม่ใช่เราที่เลือกเขา”
🐾 #เรื่องเล่าแมว #แมวและโชคชะตา #JaojomBlackCat #ความเชื่อของคนรักแมว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
