15 ต.ค. เวลา 14:09 • ปรัชญา

“จดหมายจากฉันถึงเรา”

ไม่จำเป็นต้องคาดเดาผลของวันพรุ่งนี้ หากวันนี้จิตใจสามารถยอมรับเรื่องที่จะเกิดได้ ทุกอย่างก็ไม่มีอะไรน่ากังวล
ตอนนี้ฉันยอมรับทุกเรื่องได้เฉย อาจเพราะเห็นความจริงและอยู่กับมันได้มากขึ้น แม้อนาคตจะรู้สึกไม่คงที่หรือสั่นไหวอีกก็ไม่เป็นไร ให้เป็นเรื่องของตอนนั้น
อย่าเพิ่งเอาความทุกข์ในอนาคตมาบั่นทอนซ้ำเติมใจเราตอนนี้
ความเปลี่ยนแปลงได้เกิดขึ้นมาแล้ว ฉันทำได้เพียงยอมรับและปรับใจเข้ากับมัน หลังจากทำแบบนั้นความเบา สบาย สงบใจจึงเกิดขึ้นมา
สาเหตุ อาจเป็นที่ความไม่สมดุลบางอย่างในความสัมพันธ์ การเป็นผู้ให้-รับ นำ-ตาม การไม่ได้เป็นที่พึ่งพิง การไม่สามารถทำในสิ่งที่เธอต้องการได้อย่างรู้ใจล่วงหน้า หรือการหมดความรู้สึกรักต่อกัน
แต่ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ มันไม่สำคัญกับฉันแล้ว เพราะตอนนี้ฉันพอใจกับคำตอบเท่าที่มีและเข้าใจเธอทุกอย่างแล้ว ไม่ต้องอธิบายอะไรแล้ว ฉันโอเคกับเรื่องทั้งหมด
ฉันยังคงรักเธอ แต่ความรักที่มีมันบอกกับฉันว่า ถ้าฉันรักเธอ ฉันต้องปล่อยให้เธอได้เติบโตในแบบที่เธอต้องการ
ชีวิตจะนำพาพวกเราเดินต่อไป แม้หนทางข้างหน้าจะต้องแยกจากกัน แต่ชีวิตก็ต้องเดินไปตามจังหวะที่มันเป็นไป
ถ้ามันปรับไม่ได้ การจบลงตรงนี้ก็เป็นเรื่องดีที่สุดแล้ว ความรักเป็นสิ่งสวยงาม มันทำให้เราได้มองเข้าไปในหัวใจของอีกคน และเปิดหัวใจของตัวเองให้กว้างขึ้น
แม้ความรักจะไม่สมหวัง และมันก็ทำให้เจ็บปวด แต่มันก็ยังทำให้เราเติบโตขึ้นด้วยเช่นกัน เพราะมันสอนให้ฉันได้รู้จักการทำอะไรเพื่อคนอื่นอย่างแท้จริง
รักที่จบลงมันไม่ได้แปลว่าเราทั้งคู่ไม่ดีต่อกัน ไม่ได้แปลว่าความรักโหดร้าย มันอาจมีความหมายเพียงการเกิดดับของสรรพสิ่งบนโลก ที่สุดท้ายมันดำรงอยู่ในลักษณะนี้มาตลอด
มีหนังสือเล่มหนึ่งกล่าวไว้ว่า ความตายทำให้ชีวิตสมบูรณ์ การมีความรักคงไม่ต่างจากการมีชีวิต จุดสิ้นสุดของความรักก็น่าจะทำให้รักครั้งนั้นสมบูรณ์ในแบบของมันเช่นกัน.
โฆษณา