Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ปานทิพย์ ศุภนคร
•
ติดตาม
16 ต.ค. เวลา 06:23 • ความคิดเห็น
ในวันที่คนในครอบครัวหรือสัตว์เลี้ยงแสนรักจากโลกนี้ไปแล้ว คุณจัดการกับความคิดถึงที่ไม่มีวันได้เจอกันอีกยังไง ?
Let It Go
1
ปัญหานี้เป็นปัญหาของการใช้ชีวิตในโลกนี้ ปัญหาเกี่ยวกับความรักและความไม่จีรัง เป็นปัญหาคลาสสิค ถ้าใครไม่มี ก็หมายความว่า ไม่ได้ใช้ชีวิต
"To live in this world you must be able to do three things: to love what is mortal; to hold it against your bones knowing your own life depends on it; and, when the time comes to let it go, to let it go."(Mary Oliver)
การใช้ชีวิตในโลกนี้ คุณต้องสมารถทำสามสิ่ง
*รักในสิ่งไม่จีรัง คือมี เกิด แก่ เจ็บ ตาย
*รักสิ่งนี้มากที่สุด ชีวิตคุณขึ้นกับสิ่งนี้
*เมื่อถึงเวลา คุณต้องปล่อยไป
การรักสิ่งที่ตายได้ (mortal)
คือการยอมให้หัวใจได้เรียนรู้สองสิ่งในเวลาเดียวกัน —
ความอ่อนโยน และความกล้า
อ่อนโยน… ที่จะรักให้ลึก
กล้า… ที่จะปล่อยให้จาก
1
ปรัชญาสโตอิค (Stoicism) สอนว่า
> “สิ่งที่อยู่นอกการควบคุมของเรา ไม่ควรเป็นเหตุแห่งความทุกข์”
1
นั่นหมายความการเกิด แก่ เจ็บ ตายของสิ่งทีเรารัก เป็นสิ่งที่เราไม่อาจควบคุมได้
เมื่อเราพยายามยื้อสิ่งที่ไม่อยู่ในมือ
เรากำลังทำสงครามกับธรรมชาติ —
และสงครามนี้ ไม่มีใครชนะได้
1
คนที่ปล่อยได้จริง
ไม่ใช่คนที่หมดรัก
แต่คือคนที่ เข้าใจความเปลี่ยนแปลงจนใจไม่ต้องดิ้นรนอีก
1
กล้า…
ไม่ใช่เพราะลืม แต่เพราะเข้าใจ
ไม่ใช่เพราะหมดรัก แต่เพราะรู้ว่า
รักไม่จำเป็นต้องยึดไว้เสมอ
มือที่กล้าปล่อย
คือมือที่เคยกอดแน่นที่สุดมาแล้ว
1
*เมื่อคลื่นสงบ เห็นผิวน้ำ*
หลังจากการปล่อยวาง
เรามักไม่รู้สึกโล่งในทันที
มีทั้งเศร้า ว่าง และสับสนปะปนกัน
แต่หากยอมอยู่กับ ความว่างนั้น โดยไม่รีบหนี
มันจะค่อย ๆ เปิดเผย “ความนิ่ง” ที่ลึกกว่าความเศร้า
เหมือนบ่อน้ำหลังพายุ —
ตอนแรกเต็มไปด้วยตะกอน
แต่เมื่อปล่อยให้เวลาทำหน้าที่
น้ำกลับใสจนเห็นท้องบ่อ
1
ความนิ่งหลังการปล่อยวาง ก็เป็นเช่นนั้นเอง
1
ความคิดเห็น
แนวคิด
ปรัชญา
บันทึก
1
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย