โปรดเรียกเราว่า “อัศวินหญ้าหัวไก่”
มีบางเรื่องที่อยากเล่า
18 ตุลาคม 2568
วัยเด็กชายชนบทในอดีต
การชวนกันเล่นสนุกประสาเด็กที่ไม่มีอุปกรณ์อะไรมากมาย
พวกเราจะสนุกกันได้ด้วยอาศัยใช้จินตนาการ
เราไม่มีไก่อุ้มมาชนกันแบบผู้ใหญ่วัยเก๋า
แต่เรามี “หญ้าหัวไก่”
ซึ่งมันคือ หน่อหญ้าแพรกที่แตกออกมาเป็นรูปทรงคล้ายหัวไก่
เวลาเล่นเราจะนัดหมายมาท้าทายกัน
โดยแต่ละคนก็จะตระเวนไปเสาะหา เด็ดเอาหญ้าหัวไก่
ที่เราเชื่อว่าจะแข็งแรง แข็งแกร่งที่สุดเอามา 4-5 หัว
พอมาเจอกันที่จุดนัดหมาย
เราเด็กชายก็จะจับคู่กัน
แล้วเป่ายิ่งชุบ เพื่อหาว่าใครจะเป็นคนฟาดก่อน
เมื่อได้คนฟาดก่อนแล้ว
ก็จะเริ่มดวลกัน
คนถูกฟาดจะถือหญ้าหัวไก่ยื่นเอาส่วนหัวรอไว้
คนที่เป็นฝ่ายฟาดก็จะหยิบหญ้าหัวไก่มาถืออย่างกระชับมือ ให้หัวไก่ยื่นออกมาตามที่กะไว้
แล้วเงื้อมือฟาดไปที่หญ้าหัวไก่ของคู่แข่งที่รออยู่แล้ว
ถ้าฟาดไม่ขาด คนฟาดจะกลับมาเป็นคนถูกฟาด
ถ้าฟาดขาด คนฟาดชนะ ได้ฟาดต่อ
ถ้าฟาดแล้วขาดคู่ เริ่มใหม่จากการเป่ายิ่งชุบ
จะเล่นกันบนกติกาแบบนี้วนไป
จนกว่าจะใครจะหมดตัวก่อนตามแต่จะตกลงกันเช่น 3-5 ตัว
ความสนุกตื่นเต้นที่สุดจะอยู่ในจังหวะที่หญ้าหัวไก่ผ่านลมฟาดกระทบกันเสียงดัง ฟิ้วว เพี้ยะ
พร้อมเสียง เฮ้ ดังตามมาจากเด็กคนอื่นที่มุงล้อมวงเชียร์กันอย่างออกรส ยามที่ส่วนหัวของหญ้าหัวไก่ขาดกระเด็น
เป็นความสุขเล็กๆของวัยเด็กที่ฝังอยู่ในความทรงจำ
ที่ทำให้ในเวลาเดินย่ำไปบนหญ้าแพรกคราวใด
จะได้อมยิ้มกับการสู้กันอย่างเอาจริงเอาจังของเหล่า “อัศวินหญ้าหัวไก่” ทุกคราวไป
#วัยเด็กชนบท
#หญ้าหัวไก่
#goodoldday
Credit ภาพ ไม่ทราบที่มา
Credit เนื้อหา มีบางเรื่องที่อยากเล่า
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
