18 ต.ค. เวลา 14:19 • ไลฟ์สไตล์

ใครสักคนที่รับในตัวฉันได้จริงๆสักที

หลายคนตัดสินใจแทนเราในหลายๆเรื่อง บางครั้งก็มีท้อ มีหมดหวังเหมือนกันนะว่า นี่คนอื่นคิดหรือรู้สึกกับเราแบบนี้เลยหรอ แต่บางที มันกลับเป็นแรงผลักดันให้ความเป็นตัวเรามันยิ่งฝังลึก ลึกลงไปในจิตวิญญาณอย่างแท้จริง...
เราเป็นคนนึงที่คิดมาเสมอว่าตัวเองไม่เคย เอาเปรียบหรือคิดร้ายกับใครก่อน ก็เลยหวังว่าคนอื่นจะคิดดีและหวังดีกับเราเสมอ คนอาจมองว่าเราโลกสวย แต่เราก็เป็นแบบนั้นมาตลอด พอได้รับ feedback กลับมา ก็เป็นผลกระทบต่อความรู้สึกทุกครั้ง แต่คนเราอ่ะนะ ผ่านร้อนหนาว มากว่าครึ่งชีวิต แล้วนะ ผ่านประสบการณ์และความสุข ความผิดหวัง มาไม่รู้ตั้งเท่าไหร่ มีชีวิตอยู่ต่อไปมันจะเจออะไรอีกสักเท่าไหร่กันวะ
พอผ่านช่วงเวลานั้นมาได้ และทบทวนตัวเอง หลายๆรอบ จึงรู้ว่าตัวเราก็ไม่ได้ดีที่สุดหรอกนะ เราก็มีข้อบกพร่อง มีข้อผิดพลาดเหมือนกัน บางครั้งความรู้สึกที่เรามีต่อใครสักคนที่มันมากเกินไป ความคาดหวังในตัวเขา หรือคำพูดของเรา (บางคนอาจมองว่า "เสือก"ด้วยซ้ำ)อาจทำให้เขาเสียใจ โกรธ หรือเกลียดสิ่งนั้นก็ได้ (ถ้าเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้ต้องการมันจากเรา) แต่เราก็เป็นคนเดิมคนนั้นที่เป็นแบบเดิมอย่างที่เคยเป็น...
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า คนนึงคนนั้นที่เราตามหาจะเปลี่ยนมันจากตัวเราได้ไม๊
ฉันไม่ใช่ว่า ไม่ได้อยากเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อใคร แต่ด้วยความที่เป็นตัวเองแบบนี้ เลยไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่า เราทำให้คนคนนึงรู้สึกยังไง
หรือเราเหมาะที่จะอยู่คนเดียวจริงๆ ไม่มีใครรับนิสัยเราได้ จะได้ไม่ต้องกังวลใดๆในโลกใบนี้อีกแล้ว
แด่ความว่างเปล่าที่สงบสุขในหัวใจของจริญ ณ ช่วงเวลานี้
จรย
โฆษณา