เดินช้า ๆ ในเมืองพระประแดง🍀
เช้าวันอาทิตย์...
ฉันขับรถข้ามสะพานภูมิพล ลมแม่น้ำเจ้าพระยาพัดผ่านกระจกหน้ารถอย่างเย็นสบาย
เส้นทางข้างหน้าคือ “พระประแดง” เมืองเก่าริมน้ำที่อยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯ แต่กลับมีกลิ่นอายของอดีตที่ไม่เคยจาง
.
เมื่อรถแล่นข้ามพ้นสะพาน เข้าสู่เขตพระประแดง
ถนนเริ่มแคบลง บ้านไม้สองข้างทางค่อย ๆ โอบล้อมเข้ามา
ฉันลดกระจกลงให้ลมเช้าไหลผ่าน
พร้อมกลิ่นอ่อน ๆ ของน้ำเจ้าพระยาและควันธูปจากศาลริมทาง
เสียงเครื่องยนต์ค่อย ๆ เบาลง เหมือนเมืองนี้กำลังชวนให้ฉัน “ช้าลง” โดยไม่ต้องบอก
.
พระประแดง… หรือชื่อเต็มว่า “นครเขื่อนขันธ์”
สร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 2 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เพื่อเป็นเมืองหน้าด่านป้องกันข้าศึกทางทะเล
ต่อมามีชาวมอญอพยพมาตั้งถิ่นฐาน
เกิดเป็นชุมชนใหญ่ริมฝั่งเจ้าพระยา ที่หลอมรวมความเป็นไทย มอญ และจีนไว้ในพื้นที่เดียวกัน
จนกลายเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเมืองเล็ก ๆ แห่งนี้
.
ฉันขับรถไปเรื่อย ๆ ผ่านตลาดพระประแดง
ตลาดเช้าที่คึกคักด้วยเสียงพ่อค้าแม่ค้าทักทายกัน คุณป้าคนหนึ่งกำลังจัดพวงมาลัยดอกมะลิ
กลิ่นหอมลอยคลุ้งไปทั่วแผง
ไม่ไกลกัน มีร้านข้าวแกงตั้งอยู่หัวมุม
คุณป้าเจ้าของร้านยิ้มให้คนแวะมาซื้อเหมือนรู้จักกันมานาน
ขนมไข่หงส์ร้อน ๆ กลิ่นหอมฟุ้ง
ฉันจอดรถหน้าอำเภอแล้วเดินไปซื้อขนมไข่หงส์ที่แม่ค้ากำลังทอด กลิ่นหอมฟุ้งจนอดใจไม่ไหว
แล้วเดินลัดเลาะผ่านศาลเจ้า ผ่านตรอกแคบ ๆ เข้าไปในตลาด
.
มีร้านผลไม้เรียงราย ร้านขนมหวาน และร้านเบเกอรี่เก่าแก่ ที่ขายขนมปังหน้ามะพร้าว
ฉันซื้อไว้ 4 ชิ้น — ตั้งใจจะเอาไปกินกับกาแฟร้อนตอนบ่าย
ระหว่างทางกลับยังแวะซื้อก๋วยจั๊บใส่ถุงอีกหนึ่งถุง กลิ่นพริกไทยหอมจนรู้สึกเหมือนได้กลับบ้าน
ฉันแวะซื้อขนมปังหน้ามะพร้าว
ออกจากตลาด ฉันเลี้ยวรถเข้าไปในซอยเล็ก ๆ และขับผ่าน วัดโปรดเกศเชษฐาราม
พระอารามหลวงเก่าแก่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา วัดพุทธไทยเพียงแห่งเดียวในย่านพระประแดง
สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 2 โดยมีสมเด็จเจ้าพระยามหาพิชัยเป็นผู้ถวายที่ดินให้สร้าง
.
วัดแห่งนี้ เป็นศูนย์กลางศรัทธาของชาวไทยและมอญในละแวกนี้มานานกว่า 200 ปี
สถาปัตยกรรมของวัดงดงามด้วยโบสถ์หลังใหญ่ประดับลวดลายปูนปั้นแบบรัตนโกสินทร์ตอนต้น
ภายในประดิษฐาน “พระพุทธรัตนมงคล” พระประธานที่งามสงบและเปี่ยมพลังศรัทธา
วัดโปรดเกศเชษฐาราม
ฉันแวะจอดรถหน้าวัด
เสียงระฆังจากหอระฆังดังแว่วเบา ๆ
พระภิกษุรูปหนึ่งกำลังกวาดลานวัดใต้ต้นไม้ใหญ่
ภาพนั้นสงบและเรียบง่าย เหมือนฉากหนึ่งในความทรงจำที่ไม่อยากให้หายไป
.
ก่อนกลับ ฉันแวะคาเฟ่ไม้เล็ก ๆ ร้านไม่ใหญ่ แต่กลิ่นกาแฟหอมอบอวล
เจ้าของร้านอัธยาศรัยดี พูดคุยอย่างเป็นกันเอง
เขาบอกว่า “อยู่พระประแดงแล้วไม่รู้จะรีบไปไหน... ที่นี่เวลาเดินช้ากว่าเมืองอื่นหน่อย”
ฉันยิ้ม เพราะเข้าใจความหมายของคำพูดนั้นดี
บรรยากาศแบบนี้ เข้ากันดีกับกาแฟอุ่น ๆ
ขากลับ รถแล่นผ่านถนนสายเดิม
แสงแดดยามสายสะท้อนผิวน้ำเป็นประกาย
ในกระจกมองหลัง ฉันยังเห็นเงาเมืองเก่าเงียบสงบอยู่ตรงนั้น
.
📌บางเมือง… ไม่ต้องมีแสงสีหรือห้างใหญ่
ก็ทำให้ใจอบอุ่นได้ เพียงเพราะ “มันยังคงเป็นตัวของมันเอง” อย่างที่เคยเป็นมา⭐
.
— ราตรีไม่เคยลืม
Again Girl
#AgainAndChic #ReStyleYourStory
#สะดุดคิดสะกิดใจ #เดินช้าในเมืองพระประแดง
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
