เมื่อวาน เวลา 18:28 • หนังสือ

มานา ประจำวัน วันที่ 21 ตุลาคม

ห้ามพายุ
พระธรรม มาระโก บทที่ 4 ข้อ 35-41
หลานสาววัยสามขวบของฉันเริ่มเข้าใจว่า เธอสามารถวางใจพระเยซูได้ในทุกสถานการณ์ คืนหนึ่งขณะที่เธออธิษฐานก่อนนอนในระหว่างที่มีพายุฝนฟ้าคะนอง เธอประสานมือ หลับตา และพูดว่า “พระเยซูที่รัก หนูรู้ว่าพระองค์อยู่ที่นี่กับเรา หนูรู้ว่าพระองค์รักเรา และหนูรู้ว่าพายุจะหยุดเมื่อพระองค์สั่งให้มันหยุด”
ฉันคาดว่าเธอคงเพิ่งได้ยินเรื่องราวของพระเยซูและเหล่าสาวกขณะที่พวกเขากำลังข้ามทะเลกาลิลี ตอนที่พระเยซูบรรทมอยู่ที่ท้ายเรือก่อนที่จะเกิดพายุจนเกือบทำให้เรือจม พวกสาวกมาปลุกพระองค์ทูลว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายกำลังจะจมอยู่แล้ว ท่านไม่เป็นห่วงบ้างหรือ” พระองค์ไม่ได้ตรัสกับพวกเขาแต่กลับบัญชาต่อโลกธรรมชาติว่า “จงสงบเงียบซิ” (มก.4:38-39)
ทันใดนั้นน้ำก็หยุดซัดเข้าในเรือ ลมก็สงบลง ในความเงียบนั้น พระเยซูทอดพระเนตรดูสาวกของพระองค์และตรัสว่า “ทำไมเจ้ากลัว เจ้าไม่มีความเชื่อหรือ” (ข้อ 40) ฉันจินตนาการถึงดวงตาที่เบิกกว้างของพวกเขาที่จ้องกลับมาที่พระองค์ ขณะที่น้ำไหลลงมาตามใบหน้าและหยดจากเคราของพวกเขา
จะเป็นเช่นไรหากเราสามารถดำเนินชีวิตในวันนี้ด้วยความยำเกรงอย่างที่พวกสาวกรู้สึกในตอนนั้น จะเป็นเช่นไรหากเราสามารถมองทุกความกังวลโดยตระหนักถึงสิทธิอำนาจและฤทธิ์เดชของพระเยซูอยู่เสมอ บางทีความเชื่อแบบเด็กเล็กๆ อาจช่วยขจัดความกลัวไปได้ บางทีเราอาจเชื่อได้ว่าพายุแต่ละลูกที่เราเผชิญนั้น อยู่ภายใต้พระเมตตาของพระองค์
เพลง
โฆษณา