คำสอนของครูบาอาจารย์ที่ทำให้เราเข้าใจผิด ที่ชัดเจนที่สุดก็คือ การไปสร้างพระเพื่อเป็นที่ระลึกบูชาให้ญาติโยมเป็นสติเตือนใจ สุดท้ายสิ่งเหล่านั้นทำให้ฆราวาสญาติโยมเข้าใจผิดสืบทอดกันมากลายเป็นพุทธพาณิชย์ ทั้งๆที่พระอาจารย์ท่านไม่ได้มีเจตนาให้เอาไปทำแบบนั้น ท่านให้ระลึกเฉยๆ ไม่ได้ให้เอาไปตีราคาเป็นร้อยล้านพันล้าน เป็นของจริงของเก๊กลายเป็นแหล่งฟอกเงินเป็นเรื่องนอกแนวไร้สาระ
คำสอนให้สร้างพระไว้เป็นที่ระลึก เดิมทีของครูบาอาจารย์จำนวนมาก มักเกิดจากเมตตาและเจตนาบริสุทธิ์ เป็นเครื่องเตือนใจให้ญาติโยมระลึกถึงคุณของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หรือระลึกถึงธรรมะที่ตนเคยฟังจากท่าน
แต่เมื่อเวลาผ่านไป สัญลักษณ์ที่ควรใช้เพื่อระลึก กลับถูกตีความเป็นวัตถุที่ต้องสะสม ลงทุน และเก็งกำไร
การสร้างพระหรือวัตถุมงคลในช่วงแรกเป็นเพียงของบูชาที่มีความหมายทางใจ แต่ระบบเศรษฐกิจและอวิชชาของผู้คนทำให้สิ่งนั้นกลายเป็นของซื้อขาย จนแยกไม่ออกว่าอะไรคือศรัทธา อะไรคือความโลภ
เมื่อความศรัทธาถูกทำให้มีมูลค่า จึงเกิดวงจรใหม่ พุทธพาณิชย์ ที่คนตีราคาเป็นร้อยล้านพันล้าน เอาของแท้ของเก๊มาปนกัน แล้วแอบอ้างบุญกุศลเป็นเครื่องมือฟอกเงินและสร้างอำนาจ
ญาติโยมรุ่นหลังไม่ได้เห็นเจตนาของครูบาอาจารย์ที่แท้จริง แต่เห็นผลลัพธ์ภายนอก คือคนแห่แหนมาบูชา เห็นราคาพุ่งขึ้น และคิดว่านั่นคือบุญ ทั้งที่แท้จริงแล้วเป็นเพียงวัตถุอิงโลกีย์ที่ไม่มีส่วนให้พ้นทุกข์ได้เลย
พระพุทธเจ้าสอนชัดว่า
ธรรมะไม่ขึ้นกับรูป ไม่ขึ้นกับเสียง ไม่ขึ้นกับวัตถุ
แต่คนกลับไปยึดรูปปั้น ยึดเหรียญ ยึดชื่อเสียง จนลืมแก่นแท้ของคำว่าระลึกถึงธรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
