โดยส่วนตัว เราให้ความสำคัญกับ "การให้ข้อมูลที่ถูกต้องและเหมาะสม" มากกว่าจะเป็น "คนที่ถูก" เราจะค่อนข้างใส่ใจและระมัดระวัง ถ้ารู้ไม่จริง หรือรู้อย่างคลุมเครือในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เราจะไม่พูดโดยเด็ดขาด เพราะเราเพียรขัดเกลาตัวเองผ่านศีลข้อ 4 ซึ่งไม่ได้มีความหมายโดยหยาบเพียงการโกหกเท่านั้น แต่มันหมายรวมถึง การไม่พูดจาเพ้อเจ้อ สักแต่จะพูด เพราะอยากจะพูด แต่สิ่งที่พูดกลับเป็นเรื่องราวที่เพ้อเจ้อ นำพาให้เกิดความเข้าใจผิดๆ คือพูดไปเรื่อย หรือแม้แต่การพูดจาส่อเสียดเหน็บแนม หรือยุยงให้แตกแยกแบ่งฝักฝ่าย
แต่หากเป็นการแสดงความคิดเห็น เราจะเตือนตัวเองเสมอว่า "ก็แค่แสดงความคิดเห็น" ครั้นหากมีผู้โต้แย้ง ก็แถลงไขไปสักครั้งสองครั้ง เราก็จะผละไปโดยทันที เพราะมันไม่เกิดประโยชน์ ด้วยเหตุที่ มันมักจะเกิดเส้นบางๆ ระหว่างคำว่า "อยากชี้แจง" กับคำว่า "อยากเอาชนะ"
ที่สำคัญบางเรื่องคู่สนทนา
ไม่ได้ต้องการถูกหรือผิด
ความต้องการที่แท้จริงอาจมีเพียง
"เธอฟังฉันอย่างเดียว เพราะฉันแค่อยากพูด"
หรือภาษาบ้านๆก็คือ
"ฉันแค่อยากระบายมันออกไป"
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
