สมองมนุษย์ ให้ราคา-ให้น้ำหนักกับคำว่า "อนาคต" ค่อนข้างต่ำค่ะ
ขอ'ยาดยกตย.ให้เห็นภาพชัดๆนะคะ
สมมุติว่า..
ได้ตังค์ 100.- ทันทีวันนี้ตอนนี้ vs ได้ 1,000.- พรุ่งนี้
→ คนส่วนใหญ่ยอมรอถึงวันพรุ่งนี้เพื่อตังค์ 1,000.-
แต่ถ้าเปลี่ยนเป็น ‛เดือนหน้า′ หรืออีกสามเดือนข้างหน้า
→ อันนี้บางคนอาจเริ่มคิดหนัก!!
แล้วถ้าลองเปลี่ยนเป็น ‛ปีหน้า′
→ ชัวร์เลยว่าหลายคนจะรีบคว้า 100.- วันนี้ตอนนี้กันเลย
บางคนถึงกับชะงัก คิดหนัก ต้องใช้เวลาสักพักเพื่อชั่งน้ำหนัก ต้องใช้จินตนาการว่า ปีหน้าคืออิหยัง(วะ)เดสก๊ะ!! เพราะคำว่า ‛ปีหน้า′ มีค่าเทียบเท่ากับคำว่า ‛อนาคต′
ซึ่งในความรู้สึกนึกคิดตามปกติของสมองมนุษย์ อะไรที่ยิ่งไกล น้ำหนักก็ยิ่งเบา
ด้วยเหตุนี้ มนุษยชาติทุกชนชาติทุกภาษาจึงมีคำว่า ‟ความหวัง″ เพื่อยึดเหนี่ยวกล่อมเกลาและผลักดันตัวเอง
มีคำว่าเพียรพยายาม มุมานะ อดทน ฯลฯ มาเป็นแพ็คเกจ เพื่อจะได้ไม่หลุดโฟกัสในยามที่พบเจอความผิดหวังล้มเหลว
มีคำสอนให้ ‟บรรจงสร้างเหตุอันดี แต่พึงปล่อยวางในผล″ เพื่อ calm down ตัวเองไม่หมกมุ่นกับความหวังจนเกินไป อีกทั้งเพื่อจะได้ไม่โลภจนเกินไป
ดังนั้น..
คำว่า ‟มีความหวัง″ เพียงเดี่ยวๆคำเดียว
แต่เบื้องลึกยังประกอบด้วย
เงื่อนเวลาและเหตุปัจจัยอื่นอีกมาก
เพราะความไม่แน่นอนที่พบเจอระหว่างทาง..มักบั่นทอนความหวัง เงื่อนเวลาที่ยิ่งไกล..ความหวังยิ่งน้ำหนักเบาบาง จึงต้องมีอะไรมาช่วยถ่วงน้ำหนัก
มิใช่สักแต่ว่ามีความหวัง แต่พึงหมั่นทบทวนความหวัง(หรือเป้าหมาย)เป็นระยะๆซึ่งรวมถึงวิธีการ-กระบวนการสู่เป้าหมายที่วางไว้ เพื่อประเมินและปรับให้เหมาะสมกับสถานการณ์ ตัดทิ้งสิ่งรุงรังหรืออะไรที่บั่นทอนก็อย่าไปแบกไว้เยอะ!! เหล่านี้เป็นต้น
ม อ ง ไ ป ข้ า ง ห น้ า
มี ค ว า ม ห วั ง
ม อ ง ไ ป ข้ า ง ห ลั ง
เ ห็ น ค ว า ม สุ ข
สร้างสมดุลได้ดังนี้ก็จะดีค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
