เริ่มต้นด้วยการ ประพฤติตนอย่างมีวินัย ตามที่พระพุทธเจ้าสอน คือการทำความดีและละเว้นความชั่ว (ศีล 5) หากรากฐานนี้ยังไม่มั่นคง คาดหวังการบรรลุธรรมก็ย่อมเป็นเพียงฝันกลางวัน เพราะการจะปลูกต้นไม้ให้เติบโตได้นั้น ต้องมีผืนดินที่มั่นคงเสียก่อน
มีจิตตั้งมั่นที่ถูกต้อง นำคำสอนมาปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ เริ่มจากการทำบุญทำทานเพื่อลดความตระหนี่ พัฒนาตนเองเพื่อบำเพ็ญบารมีทั้ง 10 ประการ หากยังไม่ได้ออกบวช ก็ให้เพียรทำเท่าที่สามารถทำได้ตามสถานะของตน
คำสอนทางพุทธศาสนาบอกอย่างชัดเจนว่าให้ โฟกัสที่การพัฒนาตนเอง คบหาผู้อื่นนั้นก็ทำไปด้วยความเหมาะสม ให้รู้จักเว้นระยะห่างและดูแลจิตใจของตนเองเป็นอันดับแรก
ค่านิยมของการเป็นที่ชื่นชอบหรือการเสียสละเพื่อผู้อื่นจนเกินขอบเขตนั้น เป็นสิ่งที่สังคมกำหนดขึ้น ไม่ได้มีค่าเพราะต่อให้เราทำดีเลิศในทุกด้าน หากผู้ที่ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ชอบหรือเกลียดเรา การกระทำของเราก็ย่อมไร้ค่า
การเกลียดชังของมนุษย์ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลเสมอไป บางครั้งก็ผูกพันอยู่กับอดีต หรือความไม่ลงรอยที่ไม่ตรงกับตัวตนที่เราเป็น ณ ปัจจุบัน ในเมื่อเขาเลือกที่จะยึดติดในอดีต ก็ย่อมเป็นเรื่องของเขา
เราไม่ควรนำความยอมรับหรือความชอบจากผู้อื่นมาเป็นตัววัดคุณค่าของตนเอง ดังที่พระพุทธเจ้าเคยสอนให้ ทำตนเหมือนผืนดิน ไม่ว่าจะถูกขุดเจาะ ก่อสร้าง หรือทำลาย ก็วางเฉยไม่หวั่นไหว จงยึดมั่นตามคำสอน เข้าใจกฎแห่งกรรม และโลกธรรม 8 เพียงเท่านั้น อย่าให้สิ่งเหล่านั้นมาบั่นทอนความสำคัญของธรรมะในใจเลย
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
