เราเป็นคนเวียงแหง เป็นคนดอย
ขอตอบในนามคนบ้านนอกนะคะ
สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณในวันนั้น เราคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องแค่สั่งกาแฟผิดหรือไม่รู้เมนูเลยนะคะ แต่มันสะท้อนหลายอย่างในสังคมที่บางทีเราเองก็เคยมองข้ามไปเหมือนกันค่ะ
สำหรับเรา กาแฟก็คือกาแฟเหมือนกัน กินแบบซองสำเร็จรูป ชงน้ำร้อน ดื่มตอนง่วง แต่พอเข้าร้านกาแฟในเมือง มันเหมือนเข้าอีกโลกหนึ่งจริงๆ เมนูเป็นภาษาอังกฤษยาวมาก ภาษาอังกฤษเหมือนฉีกให้คนบ้านนอกกับคนเมืองแยกออกจากกัน เก่งภาษาเหมือนคนชั้นสูง รสชาติกาแฟก็มีหลากหลายจนงง ถ้าไม่เคยชิน มันก็จะรู้สึกแปลกแยกเหมือนแบบที่คุณเจอน่ะค่ะ
แล้วเรื่องราคานี่แหละที่มันแทงใจคนหาเช้ากินค่ำอย่างเรา ตั้งใจจะสั่งกาแฟหนึ่งแก้ว เพราะคิดว่าก็คงราคาธรรมดา แต่พอไม่เห็นป้ายราคา มันก็เหมือนถูกดึงเข้าไปอยู่ในเกมที่เราไม่ถนัด พอเขาบอกว่าร้อยสี่สิบบาท มันเจ็บตรงที่เงินทำงานมาทั้งวันหายไปกับกาแฟหนึ่งแก้วนี่แหละ
ความจริงแล้วกาแฟไม่ได้แพงเพราะมันดีหรอกนะ แต่แพงเพราะมันรวมทุกอย่างที่เราไม่ได้เกี่ยวด้วย ทั้งค่าเช่าพื้นที่ ค่าตกแต่งร้าน ค่าโปรโมท ค่านำเข้ากาแฟจากต่างประเทศ ค่าภาษีที่เราก็ไม่รู้ว่ามันไปช่วยใคร แล้วสุดท้ายคนปลูกกาแฟจริงๆที่อยู่บนดอยกลับได้ไม่ถึงสิบบาทต่อกิโล
กาแฟหนึ่งแก้วของคุณเลยกลายเป็นเหมือนภาพเล็กๆของสังคมไทย ที่คนในเมืองจ่ายเพื่อรสนิยม แต่คนตัวเล็กอย่างพวกเราต้องจ่ายด้วยรายได้ทั้งวัน ความรู้สึกว่าตัวเองไม่เข้ากับระบบแบบนั้นก็เกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจ
เราว่าสิ่งที่คุณรู้สึกมันไม่ผิดเลยนะ คุณไม่ได้ไม่เข้าใจโลกกาแฟ แต่โลกกาแฟต่างหากที่ไม่เคยพยายามเข้าใจชีวิตจริงของคนรากหญ้า
กาแฟแก้วนั้นอาจจะเข้มหรือไม่เข้มไม่รู้หรอก แต่เรื่องที่คุณเจอ มันเข้มกว่าเยอะ และคนที่เคยอยู่แบบคุณจะเข้าใจทันทีว่าความเข้มนั้นมันมาจากอะไร
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
