ตอนเกิดมา คุณพึ่งพาตัวเองไม่ได้ อันนี้เข้าใจได้ แต่พอคุณโตแล้วคุณต้องยืนให้ได้เพื่อตัวคุณเองก่อน จากนั้นคุณก็แผ่กิ่งก้านของคุณออกไปให้ร่มเงาส่งถึงคนที่คุณรัก อันนี้คือปรกติ การที่คุณจะอยู่เพื่อคนที่คุณรัก มันเป็นคนละเรื่องกับการยึดติดเขาไป และปล่อยให้ชีวิตเขามีผลกับชีวิตคุณ มันต่างกันโดยสิ้นเชิงค่ะ คุณต้องอยากมีชีวิตอยู่เพราะตัวคุณเองก่อน คุณจะรักใคร คุณต้องรักตัวเองก่อน ไม่งั้นคุณจะไม่เข้าใจความรักค่ะ