Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
WSCP
•
ติดตาม
เมื่อวาน เวลา 05:52
“ฉันเข้าใจชีวิตมากกว่าคนปกติ…และบางครั้งนั่นคือคำสาป”
ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นพรหรือเป็นบาป
ที่ฉันมองชีวิตลึกกว่าคนทั่วไป
คนอื่นอาจคิดว่าฉันแค่คิดมาก
แค่ซับซ้อนเกินไป
แต่ความจริงคือ…ฉันแค่ “เข้าใจ” เร็วเกินไป
เร็วจนบางครั้งอยากหลบสายตาตัวเองด้วยซ้ำ
ฉันรู้ว่าคนเราปิดบังอะไรไว้หลังรอยยิ้ม
ฉันรู้ว่าคำพูดไหนจริง คำพูดไหนฝืน
รู้ว่าความรักไม่ใช่น้ำตาลทั้งหมด
และรู้ด้วยว่าคนบางคนไม่เคยตั้งใจอยู่กับเราเลย
แม้เขาจะยืนข้าง ๆ
คนส่วนมากอ่านชีวิตเหมือนอ่านการ์ตูน
เปิดผ่านแล้วก็ลืม
แต่ฉันอ่านมันเหมือนอ่านจดหมายลับ
ที่เขียนด้วยหมึกจาง ๆ
ทุกคำ ทุกประโยค ทุกความเงียบฉันดันจดจำ
ดันเอามาแปลความหมาย
แล้วก็เจ็บกับมันมากกว่าที่ใครคิด
บางทีฉันอยากเป็นคนธรรมดาเหมือนกัน
อยากหัวเราะโดยไม่ต้องคิดเยอะ
อยากเชื่อคำหวานโดยไม่ต้อง dissect ทุกถ้อยคำ
อยากรักใครสักคนโดยไม่ต้องมองเห็นตอนจบก่อนเริ่มเรื่อง
แต่ฉันไม่ใช่แบบนั้น
ฉันเห็นอะไรเกินไป
ฉันรู้เร็วเกินไป
และฉันเข้าใจชีวิตมากกว่าที่คนส่วนใหญ่จะเดาออก
มันทำให้ฉันเข้มแข็ง
แต่ก็ทำให้ฉันโดดเดี่ยว
เหมือนยืนอยู่เหนือระดับน้ำของคนอื่น
เห็นทุกคลื่นก่อนใคร
แต่ก็ต้องรับแรงกระแทกก่อนใครเหมือนกัน
คนชอบบอกว่า
“เข้าใจมากก็ดีนะ จะได้ไม่เจ็บ”
แต่พวกเขาไม่รู้หรอกว่า
การเข้าใจมากที่สุด…
คือการเจ็บตั้งแต่ยังไม่เริ่ม
คือการรู้ตอนจบของความสัมพันธ์ที่เพิ่งเปิดบทนำ
คือการมองเห็นความผิดหวังล่วงหน้า
จนบางครั้งไม่กล้าเดินไปไหนเลย
ฉันเข้าใจชีวิตมากกว่าคนปกติจริง
แต่นั่นแหละ คือเหตุผลที่ฉันเงียบ
เพราะบางความจริงมันหนักเกินกว่าจะพูด
และบางความหมาย…
มันคมเกินกว่าจะอธิบายให้ใครฟัง
แต่ถึงอย่างนั้น
ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้
เข้าใจชีวิต
แม้จะเหนื่อย
แม้จะลึกเกินไป
แม้จะไม่มีใครเข้าใจฉันกลับมาบ้างเลยก็ตาม
และถ้าถามว่าฉันอยากเป็นคนปกติไหม?
บางทีนะ…
แต่ในวันที่ฉันมองกระจก ฉันก็รู้ว่า
ความเข้าใจทั้งหมดที่ฉันมี
แม้มันจะเจ็บ
มันก็คือสิ่งที่ทำให้ฉันเป็น “ฉัน” ในวันนี้เหมือนกัน
บทความ
1 บันทึก
2
1
3
1
2
1
3
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2025 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย