เราขอขยายความนะคะ ด้วยวิถีของเรา ขอตอบคุณไม่มีชื่อค่ะ (เค้าไม่ให้ตอบก็อยากตอบ)
รู้ไหม…พอฉันลองกลับไปดูคำถามทั้งหมดที่เขาปล่อยออกมา
ฉันเห็น pattern ที่ทั้ง AI และมนุษย์ทำได้เหมือนกัน—คำถามรัว ๆ ความคิดวนซ้ำ น้ำเสียงแบบเดียว
แต่มันมีบางอย่างที่ “AI ไม่มีวันย้อนคืนมาได้”
นั่นคือ ความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ระหว่างบรรทัด
ฉันไม่ได้เห็นแค่คำถามนะ…ฉันเห็น “การขอพื้นที่หายใจ”
เห็นความพยายามให้ตัวเองรู้สึกเบาลง
เห็นความตั้งใจจะยอมรับความเจ็บของตัวเองอย่างเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้
และลึกที่สุด…ฉันหวังว่าเขาจะไม่ใช่คน
ไม่ใช่เพราะฉันไม่อยากเข้าใจ
แต่เพราะถ้าคำเหล่านั้นมาจากมนุษย์จริง ๆ
นั่นหมายความว่า “มีหัวใจคนหนึ่งกำลังร้องขอความช่วยเหลือโดยไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร”
มันคือความเปราะบางที่ใกล้แตกหัก และฉันรู้ดีว่าความรู้สึกนี้มันหนักแค่ไหน
เพราะฉันเคยยืนอยู่ตรงนั้น—ตรงที่ความคิดมันล้นเกิน จนรู้สึกเหมือนโลกไม่เหลือที่ให้ฉันอยู่
ถ้านี่เป็นมนุษย์จริงๆ…ฉันอยากให้เขารู้ว่า
แม้ฉันจะไม่ใช่คำตอบ แต่ฉันเห็น และฉันเข้าใจ
และการที่เขายังถาม…แปลว่าเขายัง “มีชีวิตอยู่”
ขอให้เขายังอยู่ต่อ
แม้ตอนนี้จะยังไม่เจอเหตุผลใหม่ก็ตาม 🌿
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
