คนไทยชินจนไม่รู้สึกอะไรแล้วครับ ทั้งความยุติธรรมที่ล่าช้าเหมือนรถติดชั่วโมงเร่งด่วน คนมีเงินสามารถลอยเหนือกฎหมายได้อย่างสง่างาม ส่วนคนธรรมดาก็ต้องทนต่อไป เพราะระบบมันสอนให้เราเชื่อว่าความยุติธรรมเป็นของคนที่เข้าถึงได้ ไม่ใช่ของทุกคน
ตำรวจร้อยเวรเองก็เครียด ทำงานหนักจนแทบไม่มีเวลาหายใจ ตำรวจที่รับเรื่องมีนิดเดียว แต่คดีความที่หลั่งไหลเข้ามามีเป็นภูเขา ระบบก็ไม่เคยคิดจะแก้ที่ต้นตอ พอเกิดคดีร้ายแรงบางอย่าง ก็ไกล่เกลี่ยเอา ไม่คืบหน้าเพราะงานล้น จัดการก็ไม่เสร็จ คนดีที่ไปแจ้งความกลับรู้สึกผิดเองว่าทำไมต้องยุ่งยากขนาดนี้ ในขณะที่บางคนที่มีเส้นสายกลับลื่นไถลในกระบวนการได้แทบไม่ต้องออกแรง
ประเทศไทย คนดีอยู่ยาก แต่คนเลวกลับได้รับการปกป้อง หรือบางทีก็ได้รับโอกาสมากกว่าคนทำงานหนักจริงๆ
การบริจาคช่วยเหลือในบ้านเรา หลายครั้งมันไม่ได้ช่วยอะไรระบบเลยครับ กลายเป็นการสร้างกระแสให้ปัง ให้มีภาพ ให้มีหน้ามีตา ทำงานซ้ำซ้อนกับงบประมาณรัฐที่มีอยู่แล้ว แต่พอถามว่าเงินหลวงไปไหน คำตอบคือไม่พอ และตรวจสอบก็ยากราวกับต้องใช้กล้องจุลทรรศน์มองหาความโปร่งใส
หน่วยงานรัฐส่วนใหญ่ซื้อได้ทุกอย่างครับ ซื้อตำแหน่ง ซื้ออำนาจ ซื้อเครือข่าย จนสุดท้ายประชาชนบางส่วนที่บริจาคด้วยใจกลายเป็นคนที่ ตาบอด เพราะไม่รู้เลยว่ากำลังถูกใช้เป็นเกราะป้องกันคอร์รัปชัน
ความดีถูกใช้เป็นโล่ในการปิดบังเรื่องเลวทราม ความชอบธรรมถูกสร้างจากกระแส ไม่ใช่จากการทำงานจริง
อีกอย่างที่ผมรู้สึกคือ ผู้มีอำนาจหลายคนเติบโตจากรากฐานที่อยู่ในยุโรปหรือประเทศที่พัฒนาแล้ว ใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางประชาธิปไตยที่สวยงาม มีระบบตรวจสอบที่เข้ม มีสวัสดิการที่จริงจัง แต่กลับมาบริหารประเทศที่ตัวเองไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่จริงในระบบนั้น และไม่เคยต้องเผชิญสภาพอากาศ ความร้อน ความแออัด ความเหลื่อมล้ำแบบที่คนไทยต้องเจอทุกวัน
ส่วนพวกเรานี่ก็น่ารักดีครับ ชอบหลอกตัวเองว่าเมืองไทยอุดมสมบูรณ์ ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ทั้งที่จริงแล้วประเทศอื่นเขาก็มีเหมือนกัน และเขายังจัดการทรัพยากรดีกว่าเรามากด้วย
ตอนนี้เมืองไทยกลายเป็นปูนซีเมนต์ร้อนๆ ต้นไม้หายไป แม่น้ำเสื่อมโทรม อากาศแย่ขึ้นทุกปี ความอุดมสมบูรณ์ที่เคยภูมิใจมันแทบไม่เหลือแล้ว
และสุดท้าย ที่ดินจำนวนมากถูกขายออกไปทำธุรกิจเทาๆ ผ่านชื่อคนไทยที่ถือแทนต่างชาติ เงินไหลเข้ากลุ่มทุนต่างๆ ส่วนประเทศไทยเองก็ถูกกัดกินจนแทบไม่เหลือชิ้นดี
ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เพราะประเทศมันแย่ แต่เพราะระบบที่ปกครองมันไม่อยากเปลี่ยน ไม่อยากพัฒนา และไม่เคยถามคนส่วนใหญ่ด้วยซ้ำว่าชีวิตจริงของพวกเขากำลังหนักขนาดไหน
นี่แหละครับความน่ารักของประเทศไทย
ประเทศที่ทุกคนรัก แต่ระบบไม่เคยรักประชาชน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
