29 พ.ย. เวลา 13:45 • ความคิดเห็น

เมื่อภัยพิบัติมา แต่ความคิดที่แตกแยกกลับทำร้ายกันเอง

ทุกครั้งที่เกิดน้ำท่วม ไฟไหม้ หรือดินถล่ม สิ่งที่ควรเกิดขึ้นคือ “การช่วยกัน”
แต่สังคมไทยกลับมีอีกสิ่งที่โผล่ขึ้นก่อนเสมอ
— การเปรียบเทียบความทุกข์ของกันและกัน
“ภาคเหนือก็เจอทุกปี ทำไมไม่ช่วย?”
“อีสานก็หนัก แล้วทำไมภาคอื่นต้องได้?”
“คนหาดใหญ่ไม่ต้องช่วย เขาช่วยตัวเองได้”
คำพูดเหล่านี้ไม่ได้เกิดจากความเกลียด
แต่มาจาก “ความเจ็บฝังลึก” ของใครบางคนที่เคยลำบากโดยไม่มีใครช่วย
จนกลายเป็นความคิดว่า
ถ้าเราเคยเจ็บคนเดียว คนอื่นก็ไม่ควรได้อะไรไปมากกว่าเรา
แต่ความจริงคือ ความเดือดร้อนของทุกภาค… “หนักที่สุด” สำหรับเจ้าของมันเสมอ
เราไม่ควรเอาความเจ็บของตน ไปขวางความช่วยเหลือของคนอื่น
ภัยพิบัติไม่เคยเลือกภาค
แต่สังคมเรากลับเลือกทะเลาะกันเอง ทั้งที่ศัตรูจริงๆ คือการบริหารจัดการที่ไม่ทันภัยพิบัติ และไม่ทั่วถึงทั้งประเทศ
ยิ่งเหมารวมจากพฤติกรรม “บางคน”
ก็ยิ่งทำลายโอกาสของคนดีทั้งเมือง
การเหตุการณ์รุนแรงจากคนไม่กี่คน ไม่ควรกลายเป็นข้ออ้างในการหยุดช่วยทั้งพื้นที่
สิ่งที่เราควรเรียกร้องร่วมกันไม่ใช่
“ทำไมเขาได้ ฉันไม่ได้”
แต่คือ ระบบที่ช่วยทุกภาคอย่างเสมอภาค ไม่ว่าภัยจะเกิดที่ไหน
เพราะวันหนึ่ง เมื่อภัยมาถึงประตูบ้านเรา
มันไม่เคยถามว่าเรามาจากจังหวัดอะไรเลย
#น้ำท่วมหาดใหญ่2568
#น้ำท่วม
#เขต8หาดใหญ่
โฆษณา