watthakhanun
พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. เจ้าคณะจังหวัดรูปปัจจุบันนี่ท่านทราบดี ตอนกระผม/อาตมภาพขอฐานานุกรมของท่านให้หลวงพ่อนิล (พระครูวินัยธรธวัชชัย ชาครธมฺโม) ประธานที่พักสงฆ์อาศรมศรีชัยรัตนโคตร อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร กับครูบาหน่อแก้วฟ้า (พระครูสมุห์เจษฎา โชติปญฺโญ) ประธานที่พักสงฆ์ลานธรรมอรหันตาหน่อแก้วฟ้าโพธิญาณ อำเภอคง จังหวัดนครราชสีมา
หลวงพ่อจังหวัดท่านปรารภว่า "ถ้าหลวงพ่อเล็กขอ ผมต้องรีบให้ เพราะว่าท่านไม่เคยขออะไรให้กับตัวเองเลย" ที่ขอนั่นก็คือขอให้คนอื่น เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าเราทำจนกระทั่งเคยชิน ผู้บังคับบัญชาหรือเพื่อนฝูงรอบข้างเขาจะเห็นเอง
แม้กระทั่งวันนี้ที่ต้องไปเป็นประธานก็เพราะว่าหลวงพ่อเจ้าคุณแก้ว - พระเดช
พระคุณพระราชวชิรสุตาภรณ์ (พนม รตนาโภ) เจ้าคณะจังหวัดนครปฐมท่านติดงานที่อื่น เป็นเพื่อนร่วมรุ่นกันก็ไปไม่ได้ พระครูมานะ - พระครูปุญญาภิสันท์ เจ้าคณะอำเภอบางเลน เพื่อนร่วมรุ่น เจ้าของพื้นที่ก็ติดงานเดียวกัน ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพที่ได้รับ "เครดิต" จากเพื่อนฝูงมากที่สุด ก็ต้องไปเป็นประธานในงานให้เขา
เรื่องพวกนี้ ถ้าหากว่าสิ่งหนึ่งประการใดที่เราทำอย่างสม่ำเสมอ ในศีล ในสมาธิ ในปัญญา และในส่วนของหลักสังคหวัตถุ ๔ ก็คือ ทาน ปิยวาจา อัตถจริยา สมานัตตตา ถ้าวันแล้ววันเล่า เดือนแล้วเดือนเล่า ปีแล้วปีเล่า ท่านทั้งหลายก็ทำอยู่แบบนี้ คนอื่นเขาจะมองเห็นและยินดีต้อนรับเราเอง ทุกท่านที่เคยตามกระผม/อาตมภาพไปออกงานก็จะเห็นอยู่ ไม่ว่างานเขาจะใหญ่แค่ไหนก็ตาม กระผม/อาตมภาพจะมีที่นั่ง
เสมอ ก็คือเป็นบุคคลที่เขายินดีต้อนรับ เพราะว่า "ไปให้" ไม่ได้ "ไปเอา"
แล้วเรื่องพวกนี้เป็นสิ่งที่เราท่านทั้งหลายต้องคำนึงด้วยว่า อันดับแรก เราต้องสร้างความมั่นคงให้กับตัวเองก่อน ถ้ากำลังใจของเรามั่นคง แน่นแฟ้น ศีล สมาธิ ปัญญา ทรงตัว เราก็จะสามารถทำงานทั้งหลายเหล่านี้ได้ อยู่ในลักษณะ "ลอยตัว" ก็คือไม่
ไปข้องเกี่ยวกับ รัก โลภ โกรธ หลง ใด ๆ ทำงานเป็นงาน ทำบุญเป็นบุญ ไม่ได้หวังสิ่งอื่น แม้แต่วันนี้กระผม/อาตมภาพ ก็เพิ่งจะบริจาคร่วมช่วยน้ำท่วมปักษ์ใต้ ไปกับคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรี ๑๐,๐๐๐ บาท เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าอัตราสูงสุดของเขาแค่นั้น เราไปให้เกินเดี๋ยวจะกลายเป็นไม่ไว้หน้าผู้บังคับบัญชา เป็นเรื่องที่เราต้องพิจารณาและทำให้รอบคอบด้วย
เราจะเห็นว่าน้ำท่วมจนกระทั่งเลิกท่วมแล้ว ทำไมถึงเพิ่งจะมารับบริจาคกัน ? ก็เพราะว่าช่วงน้ำท่วมนั้น ถึงมีข้าวของเงินทองก็เข้าถึงได้ยาก พอน้ำลดแล้ว ในส่วนที่เสียหายมาก บรรดาผู้ที่ประสบภัยยังต้องพึ่งพิงการบริจาคช่วยเหลือ โดยเฉพาะในเขตอำเภอหาดใหญ่ คาดว่าต้องใช้เวลาเป็นเดือน ๆ กว่าที่จะฟื้นฟูจนใช้งานได้ การช่วยเหลือที่ไปถึงในช่วงนี้ จึงเป็นการเข้าถึงพื้นที่ได้อย่างแท้จริง
แต่ทุกท่านก็เห็นว่าบรรดากองหน้ากล้าตายที่บุกเข้าไปนั้น ไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานไหน กระผม/อาตมภาพก็ช่วยเขาไปหมด เขาประกาศว่า "คณะสงฆ์ภาค ๑๕ จังหวัดสมุทรสงครามไม่ทิ้งโยม" แต่ป้ายประกาศมีหน้าหลวงพ่อวัดท่าขนุนใหญ่เบ้อเร่อ..! ก็แปลว่าเรื่องพวกนี้เราทำเพื่อส่วนรวม ไม่จำเป็นที่จะต้องไปคิดถึงว่าเป็นพื้นที่ของเรา พื้นที่ของเขา เพราะว่าบุคคลที่เดือดร้อนต้องการความช่วยเหลือจากทุกสารทิศ ยิ่งมากยิ่งดี..!
และที่ต้องชื่นชมเป็นอย่างยิ่งก็คือคณะสงฆ์หนใต้ ประสานงานได้ดีมาก กระจายสิ่งของบริจาคให้หลายต่อหลายจังหวัด ไม่ได้ไปกระจุกตัวอยู่ที่เดียวกัน การทำงานในลักษณะนี้ พวกท่านทั้งหลายต้องศึกษาเอาไว้ด้วย ถึงเวลาแล้วสามารถที่จะเลียนแบบและทำตาม เพื่อความคล่องตัวของงาน ซึ่งถ้าเราทำได้แบบของเขา เราก็จะได้รับความชื่นชมจากทุกทิศทุกทางเช่นกัน
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันเสาร์ที่ ๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๘
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
