เวลาเจอคำถามว่า เพื่อนแบบไหนดีกว่ากัน ระหว่างเพื่อนที่ยังเคียงข้างทั้งที่รู้ว่าคุณทำชั่ว กับเพื่อนแสนดีที่ไว้ใจคุณ แต่คุณกลับทำร้ายเขา จนเขาตัดสัมพันธ์
ผมว่ามันตอบตรงๆไม่ได้หรอกครับ เพราะคำถามมันซ่อนเงื่อนไว้หลายชั้นเหมือนกันครับ
ตามหลักพุทธจริงๆ มีเรื่องหนึ่งที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดเลยคือ “กัลยาณมิตร” กับ “อุปกิฬมิตร”
คือเพื่อนที่ชักนำให้ดี กับเพื่อนที่ชักนำให้ชั่ว
พระสูตรเปรียบไว้ว่า ผู้ใดคบคนชั่ว ย่อมถูกดึงลงต่ำ ส่วนผู้ใดคบคนดี ย่อมถูกดึงขึ้นสูง
แต่สังคมจริงมันไม่ง่ายแบบนั้น เพราะมนุษย์เราไม่ได้ใสบริสุทธิ์เหมือนในตำรา ทุกคนมีเงื่อนไข มีผลประโยชน์ มีความกลัว มีบาดแผลอยู่เบื้องหลัง
1) เพื่อนที่ยังเคียงข้างแม้รู้ว่าคุณทำชั่ว
ถ้าเป็นแบบที่เขาพูดตรง เตือนตรงๆ ไม่เข้าข้างความผิด ไม่ช่วยคุณปกปิด ไม่ช่วยคุณโกหก แต่ยังยืนข้างคุณในฐานะมนุษย์ที่พลาดได้ แบบนี้ในพุทธเขาเรียกว่าเพื่อนแบบ “อนุกัมปกะ” คือเห็นใจแต่ไม่สมรู้ร่วมคิด
เหมือนญาติที่รู้ว่าญาติทำผิดก็ยังไปเยี่ยมในคุก แต่ไม่เคยบิดเบือนให้ผิดเป็นถูกครับ
แต่ถ้าเพื่อนอยู่ข้างคุณเพราะ “ศีลเสมอกัน” คือทำชั่วเหมือนกัน ช่วยกันปิด ช่วยกันแถ … แบบนี้ไม่ใช่เพื่อนหรอกครับ แต่คือ “หุ้นส่วนเวรกรรม” ครับ
พระพุทธเจ้าบอกไว้ใน มิตรปาปมิตตสูตร ว่าเพื่อนประเภทนี้จะพาให้ตกต่ำ เพราะเขาไม่ได้ยืนข้างคุณ เขาแค่ยืนข้างกิเลสของตัวเอง
2. เพื่อนที่ไว้ใจคุณ แต่คุณทำร้ายเขา จนเขาตัดสัมพันธ์
กรณีนี้มันไม่เกี่ยวว่าคนไหนดีหรือไม่ดี แต่คือ “ศีลไม่เสมอกัน” อีกฝ่ายให้ความไว้วางใจ แต่คุณตอบแทนด้วยการทำร้าย ตามหลักพุทธเรียกว่า อกุศลกรรม ที่ย้อนมาตัดสัมพันธ์เองโดยธรรมชาติของมัน
บางคนตัดความสัมพันธ์เพื่อปกป้องตัวเอง บางคนตัดเพราะหวังให้คุณ “หลาบจำ” เหมือนในพระสูตรที่ว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ไม่ใช่เพราะเขาไม่ดี แต่เพราะกรรมของคุณทำให้ความสัมพันธ์นั้นไปต่อไม่ได้
ที่น่าสนใจคือ คำถามไม่ได้บอกเลยว่าเพื่อนแสนดีนั้น
“ดีเรื่องอะไร”
ในโลกจริง บางทีมันตลกมาก คนที่เราคิดว่าแสนดี เขาอาจดีเฉพาะเวลา"ค้ายาด้วยกัน" เวลาโกงด้วยกัน เวลาเล่นพนันด้วยกัน
แต่พอคุณกลับใจเป็นคนดี เขากลับโกรธ แล้วเขาตัดสัมพันธ์เพื่อ “สั่งสอน” คุณ
แบบนี้มันยังเรียกว่าแสนดีอยู่เหรอ
นี่แหละครับสังคมไทยจริงๆ ดีเพราะมีผลประโยชน์ร่วมกัน ไม่ใช่ดีเพราะอยากเห็นคุณดีจริงๆ
3. แล้วเพื่อนแบบไหนดีกว่ากัน
ตามพุทธจริงๆ พระพุทธเจ้าตอบไว้แล้วในหลายพระสูตร เช่น สิงคาลกสูตร ว่าเพื่อนแท้คือคนที่
เตือนเมื่อเห็นคุณทำผิด
ห้ามเมื่อคุณจะทำชั่ว
พูดตรงแม้คุณไม่อยากฟัง
ไม่หนีหายตอนคุณลำบาก
และไม่ร่วมทำชั่วกับคุณเด็ดขาด
เพื่อนแบบนี้อาจไม่ใช่คนที่ “เคียงข้างคุณตลอด”
หรือคนที่ “เคยดีมาก่อน”
แต่คือคนที่ยืนข้าง “ความดีที่คุณควรเป็น” แม้คุณจะยังเป็นไม่ได้ในตอนนี้ก็ตาม
เพื่อนบางคนเคียงข้างเราเพราะสงสาร
บางคนเพราะผลประโยชน์
บางคนเพราะกลัวเสียหน้า
บางคนเพราะอยากคุมเรา
บางคนเพราะอยากให้เราพ้นทุกข์จริงๆ
สรุปง่ายๆตามพุทธ
เพื่อนที่ดีกว่าคือคนที่ทำให้คุณเป็นคนดีขึ้น แม้คุณจะไม่ชอบเขาในตอนนั้นก็ตาม
และเพื่อนที่เลวที่สุดคือคนที่ทำให้คุณเป็นคนที่แย่ลง แม้ว่าคุณจะรู้สึกสนิทกับเขามากก็ตาม
4. สะท้อนสังคมอีกนิดนะครับ
ทุกวันนี้เรามักตัดสินเพื่อนด้วยความรู้สึก
แต่ไม่ใช่ด้วย “ศีล”
คนที่อยู่ข้างเราตอนเราทำผิด เราเรียกว่าจริงใจ
ทั้งที่จริงๆเขาแค่กลัวเสียพรรคพวก
ส่วนคนที่ตัดเราเมื่อเราผิด เรากล่าวหาว่าเขาใจร้าย
ทั้งที่จริงๆเขาอาจเป็นคนเดียวที่เคารพตัวเองและเคารพคุณมากพอที่จะไม่ปล่อยให้คุณทำชั่วต่อไป
สังคมเรามักเข้าใจผิดว่า
คนซัพพอร์ตคือเพื่อนแท้
คนเตือนคือศัตรู
ทั้งที่พระพุทธเจ้าสอนตรงข้ามหมดเลยครับ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
