เรามองว่า การที่ใครสักคนมองใครสักคนไม่ดี มันเกิดจากทั้งฝ่ายผู้มองและผู้ถูกมองค่ะ มันคงไม่อาจตัดสินได้ว่า เกิดจากใครสักคนไปมองใครสักคนแล้วก็ตัดสินโบ๊ะบ๊ะ! ว่าคนๆนี้ ดีหรือไม่ดีอย่างไร
โดยปกติสังคมก็มีมาตรฐานในการตัดสิน "สิ่งที่ไม่ดี" ผ่านกติกาและกฎระเบียบทั้งทางสังคมและทางกฎหมาย อาทิเช่น ผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาสะสวย ดูสงบเสงี่ยมเรียบร้อย แต่แต่งตัวตั้งใจอวดเนื้อหนังมังสา ผ่านรอยสักผีเสื้อน้อยโบยบินบนแผ่นหลังนวลเนียนของเธอ กรณีอย่างนี้ เธอเองอาจใช้ข้ออ้างว่า เป็นเรื่องสิทธเสรีภาพ แต่เธอก็ต้องยอมรับการถูกวิพากษ์วิจารณ์ "เรื่องการแต่งกาย" และก็ต้องยอมรับต่อไปอีกว่า จะมีคนตัดสินเธอทันทีว่า "เธอคงไม่ธรรมดา" หรือแม้แต่ตัดสินว่า "เธออาจเคยทำสิ่งไม่ดีมาก่อน"
แม้แต่ตัวเราเอง ทั้งชีวิตเราก็ถูกตัดสินจากคนรอบตัวมาไม่น้อย แม้แต่ในโลก Virtual เราก็เคยถูกตัดสินผ่านโพสต์ หรือความเห็นในกระทู้ต่างๆ ที่เราเข้าไปตอบ การให้ความเห็นทุกครั้ง คือความปรารถนาดีจากใจ (อย่างน้อยก็ในมุมความคิดของเรา) แต่กลับไม่เป็นที่ถูกใจเจ้าของกระทู้ จนหลายครั้ง ลามปามถึงขั้นที่เจ้าของกระทู้เจตนาลบกระทู้ เพื่อจะต่อกรกับเราผ่านบทสนทนา แต่ไม่ว่าจะกี่ครั้ง
เราจะเป็นฝ่ายยอมและขอโทษ หรือไม่ก็นิ่งเฉยเสีย
เพราะเรามองว่าเขาได้ตัดสินเราไปแล้ว
ดังนั้นการโต้แย้งหรืออธิบายใดๆ ให้มากความ
ย่อมเสียเวลาและเปล่าประโยชน์โดยสิ้นเชิง
และไม่ใช่วิธีการของคนฉลาด
ที่สุดแล้ว พวกเราคงตัดสินใครหรืออะไรไม่ได้
เราไม่มีสิทธิไปตัดสินคนอื่นด้วยซ้ำไป
มันจึงอยู่ที่ความทานทนต่อการถูกตัดสิน
ของผู้ที่ถูกตัดสินล้วนๆ ค่ะ
เราคิดว่าอย่างนั้นนะคะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
