มันไม่เกี่ยวหรอกครับว่าใครเป็นคนแบบไหน
จะเป็นคนมีเหตุผลหรือไม่มีเหตุผล
ไม่เกี่ยวว่าใคร รู้มาก หรือ รู้น้อย
ไม่เกี่ยวว่าใคร รวย จน หรือ ปฏิบัติธรรม ไม่ปฏิบัติธรรม
แต่ขึ้นกับว่า…เราอยู่ในสังคมที่ต่อให้บางครั้งรู้ว่าถูกหลอก ก็ต้องแกล้งทำเป็นไม่รู้ เพื่อให้มีที่ยืนในสังคมที่บิดเบี้ยวนี้ต่างหาก
ในประเทศนี้ ทุกคนถูกบังคับให้เป็นผู้ร่วมสมรู้ร่วมคิดในละครที่เราไม่ได้สมัครเล่น ใครไม่เล่นตามบท ก็จะถูกสังคมเขี่ยตกเวทีอย่างเงียบๆครับ
คุณรู้อยู่เต็มอกว่ากติกาสังคมมันเอื้อคนบางกลุ่ม แต่คุณก็ต้องทำเหมือนไม่รู้ เพราะถ้าเผลอพูดความจริง คุณอาจจะ ไม่มีงานทำ เร็วกว่าที่คิด
คุณเห็นว่าการศึกษามีไว้สอนให้เชื่อฟังมากกว่าคิดเอง แต่คุณก็จำใจส่งลูกเข้าโรงเรียนเหมือนกัน เพราะถ้าไม่ทำ เด็กจะไม่มีอนาคต ตามกติกาที่สังคมกำหนดไว้
คุณรู้ว่าเศรษฐกิจมันโคตรไม่แฟร์ แต่คุณก็ต้องยิ้มให้กล้องตอนเลือกตั้ง แล้วทำเป็นเชื่อว่าทุกอย่างดีขึ้น เพราะไม่อย่างนั้นคุณจะถูกตราหน้าว่า ชอบบ่น และไม่สร้างสรรค์
คุณรู้ว่าคนทำงานทั้งชีวิตก็ยังจน แต่คุณต้องทำเป็นเชื่อในนิทานพัฒนาแรงงาน เพราะถ้าไม่เชื่อ คุณจะหมดแรงอยู่ตรงนั่นแหละ
คุณรู้ว่าอำนาจบนสุดทำอะไรก็ไม่ผิด แต่คุณต้องทำเป็นไม่เห็น เพราะความจริงบางอย่างมันเห็นไม่ได้ในประเทศนี้
ดังนั้นใครหลอกง่ายที่สุด
ไม่ใช่ คนไม่มีเหตุผล
ไม่ใช่ คนรู้น้อย
ไม่ใช่ คนไม่ปฏิบัติธรรม
แต่คือ ประชาชนทุกคนในประเทศที่ถูกฝึกให้ต้องยิ้มและทำเป็นไม่รู้ แม้จะรู้ทุกอย่างอยู่เต็มอก
เพราะในสังคมแบบนี้ คนที่ไม่ยอมถูกหลอก คือคนที่มีชีวิตอยู่ยากที่สุด
บางทีคำตอบที่ถูกที่สุด ก็คือ
คนที่ถูกหลอกมากที่สุด คือคนที่ต้องแกล้งทำเป็นว่าตัวเองไม่เห็นอะไร ทั้งที่เห็นทุกอย่างครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
