การพยายามวางจิตให้ไม่กระเพื่อมหวั่นไหว ได้ประโยชน์ในทางสงบสันติของจิต เป็นอุบายในทางสมถะ
ส่วนในทางวิปัสสนานั้น เราจะภาวนาเพื่อเห็นสภาวะจิต "ตามความเป็นจริง"
หวั่นไหวก็รู้ โกรธก็รู้ ดูทุกสภาวะให้เห็นว่ามันเกิดขึ้นเมื่อมีผัสสะมากระทบ หรือบางครั้งก็ผุดขึ้นมาเอง บังคับให้เป็นไปตามที่ต้องการไม่ได้ มันตั้งอยู่แล้วดับไปเป็นธรรมดา
ทุกสภาวะที่เกิดขึ้น ไม่ว่าดีหรือไม่ดี ล้วนสอนจิตเราให้เข้าใจความเป็นจริงของจิตครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
