เมื่อวาน เวลา 03:24 • ความคิดเห็น
คำถามนี้ไม่มีคำตอบที่ถูกที่สุดสำหรับทุกคนค่ะ!
เหตุผล: เพราะ "ความอันตราย" ของแต่ละสถานะมีรูปแบบที่ต่างกัน และสิ่งที่ "ดีกว่า" ขึ้นอยู่กับว่าคุณจัดการกับความเสี่ยงแบบไหนได้ดีกว่ากัน..
2
ลองมาวิเคราะห์ "ความอันตราย" และ "ข้อดี" ของทั้งสองฝั่งดูนะคะ!
1. โสด (อันตรายจากปัจจัยภายนอกและความโดดเดี่ยว)
# ความอันตราย:
1) ยามเจ็บป่วย/ฉุกเฉิน: ไม่มีคนใกล้ตัวคอยดู หรือช่วยตัดสินใจทันที
2) ความมั่นคง: ต้องแบกรับภาระการเงินและการใช้ชีวิตคนเดียว 100% ถ้าล้มคือเจ็บหนักไม่มีเบาะรองรับ
3) สภาพจิตใจ: อาจเผชิญกับความเหงา หรือความรู้สึกโดดเดี่ยวในบางช่วงเวลา
# ข้อดี: คุณมี "อิสระ" เต็มที่ ความเสี่ยงส่วนใหญ่ควบคุมได้ด้วยตัวเอง คุณไม่ต้องระแวงเรื่องการถูกหักหลัง หรือต้องแบกรับอารมณ์ของอีกคน
2. มีคู่ (อันตรายจากความสัมพันธ์และคนรัก)
# ความอันตราย:
1) สุขภาพจิต: ความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ (Toxic) การถูกบั่นทอนจิตใจ การนอกใจ หรือการทะเลาะเบาะแว้ง ทำลายสุขภาพจิตได้รุนแรงกว่าความเหงา
2) ความรุนแรง: มีความเสี่ยงเรื่องการทำร้ายร่างกายหรือจิตใจจากคนใกล้ตัว
3) การสูญเสียตัวตน: การต้องปรับตัวจนไม่เหลือความเป็นตัวเอง หรือสูญเสียอิสรภาพ
# ข้อดี: ถ้าได้คู่ที่ดี คุณจะมี "ทีม" ที่ช่วยกันซัพพอร์ต ทั้งเรื่องเงิน เรื่องใจ และเรื่องสุขภาพ เป็นเกราะป้องกันภัยจากโลกภายนอกได้ดีเยี่ยม
1
สรุป: อันไหนดีกว่ากัน?
ถ้าต้องฟันธง สำหรับหนู/ดิฉันคิดว่าสมการนี้ใช้ตัดสินได้ดีที่สุดนะคะ.
"มีคู่ที่ดี > เป็นโสดที่มีความสุข > มีคู่ที่แย่"
~ โสดดีกว่า: ถ้าการมีคู่ทำให้คุณต้องระแวง เสียใจ หรือถูกทำร้าย การอยู่คนเดียวคือความปลอดภัยขั้นสูงสุด ("เจ็บเพราะเหงา ดีกว่าเจ็บเพราะเขาทำ")
~ มีคู่ดีกว่า: ถ้าคุณเจอพาร์ทเนอร์ที่เป็น "คู่ชีวิต" จริงๆ (Partnership) คนที่ช่วยกันแบกเบาภาระและดูแลกันและกัน ในกรณีนี้ ความเสี่ยงจะลดลง และคุณภาพชีวิตจะดีกว่าการอยู่คนเดียว
คำตอบสุดท้าย:
"โสด" ปลอดภัยกว่าในแง่ของการควบคุมชีวิตตัวเอง (เรารู้ว่าเราจะทำอะไร) แต่ "การมีคู่ที่ดี" ดีกว่าในแง่ของการมีหลักประกันชีวิต (มีคนช่วยดูแล)
** โจทย์ไม่ได้อยู่ที่ว่าจะเลือกสถานะไหน แต่อยู่ที่ว่า "ถ้ามีคู่แล้วชีวิตแย่ลง ให้เลือกโสดทันที แต่ถ้าโสดแล้วดูแลตัวเองได้ดี ก็ไม่ต้องรีบมีคู่จนกว่าจะเจอคนที่ทำให้ชีวิตดีขึ้น" ค่ะ!
#ชีวิตสำคัญที่เป้าหมาย วิธีคิด และการกระทำ
โฆษณา