8 ชั่วโมงที่แล้ว • ความคิดเห็น
คนที่อยู่กับความน่าเบื่อได้นาน ภาษาปะกิตเขาเรียกว่า Procrastination หรือการผัดวันประกันพรุ่ง คือพฤติกรรมที่เรารู้ว่าต้องทำสิ่งหนึ่ง แต่กลับเลื่อน ดึงเวลา หรือไปทำอย่างอื่นแทน สมองจะเลือกสิ่งที่ “ง่ายกว่าและให้รางวัลเร็วกว่า” เช่น เบื่อเล่นมือถือ แต่ก็เลือกจะเล่นอยู่อย่างนั้น
คนเบื่อง่าย เพราะขาดสมาธิ และเป็นคนอ่อนไหวกับสิ่งรอบตัว ซึ่งไม่ใช่อ่อนไหวเพราะความอยากรู้อยากเห็น แต่เป็นความไหวตัวต่อสิ่งเร้าได้ง่าย ถ้ายกตัวอย่างแบบสุดโต่งประเภทที่ผิดปกติไปเลย ก็คือ กลุ่มออทิสติกค่ะ
อยู่กับความน่าเบื่อได้นาน
เพราะขาดแรงจูงใจ ไร้เป้าหมาย
เบื่อง่ายเพราะขาดสมาธิ
และมีความอ่อนไหวต่อสิ่งเร้าสูง
การฝึกอานาปานสติช่วยได้นะคะ หากยังไม่เคยทำ ลองตั้งเป้าหมาย ทำทุกวัน วันละ 15 นาทีก่อนนอน ถ้าทำได้ครบ 7 วัน ก็ลองเพิ่มเป็น 20 นาทีนะคะ สิ่งสำคัญคือ อย่าขาด แม้สักวันค่ะ
โฆษณา