คุณต้องเข้าใจ คำว่าขีดจำกัดด้วยครับ
คำว่าขีดจำกัดก็คือขีดจำกัด เพราะฉะนั้นเวลาคนพูดว่าเราต้องก้าวข้ามขีดจำกัด ผมว่ามันเป็นคำสวยๆมากกว่าความจริงนะครับ ความจริงคือเราไม่ได้ข้ามอะไรทั้งนั้น เราแค่ขยับเส้นของความเป็นไปได้ออกไปอีกนิด เหมือนดึงยางให้มันกว้างขึ้น แต่ยางเส้นเดิมก็ยังเป็นยางเส้นเดิม ไม่ได้กลายร่างเป็นอะไรอย่างอื่น
และถ้าเราจะพูดถึงการข้าม จริงๆมันไม่ใช่เรื่องโรแมนติกเลย มันคือการทำให้กรอบที่เคยจำกัดเราอยู่พังลงไปทั้งแผง ซึ่งนั่นมันไม่ใช่เรื่องปกติของมนุษย์ทั่วไปหรอกครับ มันใกล้เคียงปาฏิหาริย์มากกว่า ใกล้เคียงเหตุการณ์ที่ธรรมชาติไม่ค่อยอนุญาตให้เกิดบ่อยๆ
เพราะฉะนั้นเวลาคุณรู้สึกว่าตัวเองข้ามขีดจำกัด คุณต้องเรียกสิ่งนั้นว่าพัฒนาการครับ มันเหมือนกับการฝืน การอดทน จนเกิดการวิวัฒนาการ ไม่ต้องเรียกมันว่าข้ามขีดจำกัดก็ได้ เรียกตามความจริงว่าคุณขยายมันต่างหาก ขยายด้วยความพยายาม ขยายด้วยประสบการณ์ ขยายด้วยความล้มเหลวที่ต้องเจอระหว่างทาง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเกิดขึ้นในภาวะเทคโนโลยี หรือการข้ามขีดจำกัดของมนุษยชาติด้วยการออกไปนอกอวกาศ มันก็คือการขยายกรอบจากความเป็นไปได้เดิมๆโดยการต่อยอด สิ่งนั้นเราเรียกว่าวิวัฒนาการ
เพราะความจริงแล้วการข้ามขีดจำกัดมันเป็นไปไม่ได้ ธรรมชาติไม่อนุญาตให้เกิดขึ้นครับ นั่นแหละเป็นคำที่ชัดกว่า ซื่อสัตย์กว่า และอธิบายมันได้มากกว่า
จักรวาลภายในตัวคนเราก็แบบเดียวกันครับ มันไม่ได้กระโดดข้ามอะไรทั้งนั้น แต่ค่อยๆขยายไปทีละมิลลิเมตร เงียบๆ แต่ยืนยันว่ามันยังมีพื้นที่ใหม่ให้เราเดินเข้าไปเสมอ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
