เวลาไม่ใช่สิ่งสวยงาม มันคือคำหยาบคายที่สุดในจักรวาล เป็นมฤตยูที่คอยกัดกินทุกสิ่งโดยไม่เคยหยุดหายใจ มันไม่สมเหตุสมผล ไม่เมตตา ไม่ยุติธรรม และไม่เคยมองมนุษย์ว่าเป็นสิ่งสำคัญ เวลาเป็นลักษณะอันโหดร้ายของจักรวาลที่บังคับให้ทุกชีวิตต้องสึกกร่อน ตั้งแต่ความฝันไปจนถึงกระดูกของตัวเอง
ดังนั้น การทำงานของมนุษย์จึงไม่ใช่แค่การแลกแรงงานกับเงิน แต่คือการต่อรองกับมฤตยูที่ชื่อว่าเวลา และท่าทีแต่ละแบบที่เราทำต่อเวลานั้นเผยให้เห็นว่าเรากำลังยืนอยู่ตรงไหนบนเส้นความพินาศของตัวเอง
ทำงานซื้อเวลา
คือการยอมควักสิ่งที่เรามีในฐานะมนุษย์ แรงกาย ความคิด สุขภาพ ความฝัน ไปแลกกับวินาทีเพิ่มอีกนิดหนึ่ง เป็นเหมือนการจ่ายส่วยให้เทพมฤตยูเพื่อไม่ให้มันเอาชีวิตเราไปในวันนี้ มันหมายถึงเรายังอยากมีวันพรุ่งนี้ แม้พรุ่งนี้อาจเลวร้ายไม่ต่างจากวันนี้ก็ตาม การซื้อเวลาคือการสารภาพว่าเรายังไม่พร้อมตาย อยากให้มันเดินช้าลง เราจึงต้องจ่ายมันด้วยความเป็นมนุษย์ของเราเอง
ทำงานฆ่าเวลา
ยิ่งฆ่าเวลา เวลายิ่งหมดเร็ว คือการยอมรับว่ามฤตยูชนะแล้ว เพียงแต่อยากให้มันรู้ว่าเรายังไม่ล้มลงตรงนั้นทันที เป็นภาวะที่มนุษย์ไม่ได้อยากใช้เวลาเพื่อมีพรุ่งนี้ แต่ใช้เพื่อให้วันนี้จบไปเร็วที่สุด การฆ่าเวลาไม่ใช่การอยู่กับความว่างเปล่า แต่มันคือการปล่อยให้มฤตยูค่อยๆฉีกเราทีละเส้นประสาท เพราะเราไม่มีแรงจะต่อต้าน และไม่มีความหวังพอจะซื้อวินาทีใดๆเพิ่มอีกแล้ว
ทำงานยื้อเวลา
คือจุดที่มนุษย์ยืนต่อหน้ามฤตยูด้วยหัวใจที่สั่น แต่ยังไม่ยอมก้มศีรษะ ยื้อเวลาเหมือนการเอามือเปล่าดันประตูที่กำลังปิด แม้รู้อยู่แก่ใจว่ามันหนักเกินไป นี่คือสภาวะกึ่งยอมแพ้กึ่งดื้อดึงของผู้ที่ไม่อยากถูกเวลากลืน แต่ก็ไม่มีอำนาจจะหยุดมันจริงๆ ยื้อเวลาไม่ใช่ความกล้าหรือความขลาด มันคือเสียงสุดท้ายของชีวิตที่ยังไม่อยากเป็นเถ้าถ่าน
ทำงานทำลายเวลา
คือความเข้าใจผิดครั้งใหญ่ของมนุษย์ที่คิดว่าตนเองสามารถแก้แค้นมฤตยูได้ การพยายามทำลายเวลาไม่ใช่การควบคุมมัน แต่คือการเร่งตัวเองให้พังเร็วขึ้น เหมือนคนที่ทุบหายนะเพื่อหนีจากความทรมาน ทั้งที่ผลสุดท้ายคือทำให้เวลาครอบงำเราหนักกว่าเดิม เพราะเรากลายเป็นเพียงซากของสิ่งที่เคยมีชีวิตก่อนที่เวลาจะหมดลงจริงๆ เสียอีก
ทั้งหมดนี้ ไม่ว่าเราจะซื้อ ฆ่า ยื้อ หรือทำลาย เราก็ยังเป็นแค่เผ่าพันธุ์เล็กๆ ที่กำลังเจรจากับคำหยาบคายของจักรวาล เวลาไม่เคยแพ้ แต่เรายังดิ้นรนเพราะมนุษย์มีสิ่งหนึ่งที่เวลาทำลายได้ยากที่สุด นั่นคือความหมายที่เรามอบให้การมีอยู่ของเราเอง
สุดท้ายมนุษย์ไม่ได้พยายามจัดการเวลา
แต่กำลังพยายามจัดการความตายของตัวเองทีละวินาทีต่างหาก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
