💔 การเดินทางแบบสิ้นหวัง แต่เราสู้
8 เดือนทีาแสนจะยาวนาน
เราสูญเสียพ่อแม่ทั้งสองติดต่อกันอย่างรวดเร็วเช่นนี้เป็นความสะเทือนใจ
ที่ท่วมท้นหัวใจ
พ่อฉันเสับกระทันหัน ด้วยความผิดของโรงพยาบาล ต่อมาแม่เป็นโรคมะเร็ง มารุ้คือเป็นขั้นสุดท้าย และไม่ทางรึกษาแล้ว
อาการซึมเศร้าทีทายฉันทุกเช้าจนนอนหลับแลเวยังละเมอทุกคืน
ประสบการณ์ในการดูแม่แบบการดูแลแบบประคับประคองเมื่อหนึ่งปีก่อนมันสะเทือนใจมากตลอดระยะเวลาเกือบปี- วันนี้เป็นวันครบรอบปีแรกของการจากไปของแม่ เป็นวันที่ยากลําบากและเต็มไปด้วยอารมณ์สําหรับฉัน ฉันแบกรับความเศร้าโศกมากมาย สูญเสียพ่อแม่ทั้งสองภายในสองปี และได้เห็นการเดินทาง”สู่วันสุดท้าย“ของแม่ แบบได่แต่เฝ้ามองความเสื่อมถอยลงทุกวัน
จนเราคิดว่ามันเวรกรรมของแม่หรือของเรา เพราะเราต้องมาเห็นอาการทีีมีแต่ทรุดลง เราได้แต่นับถอยหลัง ลุ้นทุกวันคาดเดาอะไรไม่ได้เลย อีกทั้งค่าใช้จ่ายในการรักษาโรคนี้ทุกคนคงทราบแล้วว่ามันหนักหนาแค่ไหน
ตอนต่อๆไปเราอาจจะเอาสมุดบันทึกช่วงสุดท้ายของแม่มาแชร์เป็นตอนๆไป เผื่อจะเป็นประโยชน์ให่กับลูกๆที่กำลังดูแลแม่แยู่ในระยะสุดท้ายของชีวิต ใครอยากปรึกษาหรือต้องการเพื่อนยินดีมากๆที่จะติดต่อมา เราขอเป็นกำลังใจให้นะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
