ฎีกาที่ 4684/2568 — จัดงานแต่ง ≠ สัญญาจะสมรส
⸻
1. ข้อเท็จจริง – เกิดอะไรขึ้น 👩👧💍👨
• จำเลย (B) อยู่กินฉันสามีภริยากับบุตรสาวโจทก์ (A) มานาน 4 ปี 8 เดือน
• ญาติผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรับรู้ความสัมพันธ์
• ต่อมาฝ่ายจำเลยมาสู่ขอ และ ตกลงให้โจทก์ (มารดา A) เป็นผู้จัดงานพิธีแต่งงาน
• กำหนดวันจัดพิธีตามประเพณีท้องถิ่นที่บ้านโจทก์
• โจทก์เริ่มจ่ายเงินมัดจำและค่าเตรียมงานหลายรายการ
• ก่อนถึงวันงาน จำเลยมีหญิงอื่น → ยกเลิกการแต่งงาน
• จำเลยชดใช้เงินให้โจทก์บางส่วน 20,000 บาท
⸻
2. ข้อพิพาท – โต้แย้งเรื่องอะไร ⚖️
• ❓ ข้อตกลงจัดงานแต่งเป็น สัญญาจะสมรส หรือไม่
• ❓ โจทก์ (มารดา) มี อำนาจฟ้อง เรียกค่าเสียหายหรือไม่
• ❓ จำเลยอ้าง ป.พ.พ. มาตรา 1439 เพื่อปฏิเสธความรับผิดได้หรือไม่
• ❓ ค่าเสียหายมีจริงและสมควรเพียงใด (ทั้งค่าใช้จ่าย + ชื่อเสียง)
⸻
3. คำพิพากษา – ศาลตัดสินอย่างไร 🏛
• ศาลชั้นต้น
• ให้จำเลยชำระ 100,000 บาท
• ดอกเบี้ย 5% ต่อปี นับแต่วันฟ้อง
• ศาลอุทธรณ์ภาค 6
• ปรับอัตราดอกเบี้ยบางช่วงเป็น 7.5% → 5%
• คงจำนวนเงินค่าสินไหม
• ศาลฎีกา
• วินิจฉัยว่า
• ข้อตกลงนี้เป็น สัญญาจัดงานพิธีแต่งงาน ไม่ใช่สัญญาจะสมรส
• โจทก์มีอำนาจฟ้อง
• จำเลยผิดสัญญา ต้องรับผิดค่าเสียหาย
• แก้เรื่องดอกเบี้ย ให้กลับไปตามที่ศาลชั้นต้นกำหนด 5% ต่อปี
⸻
4. เหตุผล – ทำไมศาลตัดสินเช่นนั้น 💡
• การอยู่กินกันมานานเกือบ 5 ปี →
👉 การตกลงจัดงาน ไม่ใช่การตกลงจะสมรส
• ข้อตกลงมีวัตถุประสงค์แค่ จัดพิธีตามประเพณี
• ไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรม (ไม่เป็นโมฆะตาม ม.150)
• การที่จำเลยยอมจ่ายเงิน 20,000 บาท
👉 แสดงว่า ยอมรับผลผูกพันของสัญญา
• เมื่อจำเลยมีหญิงอื่น → เป็นเหตุให้ยกเลิกงาน
👉 ถือว่า ผิดสัญญา
• ความเสียหายต่อชื่อเสียง
👉 เป็นผลที่จำเลย คาดเห็นได้ล่วงหน้า
⸻
5. หลักกฎหมาย – ใช้มาตราใด 📚
• ป.พ.พ. มาตรา 150
➜ การใดไม่ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรม ย่อมไม่เป็นโมฆะ
• ป.พ.พ. มาตรา 1439
➜ ใช้เฉพาะกรณี สัญญาจะสมรส (คดีนี้ไม่เข้าเงื่อนไข)
• ป.พ.พ. มาตรา 222
➜ ค่าเสียหายจากการผิดสัญญา (ปกติ + พิเศษที่คาดเห็นได้)
• ป.พ.พ. มาตรา 224
➜ อัตราดอกเบี้ยผิดนัด
• ป.วิ.พ. มาตรา 142 (5), 246, 252
➜ ศาลฎีกาหยิบปัญหาข้อกฎหมายเกี่ยวความสงบเรียบร้อยขึ้นวินิจฉัยได้เอง
⸻
6. บทเรียน – ข้อควรรู้/ระวัง 📘
• 💍 จัดงานแต่ง ≠ สัญญาจะสมรส เสมอไป
• 👩👧 ผู้จัดงาน (แม้เป็นพ่อแม่) อาจเป็น คู่สัญญาโดยตรง
• 💸 ค่าใช้จ่ายเตรียมงาน + ความเสียหายต่อชื่อเสียง
👉 เรียกได้ หากคาดเห็นได้
• ❌ อ้าง ม.1439 ไม่ได้ ถ้าไม่ใช่สัญญาจะสมรส
• ⚖️ ศาลฎีกาแก้ดอกเบี้ยเองได้ แม้ไม่มีใครฎีกา
⸻
7. วรรคทองแห่งคำพิพากษา ✨
“การตกลงให้จัดงานพิธีแต่งงานตามประเพณีท้องถิ่น ภายหลังการอยู่กินฉันสามีภริยามาเป็นเวลานาน มิใช่สัญญาจะสมรส หากเป็นสัญญาประเภทหนึ่งซึ่งมีผลผูกพันคู่สัญญา และเมื่อฝ่ายหนึ่งไม่ปฏิบัติตาม ย่อมต้องรับผิดในค่าเสียหายตามสัญญานั้น”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
