เปรียบเทียบ 24 ความ Civilization ระหว่างประเทศจีนและเมโสโปเตเมีย
1. เขื่อน
1.1 เขื่อนเก่าสุดในจีน
-ซากเขื่อนสยงเจียหลิ่ง (Xiongjialing Dam) อายุ 5,100 ปี ก่อสร้างด้วยดินซึ่งถูกผสมเข้ากับพืชที่มีรากมากในท้องถิ่น เขื่อนดินยาว 180 เมตร มีความสูง 2 เมตร
แหล่งโบราณคดีฉู่เจียหลิง (Qujialing
3400–2500 ปีก่อนคริสตกาล) หรือ 5,400 - 4,500 ปีก่อน
เป็นอารยธรรมยุคหินใหม่ที่มีศูนย์กลางอยู่ที่บริเวณแม่น้ำแยงซีตอนกลางในมณฑลหูเป่ยและหูหนาน ประเทศจีน) ในมณฑลหูเป่ย
แหล่งโบราณคดีฉู่เจียหลิงบ่งชี้ถึงการทำนาข้าวตั้งแต่ยุคหินใหม่ ตัวซากเขื่อนที่ยังคงปรากฏอยู่ในปัจจุบันสูง 2 เมตร และยาว 180 เมตร มีอ่างเก็บน้ำทางตะวันออก และพื้นที่ทดน้ำขนาด 8.5 เฮกตาร์ (ราว 53 ไร่) ทางตะวันตก ทดน้ำเพื่อแปลงเพาะปลูกข้าว โดยพื้นที่ทดน้ำนี้มีแปลงเพาะปลูกข้าว แหล่งโบราณวัตถุชวีเจียหลิ่งเป็นที่รู้จักจากการค้นพบซากเมล็ดข้าวที่เหลือแต่คาร์บอนในพื้นที่ตอนกลางของแม่น้ำแยงซี
-ระบบชลประทานตูเจียงเอี้ยน (Dujiangyan Irrigation Project) ตั้งอยู่ที่มณฑลเสฉวน สร้างราวปี 256 ก่อนคริสตกาล มีอายุมากกว่า 2,200 ปีระบบชลประทานโบราณที่ไม่มีเขื่อนกั้นใช้หลักวิศวกรรมธรรมชาติส่วนประกอบหลัก 3 อย่าง คือ ปากปลา (Fish Mouth Headwater Control), ฝายน้ำล้น (Feisha Weir) และ ปากขวด (Bottle Neck Inlet) เพื่อควบคุมน้ำไหลเข้าสู่ตัวเมืองและพื้นที่เกษตรกรรมอย่างสมดุล.
ระบบชลประทานตูเจียงเอี้ยน (Dujiangyan Irrigation Project) ตั้งอยู่ที่มณฑลเสฉวน สร้างราวปี 256 ก่อนคริสตกาล มีอายุมากกว่า 2,200 ปีแบ่งและควบคุมน้ำจากแม่น้ำหมินเจียงเพื่อป้องกันน้ำท่วมและส่งน้ำให้เกษตรกรรม ได้รับการยกย่องเป็นแหล่งท่องเที่ยวระดับ 5A และมรดกโลกของ UNESCO.
และยังคงใช้งานมาจนถึงปัจจุบัน
1.2 เขื่อนเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
-1300 ปีก่อนคริสตกาล หรือ 3,300 ปีก่อน
เขื่อนควาตินาห์ (Qattara Dam/Lake Homs Dam) ในซีเรีย
2. ธัญพืช :
2.1 ข้าวเก่าสุดในจีน
ข้าว Oryza sativa L. วงศ์ GRAMINAE, POACEAE
หลักฐานข้าวไหม้ที่ติดอยู่กับเศษภาชนะ [ข้าวติดก้นหม้อ]
รวมทั้งเศษต้นข้าว อายุ 12,000 ปี
แหล่งโบราณคดีเซียนเหรินตงและเตียวถงหวน
ตั้งอยู่ในอำเภอว่านเนียน มณฑลเจียงซีมีอายุย้อนหลังไปประมาณ 35,000 ถึง 9,000 ปี
การค้นพบซากพืชข้าวที่ปลูกโดยมนุษย์ในชั้นดินเซียนเหรินตง ที่มีอายุย้อนหลังไปถึง 12,000 ปี
ซึ่งเป็นซากข้าวที่ปลูกที่เก่าแก่ที่สุดในโลก
-เครื่องมือแปรรูปข้าวแบบดั้งเดิม เช่น จอบหิน มีดเปลือกหอย เคียวเปลือกหอย เครื่องมือหินเจาะรู และแผ่นหินบด ไฟโตไลท์ข้าวที่ได้รับการปรับปรุงพันธุ์โดยมนุษย์
และเครื่องปั้นดินเผาที่มีอายุย้อนหลังไป 20,000 ปี
ที่มา: เครือข่ายข่าวจีน : การกระจายตัวของไฟโตลิธในข้าวในบริเวณทางตะวันตกของแหล่งโบราณคดีเซียนเหรินตง 12,000 ปีก่อน
ที่มาภาพ: เครือข่ายข่าวจีน : ชุดเครื่องมือหินขัดเงาและเจาะรู
การปลูกข้าวจากการทำไร่เลื่อนลอย มาเป็นการทำนาหว่าน จากหลักฐานสำคัญในการแยกแยะข้าวป่าออกจากข้าวปลูกประมาณ 9,000 ปีก่อน
แกนรวงข้าวเป็นส่วนที่เชื่อมต่อระหว่างเมล็ดข้าวกับกิ่งเล็กๆ ของลำต้นข้าว และเป็นฐานที่รองรับเมล็ดข้าว ข้าวป่ามีลักษณะเฉพาะคือการแยกเมล็ดเองตามธรรมชาติ ดังนั้นหลังจากเมล็ดข้าวถูกแยกแล้ว ผิวสัมผัสของแกนรวงข้าวจะเรียบ แต่ข้าวปลูกได้สูญเสียลักษณะนี้ไปแล้วและจำเป็นต้องนวดด้วยมือ ทำให้เกิด "รอยแผล" บนผิวสัมผัสของแกนรวงข้าว
แหล่งโบราณคดีหูซี ค้นพบรวงข้าวที่ขุดพบในแหล่งโบราณคดีหูซี บางรวงมีโคนรวงเรียบ ในขณะที่บางรวงมีโคนรวงเป็นรอยแผล แสดงว่า เมื่อ 9,000 ปีก่อน นอกจากมีการเก็บข้าวป่าแล้ว ยังเริ่มทำการเพาะปลูกและเพาะเลี้ยงข้าวอีกด้วย
วัฒนธรรมเหอหมู่ตู้ มณฑลเจ้อเจียง
ค้นพบคันดินลักษณะโค้งนูน มีอายุราว 4,300 ปีก่อนคริสตกาล หรือ 6,300 ปีก่อน
นอกจากนี้วัฒนธรรมเหอหมู่ตู้ มณฑลเจ้อเจียง เมื่อ 5,700 -5,300 ปีที่แล้ว ค้นพบคันนา ข้าวปลูก มีอายุราว 3,700-3,300 ปีก่อนคริสตกาล
วัฒนธรรมเหลียงจู่
มณฑลเจ้อเจียง ค้นพบคันดินที่มีรูปร่างคล้ายคลึงสัญลักษณ์ “#” หรือ ผืนนา
อายุ 2,900 -2,500 ปีก่อนคริสตกาล
หรือ 4,900 - 4,500 ปีก่อน
หมายเหตุ :
ดังนั้น ศูนย์กลางการกำเนิดธัญพืชทางการเกษตรที่สำคัญของโลกมีเพียงสี่แห่งเท่านั้น
คือ
1 แหล่งกำเนิดข้าวสาลีและข้าวบาร์เลย์ที่ชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียนตะวันออก
2. แหล่งกำเนิดข้าวโพดในอเมริกากลาง
3 แหล่งกำเนิดข้าวฟ่าง
ในลุ่มแม่น้ำเหลือง
4 แหล่งกำเนิดข้าวในลุ่มแม่น้ำแยงซีตอนกลางของจีน
เปลือกข้าวชนิดแรกบนโลกถูกพบในหุบเขาแม่น้ำแยงซีในประเทศจีนเมื่อประมาณ 10,000 ปีที่แล้ว
ธัญพืช :
2.2 ข้าวบาร์เลย์
Hordeum spontaneum (ข้าวบาร์เลย์ป่า)
ในยุคหิน
ข้าวบาร์เลย์เก่าสุดในเมโสโปเตเมีย เริ่มการเพาะปลูกในตะวันออกกลางเมื่อประมาณ 8,000 -10,000 ปีที่แล้ว
แหล่งโบราณคดีเจอร์โม (Jarmo) ในอิรัก มีการทำขนมปัง ข้าวต้ม
3. การเลี้ยงสัตว์
3.1 การเลี้ยงสัตว์เก่าสุดในจีน มีการเลี้ยงตั้งแต่ยุคหินใหม่ (ประมาณ 15,000 ปีก่อน) พบซากสุนัขใน หลุมฝัง ศพยุคหินใหม่และพบกระดูกของพวกมันในกองขยะที่มาจากยุคเดียวกัน.
การใช้ประโยชน์จากสุนัขในการล่าสัตว์, ลากจูง, ต้อนสัตว์, และเป็นอาหาร.
เป็นสัญลักษณ์ทางวัฒนธรรมและนักษัตรจีน
-หลักฐานการเลี้ยงหมูมีอายุย้อนไปถึง 10,000 ปีก่อน: หลักฐานแรกของการเลี้ยงหมู (ในมณฑลกวางซี)
แหล่งโบราณคดีเจียหูในยุคหินใหม่ในมณฑลเหอหนาน (ประมาณ 9,000-7,800 ปีที่แล้ว) พบกระดูกหมูบ้านที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศจีน
และ8,000 ปีก่อน: การค้นพบการเลี้ยงสุกรที่ฉีซาน มณฑลเหอเป่ย
เพื่อตอบสนองความต้องการเนื้อสัตว์ที่การล่าสัตว์ไม่เพียงพอ
“เนื้อ” ในภาษาจีน – (肉, rou ) – หมายถึงเนื้อหมู ในขณะที่เนื้อสัตว์ชนิดอื่น ๆ จะต้องแยกแยะ เช่น “เนื้อวัว” (牛肉), “เนื้อไก่” (鸡肉)
-หลักฐานการเพาะเลี้ยงปลาคาร์ฟ
มีมาตั้งแต่ 3500 ปีก่อนคริสต์ศักราช (5500 ปีมาแล้ว)
-ตำราการเพาะเลี้ยงปลาโดย Fan Li เมื่อ 475 ปีก่อนคริสต์ศักราช
3.2 การเลี้ยงสัตว์เก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
- สัตว์เลี้ยงที่เก่าแก่ที่สุดในเมโสโปเตเมียคือ สุนัข และต่อมาคือ แมว
-จากภาพวาดโบราณ 3500 ปีก่อนคริสตกาล แสดงสุนัขมีปลอกคอและจูง ซึ่งรูปแบบปลอกคอ
-ภาพวาดแมวอยู่ในตราประทับบางชิ้นตั้งแต่สหัสวรรษที่ 3 ก่อนคริสต์ศักราช
แมวภาพวาดแมวในกูดูร์รู (kudurru) สามชิ้น ได้แก่ ชิ้นหนึ่งวาดไม่เสร็จ มีอายุราวปลายสหัสวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช อีกชิ้นหนึ่งมีอายุราวสมัยมาร์ดุก-นาดิน-อาห์เค (1095-1078 ก่อนคริสต์ศักราช)
และสมัยชามาช-ชูม-อูกิน (668-648 ก่อนคริสต์ศักราช)
4. เซรามิก
4.1เซรามิก (Ceramic)เก่าสุดในจีน
-ถ้ำเซียนเหรินตงมีเครื่องปั้นดินเผาที่เก่าแก่ที่สุดเท่าที่เคยค้นพบ โดยมีอายุประมาณ 20,000 ปี
-เครื่องปั้นดินเผาจากถ้ำหยูฉานหยานมีอายุระหว่าง 18,300 ถึง 15,430 ปี
ถ้ำเซียนเหรินตงอำเภอว่านเนียน ทางตะวันออกเฉียงเหนือของมณฑลเจียงซี ประเทศจีน มีเครื่องปั้นดินเผามีอายุประมาณ 20,000 ปี : ภาพจาก Science/AAAS
การหาอายุด้วยวิธีคาร์บอนกัมมันตรังสี AMS จำนวน 10 ครั้ง จากเซรามิกในถ้ำเซียนเหรินตง มณฑลเจียงซี เศษเครื่องปั้นดินเผายุคก่อนประวัติศาสตร์ที่มีอายุย้อนหลังระหว่าง 19,200-20,900 ปี ก่อนปัจจุบัน ทำให้เศษเครื่องปั้นดินเผาจากเซียนเหรินตงเป็นเครื่องปั้นดินเผาที่เก่าแก่ที่สุดในโลกที่ได้รับการระบุในปัจจุบัน
โบราณวัตถุและลักษณะเด่นของเซียนเหรินตง
มีหลักฐานของเตาไฟขนาดใหญ่และชั้นเถ้าถ่าน โดยทั่วไปแล้ววิถีชีวิตของผู้คนเป็นแบบล่าสัตว์ หาปลา และเก็บเกี่ยวพืชผล โดยเน้นการล่ากวางและเก็บข้าวป่า ( Oryza nivara phytoliths)
เครื่องมือหิน:
เครื่องมือหินที่ค้นพบจากยูชานหยาน ได้แก่ เครื่องตัด หัวแหลม และเครื่องขูด
เครื่องมือที่ทำจากกระดูก:พบเหล็กแหลมและพลั่วที่ทำจากกระดูกขัดเงา รวมถึงเครื่องประดับที่ทำจากเปลือกหอยเจาะรูและตกแต่งด้วยลวดลายฟันเลื่อย ในกลุ่มโบราณวัตถุเหล่านี้ด้วย
พืชและสัตว์:พืชที่พบในชั้นตะกอนของถ้ำ ได้แก่ องุ่นป่าและพลัมมีการระบุพบไฟโตไลท์โอปอล ข้าวและเปลือกข้าวหลายชิ้น
-เมล็ดข้าวบางส่วนแสดงให้เห็น ถึงการเริ่มต้นของการปลูกพืชในจีน
-สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ได้แก่ หมี หมูป่า กวาง เต่า และปลา กลุ่มซากดึกดำบรรพ์ประกอบด้วยนก 27 ชนิดที่แตกต่างกัน รวมถึงนกกระเรียน เป็ด ห่าน และหงส์ ปลาคาร์พ 5 ชนิด และหอย 33 ชนิด
แหล่งที่มา
Boaretto E, Wu X, Yuan J, Bar-Yosef O, Chu V, Pan Y, Liu K, Cohen D, Jiao T, Li S et al. 2009. การหาอายุคาร์บอนกัมมันตรังสีของถ่านและคอลลาเจนกระดูกที่เกี่ยวข้องกับเครื่องปั้นดินเผายุคต้นที่ถ้ำ Yuchanyan มณฑลหูหนาน ประเทศจีน Proceedings of the National Academy of Sciences 106(24):9595-9600.
4.2 เซรามิก (Ceramic)
เก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
ยุคอูรุก (ประมาณ 4000-3000 ปีก่อนคริสตกาล)
ฮามูการ์และเทลบรัก
ค้นพบเครื่องเซรามิก บริเวณนอกเมืองเตหะราน ประเทศอิหร่านในปัจจุบัน ราว 8000-6000 ปีก่อนคริสตกาล
ที่เมืองซูซา มีการค้นพบเศษเครื่องปั้นดินเผาที่มีอายุย้อนไปก่อน 2900 ปีก่อนคริสตกาล
[เครื่องปั้นดินเผาในอียิปต์โบราณ (4000 - 300 ปีก่อนคริสตกาล)]
5. การทอผ้า
5.1 การทอผ้าเก่าสุดในจีน
เศษผ้าไหมในชั้นดิน เหอหนาน ของจีน 8,500 ปีต่อมาพบงาหมูป่าแกะสลักรูปหนอนไหมชักใยเมื่อ 5,300 ปีในเหอหนานตรงกับยุคสมัยจักรพรรดิเหลือง
5.2 การทอผ้าเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
ยุค อูรุก (ประมาณ 4000–3100 ปีก่อนคริสตกาล) หรือ 6,000 - 5,100 ปีก่อน
รูปปั้นจากยุคอูไบด์ดูเหมือนจะแสดงภาพผู้หญิงสวมผ้าคาดเอวแบบเรียบง่าย และในบางกรณีก็สวมกระโปรงยาวถึงข้อเท้าโดยไม่สวมเสื้อใน
จากหลักฐานทางศิลปะ เช่น ธงประจำราชวงศ์แห่งอูร์ (ประมาณ 2600 ปีก่อนคริสตกาล) กษัตริย์ในสมัยนั้นทรงสวมฉลองพระองค์ยาว (หรือเสื้อคลุมยาวถึงข้อเท้าที่เรียกว่าkaunakeโดยไม่สวมเสื้อด้านใน) ในขณะที่ทหารและข้าราชบริพารสวมเสื้อคลุมสั้นที่เรียกว่าkaunakeและเสื้อคลุมที่ติดกระดุมที่คอ บางภาพยังแสดงให้เห็นผู้คนสวมเสื้อคลุมเรียบง่ายที่ดูเหมือนจะติดกระดุมที่ไหล่และคาดเข็มขัดที่เอว
ยุคอัคคาเดียน (ประมาณ 2350/2334–2154 ปีก่อนคริสตกาล) มีรูปแบบพื้นฐานคล้ายคลึงกับที่ชาวสุเมเรียน
สวมเสื้อคลุมยาวถึงข้อเท้าแบบเดียวกับที่พวกเขาสวมในยุคราชวงศ์แรก
484-425/413 ปีก่อนคริสตกาล
สวมเสื้อคลุมผ้าลินินยาวลงไปถึงเท้า ทับด้วยเสื้อคลุมอีกชั้นที่ทำจากผ้าขนสัตว์ และคลุมไหล่ด้วยผ้าคลุมไหล่สีขาว
หินเทอร์ควอยซ์
6.1 จีนยังค้นพบหินเทอร์ควอยซ์จีนผลิตหินเทอร์ควอยซ์ มีอายุย้อนหลัง 9,000 ปี มณฑลเหอหนาน ประเทศจีน
ที่เก่าแก่ที่สุดที่สุดในโลก
แหล่งโบราณคดีเจียหูมีหลายสี เช่น สีฟ้าอ่อน สีขาวนวล และสีเขียวเข้ม และมีลวดลายเรียบง่ายไม่มีการตกแต่งเพิ่มเติม
#Naruepon Pengon Translate and compile
วัฒนธรรมเอ๋อลี่โถว 3,800 ปีก่อนมีการทำพลอยเทอร์ควอยซ์
ถึงขีดสุด วัตถุโบราณรูปมังกรที่ทำจากพลอยเทอร์ควอยซ์ซึ่งขุดพบ
มีความยาวประมาณ 70 เซนติเมตร
โดยชิ้นส่วนที่ฝังพลอยชิ้นเล็กที่สุดมีขนาดเพียง 1 มิลลิเมตร แผ่นทองสัมฤทธิ์ฝังพลอยเทอร์ควอยซ์ในพิพิธภัณฑ์โบราณสถานราชวงศ์เซี่ยที่เมืองเอ๋อลี่โถว เมื่อ 3,800 ปีก่อน
เทคนิคการฝังพลอยและการใช้พลอยเทอร์ควอยซ์ถูกผูกขาดโดย
ชนชั้นปกครอง ทำให้เกิดโรงงานผลิตพลอยเทอร์ควอยซ์ขนาดใหญ่ขึ้น พลอยเทอร์ควอยซ์มีสถานะสำคัญเทียบเท่ากับ "หยกของชาติจีน"
#Naruepon Pengon Translate and compile
ชนพื้นเมืองอเมริกัน และชาวแอซเท็ก ใช้ทำหน้ากาก มีด และโล่ในพิธีกรรม.
คาดว่าชาวแอซเท็กอาจจะอพยพจากจีน ก็มีการใช้เทอร์ควอยซ์
#Naruepon Pengon Translate and compile
6.2 เมโสโปเตเมียด้วยสีฟ้าครามสดใสและประกายแวววาวกว่า 5,000 ปีก่อน
พลอยเทอร์ควอยซ์จึงถูกนำมาประดับตกแต่งหน้ากากของฟาโรห์และมงกุฎของชาวเปอร์เซียในโลกตะวันตก
เมื่อ 4,000 ปีก่อนคริสตกาล หรือ 6,000 ปีก่อน
ดินแดนใกล้เคียงเมโสโปเตเมีย พบเครื่องประดับที่พบในสุสานอียิปต์โบราณ GIA
7. การใช้สำริด (Bronze): ทองแดง (Cu) + ดีบุก (Sn)
7.1 การใช้สำริดเก่าสุดในจีน หลักฐานการใช้สำริด โบราณคดีเหลียงจู่ (Liangzhu) ในจีนยุคหินใหม่ตอนปลาย (ประมาณ 3300-2300 ปีก่อนคริสตกาล) หรือ 5,300 - 4,300 ปีก่อน
#Naruepon Pengon Translate and compile
มีหลักฐานการใช้สำริดการใช้สำริด โบราณคดีเหลียงจู่ (Liangzhu) คือ วัตถุพิธีกรรมและเครื่องประดับ: การค้นพบเครื่องประดับสำริด เช่น กำไล แหวน รวมถึงวัตถุที่มีลวดลายเทพเจ้าและสัตว์วิเศษ (เช่น มังกร เสือ) แสดงถึงความสำคัญทางศาสนาและความเชื่อที่ซับซ้อน.
เครื่องมือ: แม้จะยังเป็นยุคหินใหม่ตอนปลาย แต่สำริดเริ่มถูกนำมาใช้ในเครื่องมือบางประเภท ซึ่งบ่งชี้ถึงการพัฒนาเทคโนโลยีโลหะวิทยา.
#Naruepon Pengon Translate and compile
แสดงถึงชนชั้น: การมีอยู่ของวัตถุสำริดที่ประณีตในสุสาน แสดงถึงลำดับชั้นทางสังคมที่ชัดเจนและความมั่งคั่งของชนชั้นปกครอง.
การผสมผสาน: วัฒนธรรมเหลียงจู่ผสมผสานการใช้หยกและสำริดได้อย่างลงตัว เป็นเอกลักษณ์ของอารยธรรมยุคแรกในลุ่มแม่น้ำแยงซี.
#Naruepon Pengon Translate and compile
ยุคราชวงศ์ซางและโจว มีการผลิตเครื่องสำริดจำนวนมากเพื่อใช้ในพิธีกรรมและชีวิตประจำวัน
7.2 การใช้สำริดเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย การใช้สำริดในเมโสโปเตเมียเริ่มประมาณ 3500 ปีก่อนคริสตกาล มีการผลิตสิ่งของจากโลหะผสม แต่ยังไม่แพร่หลายเท่าสำริดแท้ ยุคสำริดกลางและปลาย (Middle & Late Bronze Age): การใช้สำริดแท้เพิ่มขึ้นอย่างมากในสหัสวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล
8 การแลกเปลื่ยนสินค้า
8.1 การแลกเปลื่ยนสินค้าเก่าสุดในจีน
-การแลกเปลี่ยนสินค้าเก่าสุดและโด่งดังที่สุดของจีนคือ ผ้าไหม ซึ่งผ้าไหมจีนเริ่มต้นเมื่อ 8,500 ปีก่อน และพัฒนาเข็มกระดูก หยกรูปหนอนไหมเมื่อ 5,300 ปีก่อน -(Silk) เส้นทางสายไหมนอกอาณาจักรจีน (Silk Road) ซึ่งเริ่มตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่น (ประมาณ 200 ปีก่อนคริสต์ศักราช)
#Naruepon Pengon Translate and compile
-การแลกเปลี่ยนเครื่องเซรามิกจีน เริ่มตั้งแต่ยุคหิน วัฒนธรรมหยางเชา, หลงซานการแลกเปลี่ยนหม้อสามขาจีน (Tripod Pot) คือหลักฐานทางโบราณคดีที่แสดงถึงการติดต่อสัมพันธ์และแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมเมื่อหลายพันปีก่อนระหว่างจีนกับดินแดนไทย (กาญจนบุรี, สุพรรณบุรี, ชุมพร, สุราษฎร์ธานี, กระบี่) ตามความเชื่อใช้เป็นเครื่องเซ่นในพิธีกรรม จากลุ่มน้ำฮวงโห (จีน) ผ่านลุ่มน้ำแยงซี (จีนตอนใต้) ลงสู่ลุ่มน้ำโขง, ลุ่มน้ำเจ้าพระยา และคาบสมุทรมลายู
-การแลกเปลี่ยนใบชาจีน เส้นทางสายไหม (Silk Road) และ เส้นทางชาหมื่นลี้ (Tea Horse Road) โดยใช้ ชาอิฐ (Brick Tea) ชาที่อัดเป็นก้อนมีรูปทรงและลวดลายเฉพาะ ถูกใช้เป็นทั้งสินค้าและสกุลเงิน เป็นสินค้าแลกเปลี่ยนและเงินตรา ขนส่งจากยูนนาน, เสฉวนสู่พื้นที่ทิเบตรัสเซีย, ตะวันออกกลาง, ยุโรป
#Naruepon Pengon Translate and compile
8.2 การแลกเปลื่ยนสินค้าเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย -เริ่มต้นด้วย ระบบการแลกเปลี่ยนสิ่งของกับสิ่งของ (Bartering) ยุคอูไบด์ ~ 5,000 ปีก่อนคริสตกาล -ยุคก่อน 3,300 ปีก่อนคริสตกาล
หรือ 5,300 ปีก่อน ใช้ โทเค็นดินเหนียว (Clay Tokens) ใช้สัญลักษณ์รูปทรงต่างๆ เพื่อแทนปริมาณสินค้าหลัก เช่น ธัญพืช แรงงาน (หัวลูกศรแทนแรงงาน) และปศุสัตว์ (รูปแพะ แกะ) เพื่อใช้เป็นเคาน์เตอร์หรือตั๋วสัญญาใช้เงิน
- 3,300 ปีก่อนคริสตกาล พบเหรียญดินเหนียวรูปทรงต่างๆ ในซูซา (อิหร่าน) ที่ระบุค่าเป็นแกะ น้ำมัน น้ำผึ้ง หรือโลหะ เป็นเหมือนเงินตรายุคแรกเริ่ม โดยบันทึกการแลกเปลื่ยนเป็ด นมแกะ เสื้อผ้า เฟอร์นิเจอร์
9.1 ประมวลกฏหมายเก่าสุดในจีน
กฎหมายในสมัยราชวงศ์เซี่ย (Xia Dynasty) เมื่อราว 4,000 ปีก่อน ซึ่งเป็นร่องรอยกฎหมายยุคแรกเริ่มที่มีการระบุโทษ 5 ประการ
(อู่สิง - 五刑) แม้จะสูญหายไป แต่ก็ถือเป็นต้นแบบ
ค้นพบหลักฐานว่ามีการบัญญัติกฎหมายและบทลงโทษไว้ (เช่น โทษประหารชีวิต 200 ข้อ, ตัดอวัยวะ 300 ข้อ) ซึ่งบันทึกโดยบัณฑิตในยุคหลัง และเป็นรากฐานของระบบ "อู่สิง" (五刑) หรือการลงโทษ 5 รูปแบบที่ใช้ในจีนโบราณ
#Naruepon Pengon Translate and compile
กฎหมาย = คำแรกคือ fǎ (法) ซึ่งโดยหลักแล้วหมายถึง "บรรทัดฐาน" หรือ "แบบอย่าง"
กฏหมาย = คำที่สองคือlǜ (律) ซึ่งโดยทั่วไปแปลว่า "กฎหมาย"
lǐ (禮) ซึ่งหมายถึง "พิธีกรรม" หรือ "มารยาท" จึงควบคุมพฤติกรรมของขุนนาง
ในขณะที่xíng (刑) ซึ่งเป็นกฎแห่งการลงโทษ ควบคุมสามัญชนและทาส
คังเกา (康誥) ซึ่งเป็นชุดคำสั่งที่พระเจ้าอู่แห่งราชวงศ์โจว ออก ให้แก่เจ้าชายหนุ่มเพื่อปกครองดินแดน คังเกาเป็นบทหนึ่งในหนังสือเอกสารสำคัญ
#Naruepon Pengon Translate and compile
ศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสต์ศักราช รัฐอิสระหลายแห่งที่แตกแยกออกมาจากอาณาจักรโจว ได้รวบรวมและจารึกกฎหมายอาญาของตนลงบนหม้อทองสัมฤทธิ์ ตัวอย่างเช่น อย่างน้อยที่สุด มีการรวบรวมกฎหมายอาญาจากรัฐเจิ้ง ไว้สองฉบับ ซึ่งเขียนขึ้นในปี 536 ก่อนคริสต์ศักราช
504 ก่อนคริสต์ศักราช โดยฉบับแรกจารึกบนหม้อทองสัมฤทธิ์ และฉบับที่สองจารึกบนไม้ไผ่
#Naruepon Pengon Translate and compile
221 ก่อนคริสต์ศักราช รัฐฉินได้ครองอำนาจรวมแผ่นดินจีน
ทรงใช้คำแนะนำของท่านเจ้าฟ้าชางหยางในศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสต์ศักราช เขียนเป็นกฎหมาย กำหนดบทลงโทษอย่างรุนแรงสำหรับการไม่ปฏิบัติตามหน้าที่ที่รัฐกำหนด และโดยรวมแล้วลงโทษทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน ในช่วงเวลานี้ กฎหมายมีลักษณะของ ลัทธิ กฎหมายนิยม
ประมวลกฎหมายถังฉบับ ยิ่งใหญ่ เมื่อปี ค.ศ. 624 เท่านั้น ประมวลกฎหมายฉบับนี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นแบบอย่างของความแม่นยำและความชัดเจนในแง่ของการร่างและโครงสร้าง โดยจักรพรรดิผู้ก่อตั้งราชวงศ์ถัง (เกาจู่)
#Naruepon Pengon Translate and compile
9.2 ประมวลกฏหมายเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
กฎหมายที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่จากเมโสโปเตเมียโบราณคือประมวลกฎหมายของอูร์-นามมูซึ่งมีอายุราว 2100-2050 ปีก่อนคริสตกาล และตราขึ้นในเมืองอูร์โดยกษัตริย์อูร์-นามมู (ครองราชย์ 2047-2030 ปีก่อนคริสตกาล) หรือพระโอรสของพระองค์ชุลกีแห่งอูร์ (ครองราชย์ 2029-1982 ปีก่อนคริสตกาล)ประมวลกฎหมายฮัมมูราบีเป็นชุดกฎหมาย 282 ข้อที่จารึกไว้บนแผ่นหินโดยกษัตริย์ฮัมมูราบีแห่งบาบิโลน (ครองราชย์ระหว่างปี 1795-1750 ก่อนคริสตกาล)
หรือ 3,795 - 3,750 ปีก่อน
10.1 วัสดุก่อสร้างเก่าสุดในจีน
-ไม้ : เครื่องมือไม้โบราณอายุ 3 แสนปี ในมณฑลยูนนาน ประเทศจีน
นักโบราณคดีพบเครื่องมือไม้โบราณ 35 ชิ้นที่มณฑลยูนนานใช้ขุดพืชใต้ดินและตัดแต่งกิ่งไม้
-เจดีย์ไม้อิ้งเซี่ยน (Yingxian Wooden Pagoda) ราชวงศ์เหลียว ค.ศ. 1056
มีความสูง: 67.31 เมตร สร้างจากไม้โดยไม่ใช้ตะปู, ใช้เทคนิค "โต่วก่ง" (Dou Gong) รับน้ำหนักมากกว่า 50 จุด, ภายนอก 5 ชั้น แต่ภายในมี 9 ชั้น
#Naruepon Pengon Translate and compile
เจดีย์ไม้อิ้งเซี่ยน (Yingxian Wooden Pagoda) ราชวงศ์เหลียวหรือเจดีย์ศากยมุนี
ณ วัดฝอกง มณฑลซานซี ประเทศจีน คือเจดีย์ไม้ที่เก่าแก่ที่สุดและสูงที่สุดในโลกที่ยังคงเหลืออยู่ถึงปัจจุบัน สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1056 (เกือบพันปีมาแล้ว)
#Naruepon Pengon Translate and compile
-ดินอัด (rammed earth) "夯土"ฮั้งทู่เมืองโบราณซานซิงตุ้ย (Sanxingdui) และ เมืองโบราณเหลียงเจียซาน (Liangzhu) ที่มีการใช้เทคนิคนี้สร้างกำแพงเมืองตั้งแต่ราว 3000-2000 ปีก่อนคริสตกาล การพัฒนาการใช้ฮั้งทู่สร้างพระราชวังและฐานอาคารขนาดใหญ่ เช่น เมืองหลวงโบราณ อินซู (Yin Xu) ราชวงศ์ซาง 1600 -1046 ปีก่อนคริสตศักราช
#Naruepon Pengon Translate and compile
-ดินเผาที่เก่าแก่ที่สุดในจีนพบที่ ถ้ำเซียนเหรินตง (Xianrendong Cave) ในมณฑลเจียงซี มีอายุประมาณ 20,000 ปีก่อน ซึ่งเป็นของยุคหินเก่า (Paleolithic) ต่อมาได้พัฒนาเป็นเครื่องปั้นดินเผาในยุคหินใหม่ (Neolithic)
วัฒนธรรมหยางเสา (Yangshao) และวัฒนธรรมหม่าเจียเหยา (Majia Yao)
-หยกเป็นวัสดุตกแต่งและประดับค้นพบในวัฒนธรรมเหอมู่ตู้ (Hemudu Culture) ในยุคหินใหม่ตอนต้น (ประมาณ 7,000–5,000 ปีก่อนคริสตกาล) หรือ 9 พันปี ถึง 7 พันปีก่อน
ณ มณฑลเจ้อเจียง ประเทศจีน
#Naruepon Pengon Translate and compile
10.2 วัสดุก่อสร้างเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
-อิฐโคลน (Mudbrick) ที่ตากแดด ทำจากดินเหนียวผสมฟางหรือแกลบ แล้วตากแดดให้แห้ง เป็นฉนวน: ช่วยรักษาอุณหภูมิภายในอาคารให้เย็นสบาย
-อิฐเผา (Fired brick) ใช้บุผนังบ้าน อาคาร เตาเผา เตาผิง เตาอบ
-ยางมะตอย (Bitumen): ใช้เป็นปูน (mortar) ที่มีคุณสมบัติกันน้ำเชื่อมระหว่างอิฐ โดยเฉพาะในซิกกูแรตที่อูร์ เพื่อเพิ่มความคงทน
ซิกกูแรตแห่งอูรุค (The White Temple) สร้างเมื่อประมาณ 3,500 - 3,000 ปีก่อนคริสตกาล (5,500-5,000 ปีมาแล้ว)
-ซิกกูแรตแห่งอูร์: สร้างโดยกษัตริย์อูร์-นัมมู (Ur-Nammu) เมื่อประมาณศตวรรษที่ 21 ก่อนคริสตกาล (4,100 ปีมาแล้ว)
-ซิกกูแรต ก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อ 500 ปีก่อนคริสเตียน
11. สิ่งก่อสร้าง
11.1 สิ่งก่อสร้างเก่าสุดในจีน
-วัฒนธรรมต้าเหวินโข่ว (Dawenkou Culture) ยุคหินใหม่ตอนปลาย (4,000-2,600 ปีก่อนคริสต์ศักราช) หรือ 6 พันปี ถึง 4.6 พันปีก่อน ณ มณฑลเหอหนาน ประเทศจีน
-พระราชวังโบราณที่เหอหนาน: พระราชวัง ซวงหวยซู่ (Shuanghuaisu) มณฑลเหอหนาน อายุ 5,300 ปี ยุคพระเจ้าเหลือง หรือหวงตี้
#Naruepon Pengon Translate and compile
-เมืองโบราณซือเหมา (Shimao) ที่มีอายุถึง 4,300 ปี
เมืองปิรามิดสือเหมา สูง 230 ฟุต มีกำแพงล้อมรอบ ณ มณฑลฉานซีตอนเหนือ ประเทศจีน
อาคารปิรามิดสือเหมา ประเทศจีนมีอายุ 4,300 ปี สูง 230 ฟุต มีกำแพงเมืองล้อมรอบเมืองปิรามิด
เมืองชิมาโอ หรือเมืองซือเหมา สามารถป้องกันศัตรูมีความยาวกว่าหกไมล์
ที่ล้อมรอบพีระมิดสูง 230 ฟุต
และห้องศักดิ์สิทธิ์ภายในที่มีภาพจิตรกรรมฝาผนัง วัตถุโบราณที่ทำจากหยก
เมื่อ 4,300 ปีก่อน
ชนชั้นสูงของเมืองชิมาโอ (ซือเหมา) มณฑลฉานซีตอนเหนือ ของประเทศจีน
ได้สร้างพีระมิดทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า 20 ชั้นบนเนินเขา
โครงสร้างปิรามิดสือเหมาสามารถมองเห็นได้จากทุกจุดของเมือง แต่มีความสูงประมาณครึ่งหนึ่งของมหาพีระมิดแห่งกิซาของอียิปต์ ซึ่งสร้างขึ้นในช่วงเวลาเดียวกัน (2,250 ปีก่อนคริสตกาล) หรือ 4,275 ปีก่อน แต่ฐานของปิรามิดชิมาโอ หรือปิรามิดสือเหมาใหญ่กว่าถึงสี่เท่า
การหาอายุด้วยวิธีคาร์บอนระบุว่าบางส่วนของชิเหมา (สือเหมา) มณฑลฉานซีตอนเหนือ ประเทศจีน มีอายุย้อนหลังไปถึง 4,300 ปี
ชนชั้นสูงของชิมาโอ (ซือเหมา)
สามารถอาศัยอยู่ในชั้นบนสุดของฐานปิรามิด
ซึ่งประกอบด้วยอาคารขนาดใหญ่ 20 เอเคอร์ พร้อมอ่างเก็บน้ำ โรงงานหัตถกรรม และที่สำคัญที่สุดคือวิหารสำหรับประกอบพิธีกรรม
กำแพงเพียงอย่างเดียวต้องใช้หินถึง 125,000 ลูกบาศก์เมตร ซึ่งมีปริมาตรเท่ากับสระว่ายน้ำโอลิมปิก 50 สระ
การหาอายุด้วยวิธีคาร์บอนระบุว่าบางส่วนของชิเหมา (สือเหมา) มีอายุย้อนหลังไปถึง 4,300 ปี
อาณาจักรชิมาโอ หรือสือเหมาเจริญรุ่งเรืองเกือบห้าร้อยปี ตั้งแต่ประมาณ 2,300 ปีก่อนคริสตกาลถึง 1,800 ปีก่อนคริสตกาล จากนั้นก็ถูกทิ้งร้างอย่างกะทันหัน.
11.2 สิ่งก่อสร้างเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
-ซิกกุรัต (Ziggurat) 3,500 - 3,000 ปีก่อนคริสตกาล (5,500-5,000 ปีมาแล้ว)
12.1 คณิตศาสตร์และเลขฐานเก่าสุดในจีน มีตำราตั้งแต่ 1,200 ปีก่อนคริสตกาล และใช้ ระบบตัวเลขฐานสิบ (Decimal System)
พร้อมระบบค่าประจำหลัก (positional notation)
โดยใช้แท่งไม้ไผ่ (counting rods) แทนตัวเลข ใช้ แท่งนับ (Counting Rods) จัดเรียงเป็นหลัก (หน่วย, สิบ, ร้อย,...) เหมือนระบบค่าประจำหลักปัจจุบัน
#Naruepon Pengon Translate and compile
-จากผังแปดทิศก่อนราชวงศ์ซางจีน ชาวจีนใช้เลขฐานสอง
ดังนั้น ชาวจีนจึงใช้ตัวเลขมากกว่าหนึ่งระบบ ( เลขฐานสองและเลขฐานสิบ
ซึ่งหลักฐาน เมื่อ 1,200 ปีก่อนคริสตกาล คือตำรา เก้าบทว่าด้วยศิลปะทางคณิตศาสตร์ (The Nine Chapters on the Mathematical Art). การแก้ระบบสมการเชิงเส้น.พีชคณิต, เรขาคณิต, และตรีโกณมิติ.
แม้จะใช้ระบบค่าประจำหลักทศนิยม แต่ยังไม่มีสัญลักษณ์สำหรับ "ศูนย์" ที่ชัดเจนในช่วงแรก (ใช้ช่องว่างแทน) แต่มีแนวคิดเรื่องจำนวนลบ
#Naruepon Pengon Translate and compile
-ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่น 2,200 ปีก่อน เนื่องจากวิธีการประมาณค่าไดโอแฟนไทน์เป็นวิธีการเชิงตัวเลข ที่โดดเด่น ชาวจีนจึงมีความก้าวหน้าอย่างมากในการประเมินค่าพหุนาม อัลก อริทึมเช่นregula falsiและนิพจน์เช่นเศษส่วนต่อเนื่องอย่างง่ายถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายและมีการบันทึกไว้อย่างดีตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พวกเขาตั้งใจค้นหารากที่nหลักของจำนวนบวกและรากของสมการ
#Naruepon Pengon Translate and compile
-สมัยราชวงศ์โจว
3 พันปีก่อน เรขาคณิตหรือทฤษฎีจำนวนทฤษฎีบทพีทาโกรัสเป็นตัวอย่างหนึ่งที่ได้รับการยืนยัน
ในสมัยของตัน (旦) เขาเป็นบุตรชายคนที่สี่ของพระเจ้าเหวินแห่งโจว เมื่อ 3 พันปีก่อน
ตัน ดยุคผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์กษัตริย์องค์ที่สองแห่งราชวงศ์โจวตัน ดยุกแห่งโจว
周公旦 ทรงมีความรู้เกี่ยวกับสามเหลี่ยมปาสคาล
แสดงให้เห็นว่าความรู้นี้มีอยู่ในจีนหลายศตวรรษก่อนปาสคาล
#Naruepon Pengon Translate and compile
-สามเหลี่ยมปาสคาลของจีน
คือ สามเหลี่ยมหยางฮุย (Yang Hui's Triangle) ซึ่งเป็นรูปสามเหลี่ยมของตัวเลขที่นักคณิตศาสตร์จีนโบราณรู้จักและใช้มาก่อน Blaise Pascal นักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ "สามเหลี่ยมปาสคาล" ในโลกตะวันตก สามเหลี่ยมของปาสคาลเป็นที่รู้จักกันดีเนื่องจากหนังสือ "Treatise on Arithmetic Triangles" ที่ตีพิมพ์โดยนักคณิตศาสตร์ชาวฝรั่งเศส ปาสคาล ในปี ค.ศ. 1665 และเรียกกันว่า "สามเหลี่ยมของปาสคาล"
เจีย เซียน (Jia Xian) (ประมาณศตวรรษที่ 11) และหยางฮุย (Yang Hui) (ศตวรรษที่ 13) ได้อธิบายและพัฒนาสามเหลี่ยมนี้สำหรับการคำนวณต่างๆ โดยเฉพาะการหาค่าสัมประสิทธิ์ทวินามและรากที่ n ได้นานก่อนปาสกาล
#Naruepon Pengon Translate and compile
การใช้งานในจีน: ใช้เพื่อหา สัมประสิทธิ์ทวินาม (Binomial Coefficients) จาก ((a+b)^{n})
ใช้ในการแก้สมการเชิงตัวเลขและหารากที่สองและสาม (เช่น Horner's method) ในสมัยราชวงศ์ซ่งและหยวน
หนังสือคณิตศาสตร์แก้กุญแจ' ซึ่งเจียเซียนใช้"
งานของเจียเซียนได้สูญหายไปแล้ว ในขณะที่งานของหยางฮุยยังคงอยู่มาจนถึงทุกวันนี้ ดังนั้นแผนภาพนี้จึงเรียกว่า "สามเหลี่ยมเจียเซียน" หรือ "สามเหลี่ยมหยางฮุย" ในช่วงต้นศตวรรษที่ 14 จูซือเจี๋ยได้นำแผนภาพนี้มาทำซ้ำใน "กระจกหยกสี่ธาตุ" ของเขา และเพิ่มเลเยอร์สองชั้นและเส้นทแยงมุมขนานสองชุด
#Naruepon Pengon Translate and compile
ที่มาของวิธีการถอนรากถอนโคน (สามเหลี่ยมหยางฮุย)
สามเหลี่ยมปาสคาล (แบบง่าย)
-คณิศาสตร์ราชวงศ์ฮั่นมีขั้นตอนทั้งหมดคำนวณโดยใช้กระดานนับในตำราทั้งสองเล่ม และพวกเขายังรวมถึงองค์ประกอบผกผันและการหารแบบยุคลิด ด้วย ตำราเหล่านี้มีขั้นตอนที่คล้ายกับการกำจัดแบบเกาส์เซียนและวิธีการของฮอร์เนอร์สำหรับพีชคณิตเชิงเส้น
-ความสำเร็จของพีชคณิตจีนถึงจุดสูงสุดในศตวรรษที่ 13 ในสมัยราชวงศ์หยวนด้วยการพัฒนาของเทียนหยวนซู
12.2 คณิตศาสตร์และเลขฐานเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย สมัย บาบิโลนโบราณ (1830–1531 ปีก่อนคริสตกาล) หรือ 3,855 - 3,556 ปีก่อน
ใช้สัญลักษณ์รูปลิ่มบนแผ่นดินเหนียว
#Naruepon Pengon Translate and compile
คณิตศาสตร์บาบิโลน กว่า 3,600 ปีก่อนเป็นรากฐานของการนับเวลา (60 วินาที/นาที, 60 นาที/ชั่วโมง) และมุม (360 องศา) โดยเลขฐาน 60 มีตัวหารเยอะ (1, 2, 3, 4, 5, 6, 10, 12, 15, 20, 30) ทำให้สะดวกในการคำนวณเศษส่วน
ใช้ระบบเลขฐาน 60 (Sexagesimal)
ไม่ได้คิดค้นเลข 0 แต่ใช้การเว้นวรรคแทน
เวลา: 60 วินาทีในหนึ่งนาที, 60 นาทีในหนึ่งชั่วโมง.
มุม: 360 องศาในวงกลม
แผ่นดินเหนียวบาบิโลน เช่น แผ่นจารึก Plimpton 322 แสดงตารางทวีคูณของพีทาโกรัส
13. ผังเมือง คูน้ำ
13.1
-ซากเมืองเหอมู่ตู้ (Hemudu) ตำบลเหอมู่ตู้ เมืองหนิงโป มณฑลเจ้อเจียง ประเทศจีน
คือแหล่งโบราณคดีสำคัญยุคหินใหม่ในเมืองหนิงโป ประเทศจีน มีอายุเก่าแก่กว่า 7,000 ปี (ประมาณ 5,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เมล็ดข้าวเปลือกที่เก่าแก่ที่สุดในจีน แสดงถึงการปลูกข้าวการทำนาข้าว เมื่อกว่า 7,000 ปีที่แล้ว หลักฐานบ้านเรือนแบบยกพื้น (Stilt houses).
#Naruepon Pengon Translate and compile
-ซากเมืองโบราณโต่วซาน (Doushan) ในวัฒนธรรมหม่าเจียปัง (Majiabang) ประเทศจีน 6,000 ปี
-ซากเมืองโบราณเหลียงจู (Liangzhu) ประเทศจีน : มีอายุ 5,000 ปี
-เมืองโบราณซือเหมา (Shimao) ประเทศจีน : ซากเมืองหินโบราณอายุกว่า 4,300 ปี
-ผังเมือง คูน้ำ กำแพงเก่าสุดในจีน คือ ซากเมืองโบราณเอ้อร์หลี่โถว (Erlitou) เมืองหลวงของราชวงศ์เซี่ย (ประมาณ 1900-1500 ปีก่อนคริสตกาล) ในมณฑลเหอหนาน
วัฒนธรรมยุคสำริดตอนต้น พบพระราชวังขนาดใหญ่ มีพระราชวัง 8 แห่ง (ขุดค้นแล้ว 3 แห่ง) อาคารประกอบพิธี โรงงาน และถนนที่วางแผนอย่างเป็นระบบ โรงงานหล่อสำริด หยก, และเทอร์ควอยซ์
พบร่องรอยเกวียนโบราณและร่องรอยถนนที่วางผังเป็นตาราง พบหลักฐานลายลักษณ์อักษรของราชวงศ์ซาง
#Naruepon Pengon Translate and compile
13.2
-ผังเมือง คูน้ำ กำแพงเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
7500-5700 ปีก่อนคริสตกาล
เมืองอย่าง ซาทาลฮูยูค (Çatalhöyük) (ในตุรกีปัจจุบัน) แสดงผังเมืองที่มีบ้านเรือนติดกันแน่นหนา มีกำแพงป้องกันเบื้องต้น และเครือข่ายคลองเพื่อชลประทานและคมนาคม
บ้านเรือนอิฐโคลนที่ติดกันเป็นพืด เข้าทางหลังคา มีศิลปะบนผนังและฝาผนัง
-มีวิหารสูง (Ziggurat) เป็นศูนย์กลาง และมีถนนสายหลักพร้อมเครือข่ายคลองเชื่อมต่อกับพื้นที่เกษตรกรรม
14. การสื่อสาร ภาษาพูด ภาษาลายลักษณ์อักษร
14.1 การสื่อสาร ภาษาพูด ภาษาลายลักษณ์อักษร เพื่อบันทึกเก่าสุดในจีน
-ชางเจี๋ย เป็นบุคคลใน ตำนานจีน กล่าวกันว่าเป็นนักประวัติศาสตร์ประจำ จักรพรรดิเหลือง และเป็นผู้ประดิษฐ์
-6,000 ปีก่อนคริสตกาล หรือ แปดพันปีก่อน สัญลักษณ์เจียหู มณฑลเหอหนานแกะสลักจารึกบนกระดองเต่าและกระดูกระบุกลุ่มสัญลักษณ์ได้ทั้งหมด 17 กลุ่ม -19 กลุ่ม เช่น 目'ตา',日'ดวงอาทิตย์
#Naruepon Pengon Translate and compile
จารึกอักษร Yi บนกระดองเต่าจากวัฒนธรรมเป่ยหลี่กังแห่งเจียหู เมืองอู๋หยาง มณฑลเหอหนาน สมัย: 7100-9000 ปีก่อนคริสตกาล ,Humanities China,
สำนักพิมพ์ภาษาจีนโลก, สถาบันมนุษยศาสตร์แห่งประเทศจีน
[อักษรยี่ หรือสัญญลักษณ์แห่งเจี่ยหูจึงมีประวัติความเป็นมาตั้งแต่ 8,000 ปีก่อน]
ข้อสันนิษฐาน "อักษรโบราณของชาวอี๋" พัฒนาเป็นสัญลักษณ์ที่พบในแหล่งโบราณคดีปันโป เมื่อ 4500 ปีก่อนคริสตกาล ต่อมาพัฒนาเป็นอักษรแหล่งโบราณคดีต้าเหวินโข่ว เมื่อ 2700-2500 ปีก่อนคริสตกาล โดยสัญลักษณ์ชื่อตระกูลบนจารึกเครื่องปั้นดินเผาต้าเหวินโข่วมีความคล้ายคลึงกับตราประจำตระกูลในสมัยราชวงศ์ชาง
#Naruepon Pengon Translate and compile
ดังนั้น อักษรโบราณแปดพันปีของชาวอี๋ ได้รับการปรับปรุงโดย "ชางเจี๋ย นักประวัติศาสตร์ของจักรพรรดิเหลือง" และเชื่อมโยงกับอักษรบนกระดูกสัตว์ของราชวงศ์ชาง
#Naruepon Pengon Translate and compile
-โบราณคดีแห่งชาติซวงตุนเมืองเบงปู้ มณฑลอานฮุย ประเทศจีน จารึกอายุ 5,000 -6,000 ปี มีจารึกกว่า 600 ชิ้นประกอบด้วยสัญลักษณ์ภาพและสัญลักษณ์เรขาคณิตกากบาท สามเหลี่ยม วงกลม, เส้นขีด
#Naruepon Pengon Translate and compile
-แผ่นหยกหลิงเจียถาน ที่มีอายุ 5,300 ปี ซ่อนอยู่ในเต่าหยก
จารึกตรงกับคำว่า แปดทิศ ในภาษาอี้โบราณ มณฑลเสฉวนหรืออักษร Yi โบราณ หรือที่รู้จักกันในชื่ออักษร Yi ดั้งเดิม หรืออักษร Yi เก่า ปัจจุบันตรงข้ามกับอักษร Yi ที่ใช้ในปัจจุบันในเขตปกครองตนเองเหลียงซานของชาว Yi ในมณฑลเสฉวน ซึ่งเรียกว่า "อักษร Yi ใหม่"
อักษรยี่หลี่โบราณเป็นอักษรภาพ ในขณะที่อักษรยี่หลี่สมัยใหม่เป็นอักษรเสียง
#Naruepon Pengon Translate and compile
คำว่า “吉” คือ “目” ซึ่งเหมือนกับอักษรบนกระดองเต่าเจียหู ดังนั้น อักษรบนกระดองเต่านี้จึงควรตีความว่าเป็นอักษรโบราณของภาษาอี๋สำหรับคำว่า “吉”
#Naruepon Pengon Translate and compile
แผ่นหยกหลิงเจียถาน ที่มีอายุ 5,300 ปี ซ่อนอยู่ในเต่าหยก แปลว่า "แปดไตรแกรม แปดมุม หรือแปดทิศก่อนฟ้า ของราชาฝูซี
การค้นพบแผ่นหยก"อักษรเต่า" หรือ "หลัวซู่" ณ หลิงเจียถานในฮั่นซาน มณฑลอานฮุย ซึ่งมีอายุประมาณ 5,300 ปี ชาวจีน เรียกว่า "อักษรเต่า" หรือ "หลัวซู่" แปดทิศอี้จิ้ง
#Naruepon Pengon Translate and compile
แผ่นหยกหลิงเจียถาน ที่มีอายุ 5,300 ปี ซ่อนอยู่ในเต่าหยก
จารึกตรงกับคำในภาษาอี๋โบราณ
ที่แปลว่า "แปดไตรแกรม" , ที่มา Humanities China,
สำนักพิมพ์ภาษาจีนโลก,สถาบันมนุษยศาสตร์แห่งประเทศจีน #Naruepon Pengon Translate and compile
แผ่นหยกที่ขุดพบที่หลิงเจียถาน เมืองฮั่นซาน มณฑลอานฮุย เป็นรูปนกหยกในแนวตั้ง-รูปหมูหยกคู่ในแนวนอน ตรงกลางมีวงกลมแปดทิศ นอกจากนี้ยังพบสัญลักษณ์ "ตราประจำเผ่า" 5,300 ปีก่อน
#Naruepon Pengon Translate and compile
แผ่นหยกที่ขุดพบที่หลิงเจียถาน เมืองฮั่นซาน มณฑลอานฮุย เป็นรูปนกหยกในแนวตั้ง-รูปหมูหยกคู่ในแนวนอน ตรงกลางมีวงกลมแปดทิศ ที่มา Humanities China
สำนักพิมพ์ภาษาจีนโลก, สถาบันมนุษยศาสตร์แห่งประเทศจีน
-อักษรเจียหว่ย (Oracle Bone Script) หรืออักขระบนกระดูกพยากรณ์และกระดองเต่าสมัยราชวงศ์ซาง (ประมาณ 1300-1046 ปีก่อนคริสตกาล)
14.2 การสื่อสาร ภาษาพูด ภาษาลายลักษณ์อักษร เพื่อบันทึกเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
ภาษาสุเมเรียน ที่เขียนด้วย อักษรคูนิฟอร์ม (Cuneiform) พัฒนาจาก โปรโต-คูนิฟอร์ม (Proto-Cuneiform) ประมาณ 3400-3200 ปีก่อนคริสต์ศักราชบนแผ่นดินเหนียวภาพเขียนง่ายๆ (Pictographs) และสัญลักษณ์แทนแนวคิด (Logograms) บนแผ่นดินเหนียวบันทึกปริมาณสินค้า การค้าขาย และบัญชี
-3100-3000 ปีก่อนคริสต์ศักราช รอยรูปลิ่ม (Wedge-shaped marks) เพื่อให้เหมาะกับการกดบนดินเหนียวเปียกใช้บันทึกภาษาสุเมเรียน
-3000 ปีก่อนคริสตกาล กฎหมายคูนิฟอร์ม (Cuneiform Law) คือ ระบบกฎหมายโบราณของเมโสโปเตเมีย ที่ถูกจารึกด้วย อักษรคูนิฟอร์ม (อักษรลิ่ม) ใช้บันทึกด้านการค้า การบัญชี
-1750 ปีก่อนคริสตกาล มีประมวลกฎหมายฮัมมูราบี (ซึ่งมีรากฐานจากกฎหมายสุเมเรียน) "ตาต่อตา ฟันต่อฟัน" (Lex Talionis) แต่มีลำดับชั้นทางสังคมเข้ามาเกี่ยวข้อง โดยกำหนดบทลงโทษต่างกันตามชนชั้น (ชนชั้นสูง, ไท, ทาส) และครอบคลุมหลายด้าน เช่น ครอบครัว มรดก สัญญา และอาชญากรรม 282 ข้อ
#Naruepon Pengon Translate and compile
15. เศรษฐกิจและการผลิต
15.1 เศรษฐกิจและการผลิตเก่าสุดในจีน
-ระบบเศรษฐกิจจีนโบราณมีพื้นฐานมาจากการเกษตรกรรมปลูกข้าว หยูฉานเยี่ยน อำเภอเต๋า มณฑล หูหนานประเทศจีน ที่พบซากข้าวเก่าแก่สุดระหว่าง 13,000 -6,000 ปีก่อน และการค้นพบ แปลงนาข้าวโบราณอายุ 5,300-5,500 ปี ในมณฑลเจ้อเจียงที่แสดงถึงการทำนาปลูกข้าว
เลี้ยงสัตว์ ชาวจีนเลี้ยงไหม 8,500 ปี - 5 พันปีก่อน
ทำเครื่องดื่มหมักผลไม้ การแปรรูปไม้ โดยการใช้ ขวานหินกระเทาะ และเครื่องมือหินหยาบๆ เพื่อตัด สับ โค่นต้นไม้ และสกัดเนื้อไม้ สำหรับทำ ที่พักอาศัย (เช่น ฐานราก, ทางเดิน, บ้านท่อนซุงเบื้องต้น) อาวุธ (หอก) และ อุปกรณ์จับยึด (hafting)
#Naruepon Pengon Translate and compile
เครื่องมือไม้อายุ 3 แสนปี ใช้เครื่องมือไม้เพื่อขุดรากและลำต้นพืชที่ค้นพบจากแหล่งโบราณคดีกานถังชิ่งในมณฑลอวิ๋นหนาน (ยูนนาน) ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีน
อายุย้อนกลับไปราว 3 แสนปีก่อน จำนวน 35 ชิ้น
#Naruepon Pengon Translate and compile
เครื่องมือไม้อายุ 3 แสนปี ใช้เครื่องมือไม้เพื่อขุดรากและลำต้นพืชที่ค้นพบจากแหล่งโบราณคดีกานถังชิ่งในมณฑลอวิ๋นหนาน (ยูนนาน) , ภาพจากสถาบันบรรพชีวินวิทยาสัตว์มีกระดูกสันหลังและมานุษยวิทยาบรรพกาล
เทคนิคการซ้อนไม้ในสถาปัตยกรรม (ไม่ใช่กำแพงเมือง)
ระบบ "โดกง" (Dougong): เป็นระบบค้ำยันไม้ที่ซับซ้อน มีส่วนประกอบรูปโค้ง (ฆ้อง) และท่อนไม้ (dou) ซ้อนกันหลายชั้นระหว่างเสากับคาน เพื่อรับน้ำหนักหลังคา ,ดินอัด (Rammed Earth): กำแพงเมืองจีนส่วนใหญ่สร้างจากดินโคลน หิน กรวด และวัสดุธรรมชาติในท้องถิ่น อัดแน่นเป็นชั้นๆ
หรือใช้เป็นโครงสร้างสำหรับฐานที่ยกสูง (platforms)
เพื่อสร้างที่อยู่อาศัยในพื้นที่ชื้นแฉะ
ที่อยู่อาศัย: ฐานยกสูง, ทางเดิน, บ้าน
-วัฒนธรรม Hemudu
บ้านยกพื้นสูง (Stilt Houses)
อาคารที่มีพื้นยกสูงจากพื้นดินโดยใช้เสาไม้ มีลักษณะคล้ายรังผึ้ง
#Naruepon Pengon Translate and compile
วัฒนธรรม Banpo และ Dahe Village อาคารบนดิน (Pile-Dwellings)
บ้านทรงกลมหรือสี่เหลี่ยมบนพื้นดิน มีผนังไม้และดิน มีหลังคาลาดเอียง
-การติดหัวหินเข้ากับด้ามไม้ ยุคหินของจีน การเสียบหัวหินเข้ากับช่องที่ปลายด้ามไม้ (บางครั้งใช้ 'เพลาหน้า' จากไม้/กระดูก/งาช้างคั่นกลาง) แล้วใช้เรซินจากพืช (ยางไม้) และ/หรือเส้นเอ็นสัตว์พันยึดให้แน่น และเมื่อแห้งเส้นเอ็นจะหดตัวรัดให้แน่นยิ่งขึ้น มักมีรอยบากที่หัวหินให้พันเชือก หรือเติมเรซินเพื่อเสริมความแข็งแรงและกันน้ำ
หัวหินบางชนิดมีรอยบาก (slot) หรือก้าน (tang) เพื่อให้พันเชือกหรือเสียบเข้ากับด้ามได้ง่าย
ใช้ไม้เนื้อกลวง หรือทำช่อง (socket) ที่ปลายด้ามไม้ (หรือใช้เพลาหน้าสั้นๆ) เพื่อใส่หัวหิน
ผลิตอาหาร การปรุงอาหารด้วยพริกไทยเสฉวน และสินค้าหัตถกรรมทอผ้าไหม และเลี้ยงไหม
#Naruepon Pengon Translate and compile
15.2
-เศรษฐกิจและการผลิตเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย เกษตรกรรม ข้าวบาร์เลย์และข้าวสาลี และการ เลี้ยงสัตว์ (แกะ, แพะ, วัว) ระบบการค้าที่มีการใช้โทเค็นดินเหนียวเป็นเครื่องมือบันทึกมูลค่าเครื่องปั้นดินเผา ที่ทำด้วยล้อหมุนและผ้าทอ โดยมี การค้าขาย นำเข้า-ส่งออกสินค้าจำเป็น (โลหะ, อัญมณี) ตั้งแต่ยุคอูไบด์ (Ubaid Period)
ยุคอูไบด์ (Ubaid, ~5000 BC)มีการค้าขายระยะไกลกับบริเวณอ่าวเปอร์เซีย
ยุคสุเมเรียน/อูรุก (Sumerian/Uruk) นำเข้าทรัพยากรหายาก เช่น โลหะ, อัญมณี และส่งออกผลผลิตทางการเกษตร ใช้ข้าวบาร์เลย์, ปศุสัตว์, เงิน (Barley, Livestock, Silver) เป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยน
16. ศาสนา จริยธรรม หลักความเชื่อ
16.1
-ศาสนาที่เก่าแก่ที่สุดในจีนคือ ความเชื่อในเทพเจ้าและบรรพบุรุษ (Chinese Folk Religion/ Shenism) ซึ่งเป็นระบบความเชื่อพื้นฐานที่บูชาพลังธรรมชาติและวิญญาณต่างๆ และมีความเชื่อเรื่องการเคารพบรรพบุรุษเป็นหลัก
-มังกร(หลง - 龙)
เป็นสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์และเทพเจ้าสำคัญที่เชื่อมโยงกับจักรพรรดิและธรรมชาติ (น้ำ, ฝน)
บรรพบุรุษของชาวจีน คือ หวงตี้ (Yellow Emperor) ในฐานะ "บุตรแห่งมังกร" เป็นตัวแทนของอำนาจ, ภูมิปัญญา, ความเมตตา.
โดยมีร่องรอยความเชื่อเรื่องมังกรที่เก่าแก่ที่สุดในวัตถุโบราณ
6,000 ปีที่แล้วค้นพบโครงสร้างเสือและมังกร
จากเปลือกหอยและ การบูชาเสือในวัฒนธรรมหย่างเสา (Yangshao culture)
เต่าศักดิ์สิทธิ์เป็นสัตว์มงคล นำมาซึ่งอายุยืนยาว โชคลาภ ความเจริญรุ่งเรือง เต่าเป็นสัตว์พาหนะสวรรค์ และเป็นสื่อกลางระหว่างภพภูมิ (อักษรบนกระดองเต่า)
หงส์จีนศักดิ์สิทธิ์ คือ เฟิ่งหวง (凤凰 - Feng Huang)
เฟิ่ง (หงส์ตัวผู้) และ หวง (หงส์ตัวเมีย):
เรียกรวมว่า
เฟิ่งหวง (凤凰)
ความโชคดีในความรักและการแต่งงาน
หลักฮวงจุ้ย คือ ธาตุต้นไม้ (木), ธาตุความร้อน (火),
ธาตุพื้นดิน (土), ธาตุทองคำ,โลหะ (金/โลหะ), และธาตุน้ำ (水) น้ำแข็ง แม่น้ำ ไอน้ำ,
ธาตุทั้งห้าเป็นองค์ประกอบพื้นฐานของสรรพสิ่งและมีวัฏจักรการส่งเสริมและข่มกันเพื่อสร้างความสมดุลในธรรมชาติและร่างกายมนุษย์ โดยแต่ละธาตุจะสัมพันธ์กับสี ทิศทาง และอวัยวะในร่างกาย
16.2 ศาสนา จริยธรรม หลักความเชื่อเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
ชาวสุเมเรียนเชื่อหลักพหุเทวนิยม: นับถือเทพเจ้ามากมาย เช่น เทพเจ้าประจำเมือง (Patron Deities) และเทพเจ้าธรรมชาติ
เชื่อว่าโลกเป็นแผ่นกลมแบน มีน้ำล้อมรอบและมีสวรรค์อยู่ด้านบนเทพเจ้าสำคัญ:
อัน (An/Anu): เทพแห่งท้องฟ้า.
เอนลิล (Enlil): เทพเจ้าสูงสุดในยุคแรกของชาวสุเมเรียน เป็นเทพแห่งลมและพายุ.
เอนกิ (Enki/Ea): เทพแห่งสติปัญญา น้ำ และการสร้างสรรค์.
อินันนา (Inanna/Ishtar): เทพีแห่งความรัก สงคราม และความอุดมสมบูรณ์ มีอิทธิพลมากเชื่อว่าทุกคนไปสู่ "ยมโลก" (Underworld) ซึ่งเป็นที่ที่มืดมนและน่ากลัว ปกครองโดยเทพีเอเรชกิกัล (Ereshkigal)
17. ศิลปะและวิทยาการ ปฏิมากรรม จิตรกรรม ปรัชญา
17.1
-ศิลปะและวิทยาการ ปฏิมากรรม จิตรกรรม ปรัชญาเก่าสุดในจีน
-เครื่องปั้นดินเผา (Pottery/Ceramics): เก่าแก่ที่สุด พบตั้งแต่ 18,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช หรือสองหมื่นปีก่อน,
-วัฒนธรรมหยางเชา 6,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช หรือแปดพันปีก่อน
มีการใช้เครื่องปั้นดินเผาสีแดงลวดลายเรขาคณิต
-ประติมากรรมสำริด (Bronze Sculpture): ยุคราชวงศ์ซาง (ประมาณ 1700-1050 ปีก่อนคริสต์ศักราช) หรือ 3,725 - 3,075 ปีก่อน เป็นยุคทองแห่งสำริด
-มีการหล่อภาชนะพิธีกรรมและรูปสัตว์ที่ซับซ้อน
-หยก (Jade Carving)
และเทอร์ควอยซ์ กว่า แปดพันปี
-ปรัชญาราชาฝูซี
(伏羲) สอนมนุษย์ให้รู้จักการจับปลาและกุ้ง ด้วยเครื่องมือแหและอวน "ถ้าท่านให้ปลาหนึ่งตัว เขากินได้หนึ่งวัน แต่ถ้าสอนให้จับปลา เขากินได้ตลอดชีวิต"
ราชาฝูซีสอนการล่าสัตว์ การเลี้ยงสัตว์ การทำเครื่องมือ การตั้งกฎการแต่งงาน และการประดิษฐ์ตัวอักษรสร้าง แปดทิศ
(八卦 - ปากว้า) เลขฐานสอง Baguaไตรแกรมแปด: เฉียน, คุน, เจิ้น, ซุน, คาน, หลี่, เก็น, ตุย หรือที่รู้จักกันในชื่อไตรแกรมหลัก
ไตรแกรมเดี่ยว ไตรแกรมสามเส้น หรือไตรแกรมรอง เกิดจากการเรียงเส้นหยาง "—" และเส้นหยิน "- -" และเป็นสัญลักษณ์ที่ประกอบด้วยเส้นสามเส้นเรียงจากล่างขึ้นบน บางคนใช้ตัวอักษรจีน "三求平未
แสวงหาสันติภาพสามครั้ง，
斗非米半"
เพื่อช่วยในการจดจำสัญลักษณ์ไตรแกรมแปด
ต้นกำเนิดคำว่า มีและไม่มี เลข 0 ในคัมภีร์เต๋า
: วางรากฐานของคัมภีร์อี้จิง (I Ching) ราชวงศ์โจว
และระบบพยากรณ์กระดองเต่า ราชวงศ์ซาง สอดคล้องกับ จารึกกระดองเต่า Jiahu
จิตรกรรม (Painting): พัฒนาควบคู่ไปกับการเขียนพู่กัน (Calligraphy) มีกู่ไคจื้อ (Ku Kai-chih) (ศตวรรษที่ 4)
การเขียนพู่กัน (Calligraphy): เป็นหนึ่งใน "สี่ศิลป์" (Four Arts) ที่บัณฑิตต้องมี (รวมกับดนตรี (ฉิน), โกะ (ฉี), และการวาดภาพ (ฮว่า))
หมายเหตุ : สี่ศิลป์ (The Four Arts)
กู่ฉิน (พิณ),
เหวยฉี
(หมากล้อม),
การเขียนพู่กัน
(ซูฝ่า),
การวาดภาพ (ฮว่า)
#Naruepon Pengon Translate and compile
17.2
-ศิลปะและวิทยาการ ปฏิมากรรม จิตรกรรม ปรัชญาเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
-ปฏิมากรรม (Sculpture): พบรูปสลักบุคคลสำคัญ เช่น กษัตริย์ซาร์กอน (Sargon) และสัตว์อสูรพิทักษ์ (Lamassu) ในยุคอัสซีเรีย
-จิตรกรรม (Painting): มักเป็นภาพวาดบนแผ่นดินเหนียวหรือผนังแบบเรียบง่าย, ไม่มีมิติ, เน้นลายเส้น
-วิทยาการ (Science & Knowledge)
- ■การประดิษฐ์ตัวอักษร (Writing): ชาวสุเมเรียนคิดค้นอักษรลิ่ม (Cuneiform)
-ปรัชญา (Philosophy)
ศาสนาและเทพเจ้ากษัตริย์คือตัวแทนของเทพเจ้าบนโลก การปกครองจึงมีความศักดิ์สิทธิ์
18. การปกครอง และระบบสังคม ระเบียบชนชั้น โครงสร้างอำนาจ
18.1
-การปกครอง และระบบสังคม ระเบียบชนชั้น โครงสร้างอำนาจเก่าสุดในจีน
-ชายปกครองหญิง ยุคก่อนราชวงศ์โจว (ตำนาน)
-"สามราชา
ห้าจักรพรรดิ" (三皇五帝) หรือ
กลุ่มผู้นำในตำนานยุคแรกสุดของจีน
-ซุ่ยเหริน เมือง ซ่างฉิว มณฑลเหอหนาน การประดิษฐ์สว่านคันธนู (Bow drill),การหุงข้าว,ปรุงอาหาร, เจาะ ไม้,
-ฝูซี (สอนการใช้แห,อวนจับปลา,สอนการสร้างบ้านเรือน,การแต่งงาน) , และ จักรพรรดิหยาน หรือ เฉินหนง (สอนเกษตรกรรม,ปลูกสมุนไพรรักษาโรค,ใบชา )
หวงตี้ (黄帝) ทรงสร้างปฏิทินโบราณฉบับแรกจากทั้งหกฉบับของจีนโบราณ
1. ปฏิทินจักรพรรดิเหลือง
2. ปฏิทินจ้วนซู
3. ปฏิทินเซี่ย
4. ปฏิทินหยิน [ชาง]
5. ปฏิทินโจว
6. ปฏิทินหลู่
ปฏิทินเซี่ยใช้เดือนแรกของฤดูใบไม้ผลิเป็นเดือนแรก เทียบเท่ากับเดือนหยิน ใน รอบหกสิบปี
ปฏิทินหยิน-ชาง ใช้เดือนที่สิบสองของฤดูหนาวเป็นเดือนแรก
เทียบเท่ากับเดือนโจว ในรอบหกสิบปี
ปฏิทินโจวใช้เดือนที่สิบเอ็ดของฤดูหนาวเป็นเดือนแรก เทียบเท่ากับเดือนจื่อในรอบหกสิบปี
และปฏิทินฉิน (ปฏิทินจ้วนซู) ใช้เดือนที่สิบของฤดูหนาวเป็นเดือนแรก เทียบเท่ากับเดือนไห่ในรอบหกสิบปี
จวนซู (顓頊) ทรงสร้างปฏิทินจ้วนซู ,ช่วงปลาย ราชวงศ์โจวปฏิทินจ้วนซู ประกาศใช้ทั่วประเทศ
จ้วนซูจึงทรงสั่งห้ามชาวจิ่วหลี่นับถือลัทธิไสยศาสตร์ และเทพเจ้าต่าง ๆ จ้วนซูบังคับให้ชาวจิ่วหลี่ปฏิบัติตามคำสอนของจักรพรรดิเหลือง เพื่อส่งเสริมความสามัคคีระหว่างเผ่าต่างๆ
จ้วนซูเป็นหลานของจักรพรรดิเหลือง
ปฏิทินจ้วนซู ฉินซีฮวงรวมอาณาจักรทั้งหกเข้าด้วยกัน ปฏิทินจ้วนซู ใช้ระบบ 19 ปี 7 เดือนอธิกมาส โดยมี ปีสุริยคติ 365 วัน 1/4
(จึงเป็นปฏิทินแบบหนึ่งในสี่เดือน ) และเดือนสุริยคติ 29 วัน 499/940 วัน เดือนที่สิบเป็นเดือนแรกของปี และเดือนอธิกมาสจะอยู่หลังเดือนที่เก้า เรียกว่าเดือนที่เก้าที่สอง ปฏิทินจ้วนซูราชวงศ์โจว ถูกใช้เป็นเวลา 117 ปี ตั้งแต่ปีที่ 26 ของฉินซีฮวง จนถึงปีแรกของยุค ไท่ จู่ของ จักรพรรดิอู่แห่งฮั่น (104 ปีก่อนคริสตกาล)
จ้วนซูจากตระกูลจี และตระกูลเกาหยาง
คู (嚳) ทรงสั่งให้เสนาบดีเซียนเหย่แต่งเพลง และทรงสั่งให้ช่างฝีมือโย่วชุยประดิษฐ์เครื่องดนตรีต่างๆ เช่น กลอง ระฆัง กระดิ่ง และเครื่องดนตรีอื่นๆ เมื่อผู้คนตีกลอง ระฆัง และเครื่องดนตรีเหล่านั้น นกฟีนิกซ์และนกหลงก็จะมารวมตัวกันและเต้นรำ
จักรพรรดิคูทรงมีพระสนมทั้งสี่ของจักรพรรดิคูล้วนมีโอรสที่ปกครองโลก: พระสนมเอก เจียงหยวน ธิดาแห่งตระกูลหยูไท่ ให้กำเนิดโหวจี้ บรรพบุรุษของชาวโจวทางทิศตะวันตก; พระสนมรอง เจียนตี้ ธิดาแห่งตระกูลหยูซ่ง ให้กำเนิดฉี บรรพบุรุษของชาวหยินทางทิศตะวันออก; พระสนมรอง ชิงตู ธิดาแห่งตระกูลเฉินเฟิง ให้กำเนิดเหยา ผู้ปกครองที่มีชื่อเสียงและเมตตา; และพระสนมรอง ฉางอี้ ธิดาแห่งตระกูลจูจื่อ ให้กำเนิดจือ บุคคลสำคัญอีกท่านหนึ่ง
จักรพรรดิคูทรงมีพระสนมอีกองค์หนึ่ง ธิดาแห่งตระกูลโจวตู
และให้กำเนิดบุตรชายแปดคนที่มีพลังเหนือธรรมชาติ ซึ่งเป็นที่รู้จักในโลกในนาม "เทพเจ้าทั้งแปด"
เหยา (堯) จักรพรรดิเหยามีชื่อจริงว่า ฟางซุนสกุลของมารดาคือ อี้ฉี หรือ ฉี จักรพรรดิเหยาขึ้นครองราชย์ พระองค์ทรงสถาปนาตำแหน่งข้าราชการเพื่อดูแลด้านดาราศาสตร์และปฏิทิน โดยตั้งชื่อว่า ซีเหอ
ซีเหอเป็นเทพเจ้าแห่งท้องฟ้า ตามคัมภีร์ภูเขาและทะเล
ซีเหอเป็นมารดาของดวงอาทิตย์และให้กำเนิดดวงอาทิตย์สิบดวง
ในเทพนิยายโบราณ ซีเหอคือ "สารถีแห่งดวงอาทิตย์" หรือเทพีแห่งดวงอาทิตย์เพื่อร่วมกันบริหารจัดการดาราศาสตร์และปฏิทิน สังเกตการเคลื่อนที่ของดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาว ปรับปรุงปฏิทิน กำหนดฤดูกาลทางการเกษตร และชี้นำประชาชนในการผลิตและการเกษตร
ชุน (舜),
หยูซุน หรือจักรพรรดิซุนถือเป็นผู้ริเริ่มวัฒนธรรมทางศีลธรรมของจีน บันทึก ประวัติศาสตร์ระบุว่า "การตรัสรู้แห่งคุณธรรมทั่วโลกเริ่มต้นจากจักรพรรดิซุน" แก่นแท้ของจิตวิญญาณทางวัฒนธรรมของจักรพรรดิซุนสามารถอธิบายได้ว่า "ให้ความสำคัญกับคุณธรรมและเน้นการศึกษา" ทำให้พระองค์เป็นแรงผลักดันที่สำคัญในการเปลี่ยนแปลงทางประวัติศาสตร์จากความป่าเถื่อนไปสู่ความเจริญ
-หวงตี้ (จักรพรรดิเหลือง) ซึ่งถือเป็นบรรพบุรุษของชาวฮั่น
-พระเจ้าอู่แห่งโจวเป็นผู้โค่นล้มราชวงศ์ซาง กษัตริย์คือ อาณัติแห่งสวรรค์ (Mandate of Heaven)
-จิ๋นซีฮ่องเต้ (Qin Shi Huangdi)
จักรพรรดิพระองค์แรกที่รวมจีนเป็นปึกแผ่นในปี 221 ปีก่อนคริสตกาล และเป็นผู้สถาปนาตำแหน่ง "จักรพรรดิ" (皇帝) ซึ่งใช้สืบมา
-ตำนานการแต่งงาน
การแต่งงานที่เก่าแก่ที่สุดในจีนย้อนไปถึงตำนานเทพธิดาหนี่ว์วาและฝูซี ส่วนในบันทึกประวัติศาสตร์พบประเพณีการแต่งงานที่เก่าแก่กว่า 2,000 ปี ในช่วงยุคสงครามรัฐ (402-221 ปีก่อนคริสตกาล)
พิธีแต่งงานแบบจีน คือ 'สามสิ่งและหกพิธี'
(三書六禮) เพื่อแสดงความเคารพต่อครอบครัวและสร้างความมั่นคงให้กับวงศ์ตระกูล
#Naruepon Pengon Translate and compile
-พิธีฝังศพด้วยโลงไม้ สุสานโบราณอายุ 5,000 ปีจาก วัฒนธรรมต้าเหวินโข่ว (Dawenkou Culture) ที่ แหล่งโบราณคดีหวังจวง (Wangzhuang) (M27) มณฑลเหอหนาน ประเทศจีน
ซึ่งเก่าแก่กว่า
โลงศพไม้ซุงมัมมี่ในอียิปต์ที่มีอายุเพียง 2,500 ปี
และเก่ากว่า
โลงไม้
ในถ้ำปางมะผ้า
ที่มีอายุ 2,300 ปี
โลงผีแมน
ยุคเหล็กในถ้ำลอด จังหวัดแม่ฮ่องสอน
ที่มีอายุกว่า 1,700 ปี
ค้นพบโลงศพไม้
ในไทย, ฟิลิปปินส์, อินโดนีเซีย, มาเลเซีย
-โครงสร้างอำนาจและระบบสังคมที่เก่าแก่ที่สุดในจีนเริ่มต้นด้วยระบบกษัตริย์ใน ราชวงศ์เซี่ย (ราว 2100-1600 ปีก่อนค.ศ.) และราชวงศ์ซาง
- ระบบศักดินาในราชวงศ์โจว 1046-256 ปีก่อนค.ศ. มีจักรพรรดิเป็นประมุข หรือ "โอรสแห่งสวรรค์" และแบ่งชนชั้นเป็นขุนนาง (士 - Shì)
ชาวนา (農 - Nóng)
ช่างฝีมือ (工 - Gōng)
และพ่อค้า (商 - Shāng)
-พิธีบูชายัญ
-พิธีปักเสา
พิธียกเสาโกเต้ง
ใช้เสาไม้ไผ่ประดับโคม 9 ดวงสำหรับการก่อสร้าง เพื่อเคารพเทพเจ้าและเปิดหน้าดินให้ราบรื่น สอดคล้องกับไหดินเซรามิกแสดงตำแหน่งดาวหมีใหญ่ 9 ดวง
#Naruepon Pengon Translate and compile
18.2
-การปกครอง และระบบสังคม ระเบียบชนชั้น โครงสร้างอำนาจเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
-ยุคแรก (นครรัฐ): อำนาจแบ่งระหว่าง กษัตริย์ (ดูแลการทหาร กฎหมาย ความสงบเรียบร้อย) และมหาปุโรหิต (ดูแลวิหาร เศรษฐกิจ และเป็นตัวกลางกับเทพเจ้า)
-การรวมศูนย์อำนาจโดยกษัตริย์ซาร์กอนแห่งอัคคัด
-ระบบอาลักษณ์และเจ้าหน้าที่เก็บภาษี ช่วยบริหารจัดการ
-ประมวลกฎหมายฮัมมูราบี
19. การแบ่งงาน ความเชี่ยวชาญทางเกษตรกรรม การค้า บริหาร การจัดสรรแรงงาน
19.1 การแบ่งงาน ความเชี่ยวชาญทางเกษตรกรรม การค้า บริหาร การจัดสรรแรงงานเก่าสุดในจีน
สังคมเกษตรกรรม (ยุคหินใหม่)
มีการแบ่งชนชั้นแรงงานเป็นช่างฝีมือ พ่อค้า และชาวนา ช่างฝีมือมีทักษะเฉพาะทางและทำงานให้กับรัฐหรือชนชั้นสูง การจัดสรรแรงงาน: ส่วนใหญ่เป็นการบังคับใช้แรงงานในโครงการใหญ่ๆ ของรัฐ (เช่น กำแพงเมืองจีน,ขุดคลองใหญ่) หรือการเกณฑ์
แรงงานในท้องถิ่น
ช่างฝีมือ (Artisans): สร้างเครื่องมือ, ภาชนะ, เครื่องประดับ.
พ่อค้า (Traders): แลกเปลี่ยนสินค้าเกษตรและงานฝีมือ
นักบวช/ผู้ปกครอง: บริหารจัดการทรัพยากร, ดูแลศาสนสถาน, และควบคุมการทำงาน.
19.2
-การแบ่งงาน ความเชี่ยวชาญทางเกษตรกรรม การค้า บริหาร การจัดสรรแรงงานเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
ยุคเกษตรกรรม (ยุคหินใหม่) การแบ่งงานเป็นกลุ่มต่างๆ เช่น เกษตรกร, ช่างฝีมือ, พ่อค้า, และการบริหาร (ผู้ปกครอง/นักบวช)ช่างฝีมือ (Artisans): สร้างเครื่องมือ, ภาชนะ, เครื่องประดับ.พ่อค้า (Traders): แลกเปลี่ยนสินค้าเกษตรและงานฝีมือนักบวช/ผู้ปกครอง: บริหารจัดการทรัพยากร, ดูแลศาสนสถาน, และควบคุมการทำงาน.
20 ดนตรี
20.1 ดนตรีจีน
-ขลุ่ยกระดูกนกกระเรียนมงกุฎแดง.
(bone flutes) มีอายุ 8,000 ปี เป็นดนตรีเป่าลมเก่าสุดในจีน ขลุ่ยกระดูก 7 รู สามารถเล่นได้ในปัจจุบัน.
- แหล่งโบราณคดีชิมาโอ เมืองป้อมปราการโบราณอายุ 4,300 ปีในมณฑลส่านซี ประเทศจีน ค้นพบพิณปากกระดูก 20 ชิ้น มีอายุย้อนไป 4,000 ปี เป็นเครื่องดนตรีประเภทสายที่เก่าแก่ที่สุดของจีน
20.2 ดนตรีเมโสโปเตเมีย
-ดนตรีเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
ยุคอูรุก (Uruk)
5,000 ปีก่อน
ภาพวาดบนตราประทับและแผ่นจารึกพิณและอู๊ด (Oud) ซึ่งเป็นเครื่องสายที่เก่าแก่มีโน้ตครบถ้วนสมบูรณ์
-เครื่องดนตรีคล้ายกานูนถูกพบจารึกบนงาช้างที่เมืองนิมรุด (Nimrud) ของจักรวรรดิอัสซีเรียโบราณ 3,900 ปีที่แล้ว กานูน (Qanun) คือพิณรูปทรงสี่เหลี่ยมคางหมู มีสาย 72-81 เส้น (กลุ่มละ 3 เส้น) ใช้ดีดด้วยปิ๊กที่นิ้วชี้
-"Hymn to Nikkal"เพลงที่มีโน้ตครบถ้วน ในซีเรีย เมื่อ 1,400 ปีก่อนคริสต์ศักราช
หรือ 3,400 ปีก่อน
21.1
-ดาราศาสตร์เก่าสุดในจีน
ไหดินเซรามิก 9 ดาวหมีใหญ่
ซากโบราณสถานชิงไถ (Qingtai Ruins) 5,000 ปีก่อน ในเจิ้งโจว ประเทศจีน
นักโบราณคดีและนักดาราศาสตร์จีนพบวัตถุโบราณที่จัดวางอย่างเป็นระบบคล้ายกลุ่มดาวบนพื้นดิน เป็นหลักฐานความเข้าใจดวงดาวและจักรวาลของคนยุคหินใหม่ แสดงให้เห็นถึงการสังเกตและบันทึกปรากฏการณ์ท้องฟ้า เชื่อมโยงกับความเชื่อ ศาสนา หรือการคำนวณปฏิทินของคนจีนต่อมา
จีนสร้างแผนที่กลุ่มดาวหมีใหญ่ที่เก่าแก่และสมบูรณ์ที่สุดในโลก
(แผนที่ดาวตุนหวง 5 พันปีก่อน)
-การสร้างหอนาฬิกาดาราศาสตร์
ปลายราชวงศ์ซ่งเหนือ
การสร้างปฏิทินซูชงจื้อที่แม่นยำและสร้างหอนาฬิกาเชิงดาราศาสตร์ที่ซับซ้อน
-อี้ ซิง (Yi Xing): นักคณิตศาสตร์และดาราศาสตร์ยุคราชวงศ์ถัง ผู้เสนอการวัดความยาวของเส้นเมริเดียน
ระบบกลุ่มดาวที่เรียกว่า "จื่อเหว่ยหยวน" (紫微垣) หรือพระราชวังม่วง ซึ่งเป็นศูนย์กลางจักรวาลจักรราศีของจีน
21.2
-ดาราศาสตร์เก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
แผ่นจารึกอักษรคูนิฟอร์มเก่าแก่สุด (ราว 4000 ปีก่อนคริสต์ศักราช) หรือ 6 พันปีก่อน ที่บันทึกการเกิดซูเปอร์โนวา
-แผ่นจารึก "แอสโทรแลบ" อายุ 5,500 ปีก่อน แผ่นดินเหนียวรูปจาน แสดงแผนที่ดาวและหน่วยวัดมุมบนขอบฟ้า.
- 3300 ปีก่อนคริสต์ศักราช ชาวบาบิโลเนียนพัฒนาการบันทึกและการคำนวณทางดาราศาสตร์
การทำนายปรากฏการณ์ดาวเคราะห์ (เช่น ดาวศุกร์, ดาวพฤหัสบดี) และค้นพบวัฏจักรจันทรุปราคา (Saros cycle) วัฏจักรซารอส (Saros cycle) 18 ปี 11 วัน 8 ชั่วโมง (6,585.3 วัน) ซึ่งเป็นคาบที่ดวงอาทิตย์ โลก และดวงจันทร์ กลับมาอยู่ในตำแหน่งทางเรขาคณิตคล้ายเดิม ทำให้เกิดคราสแบบเดิมซ้ำ แต่ตำแหน่งบนพื้นโลกจะขยับไปทางตะวันตกเล็กน้อย
จันทรุปราคาเต็มดวงที่ตำแหน่งหนึ่ง อีกประมาณ 18 ปี 11 วัน 8 ชั่วโมงข้างหน้าจะมีจันทรุปราคาคล้ายๆ กันเกิดขึ้นอีก และจะเกิดขึ้นซ้ำๆ ในลักษณะนี้ต่อไปตามวัฏจักรซารอส
จันทรุปราคาเต็มดวงที่ตำแหน่งหนึ่ง อีกประมาณ 18 ปี 11 วัน 8 ชั่วโมงข้างหน้าจะมีจันทรุปราคาคล้ายๆ กันเกิดขึ้นอีก และจะเกิดขึ้นซ้ำๆ ในลักษณะนี้ต่อไปตามวัฏจักรซารอส #ที่มา Alamy and its logo are trademarks of Alamy Ltd.
22. การใช้สำริด
22.1 การใช้สำริด
และการผลิตอาวุธสำริดเก่าสุดในจีน
-มีดสำริด มีดสำริดจีนที่เก่าแก่ที่สุดบางส่วนพบในซินเจียงและเทือกเขาอัลไตย้อนกลับไปถึงยุคสำริดตอนกลาง 2600-1800 ปีก่อนคริสตกาล หรือ 4,600 - 3,800 ปีก่อน
#Naruepon Pengon Translate and compile
มีดสำริดจีน 4,600 - 3,800 ปีก่อน ที่มาของภาพ: เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของพิพิธภัณฑ์แห่งชาติจีน
-กระจกสัมฤทธิ์สำริดขึ้นสนิมขอบสองชั้น ลวดลายดาว 4,300–3,500 ปี ในวัฒนธรรม Qijia (ฉีเจีย): เส้นผ่านศูนย์กลาง 6.2 เซนติเมตร และหนา 0.3 เซนติเมตร มีปุ่มรูปทรงคล้ายสะพานอยู่ตรงกลางด้านหลัง สูง 0.5 เซนติเมตร กานซู่ยังเป็นแหล่งวัฒนธรรมยุคสำริดตอนต้น (ประมาณ 2400-1600 ปีก่อนคริสตกาล) หรือ 4,400 - 3,600 ปีก่อน
#Naruepon Pengon Translate and compile
กระจกทองสัมฤทธิ์ขึ้นสนิมขอบสองชั้น ลวดลายดาวอายุ 4,300–3,500 ปี #ที่มาของภาพ: เว็บไซต์พิพิธภัณฑ์มณฑลชิงไห่
บันทึกหนังสือ *ซู่อี้จี้* ระบุว่า การผลิตและการใช้กระจกทองสัมฤทธิ์เริ่มต้นขึ้นในสมัยจักรพรรดิเหลืองทรงหล่อกระจกทองสัมฤทธิ์สิบสองบาน เพื่อใช้กำหนด 12 เดือนใน 1 ปี โดยบานแรกมีขนาดใหญ่สุด มีเส้นผ่านศูนย์กลางหนึ่งฟุตห้านิ้ว และลดขนาดกระจกทองสัมฤทธิ์ลงทุกเดือนจนถึงกระจกบานที่สิบสองซึ่งมีขนาดเล็กละเอียดอ่อน กระจกทองสัมฤทธิ์ขอบสองชั้น ลวดลายดาวขนาดที่ค้นพบใกล้เคียงกับกระจกทองสัมฤทธิ์ที่พบในแหล่งโบราณคดีฉีเจียผิง
- 3,700 ปีมาแล้วการหล่อกระถางสามขา (ติ่ง - 鼎) สำริดในจีน
-ลูกศรสำริดราชวงศ์ซาง มีอายุ 3,100 ปีก่อน และการหล่อสำริดภาชนะ 'โฮ่วหมู่อู้ติ่ง' (Houmuwu Ding) ประเทศจีน
ที่มีน้ำหนักกว่า 800 กิโลกรัม และจารึกสำริด (金文 - จินเหวิน)
22.2
-การผลิตอาวุธ
สำริดเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
ชาวสุเมเรียน (Sumerians) ในเมโสโปเตเมียเป็นผู้ริเริ่มใช้สำริดประมาณ 3000 ปีก่อนคริสตกาล
ถึง 1100 ปีก่อนคริสตกาล หรือ
5 พันปี - 3.1 ปีก่อนใช้ทองแดง (ประมาณ 3 ส่วน) ผสมกับดีบุก (1 ส่วน) และอาจใช้สารหนูช่วยลดจุดหลอมเหลว
บดโลหะด้วยสากหิน.
ผสมกับสารหนู.
หลอมในเตาเผาแบบปิดที่ต้องเป่าลมเข้าไป.
เทโลหะหลอมเหลวลงในแม่พิมพ์หิน
ขวานสองหัวที่ติดตั้งด้ามได้, ดาบ, โล่ และรถศึกหุ้มเกราะ
23. หอสมุด
23.1
-หอสมุดเก่าสุดในจีน
หอสมุดราชวงศ์ซาง 3,300 ปีก่อน
: การค้นพบหลักฐาน : "จั่วเฉอ" สถานที่ที่หยินซู ซึ่งเป็นที่เก็บรักษาจารึกบนกระดูกทำนาย สามารถถือได้ว่าเป็นห้องสมุดที่เก่าแก่ที่สุดของประเทศจีนมีการใช้อักษรจีนมากกว่า 4,500 ตัว และจำนวนจารึกบนกระดูกสัตว์ที่ขุดพบจนถึงปัจจุบันมีมากถึง 150,000 ชิ้น
##Naruepon Pengon Translate and compile
หอสมุดราชวงศ์โจว ก่อน 520BC
: ผู้ดูแลหอสมุดคือ เล่าจื้อ
ซึ่งรวบรวมบันทึกเกี่ยวกับยุคก่อนราชวงศ์ ราชวงศ์ชาง ราชวงศ์เซี่ย
พระราชกฤษฎีกาและคำสั่งจากกษัตริย์ราชวงศ์โจว และรวมถึงบันทึก รายงาน และเอกสารสำคัญอื่นๆ จากรัฐบริวารต่างๆสมบัติล้ำค่าเหล่านี้ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
##Naruepon Pengon Translate and compile
ตามบันทึกทางประวัติศาสตร์โดย นักประวัติศาสตร์ ซือหม่า เชียน (145–86 ปีก่อนคริสตกาล) ว่า เล่าจื๊อ (老子) เคยรับราชการเป็น ภัณฑารักษ์ หรือผู้ดูแลหอสมุดหลวง (藏书) ในสมัยราชวงศ์โจวของจีน ก่อน 520BC
"บรรณารักษ์" หรือ "ผู้อำนวยการห้องสมุด" สามารถสืบย้อนชื่อไปถึงเหลาจื่อ ผู้เขียนคัมภีร์เต๋าเต๋อจิง
ผลงานที่มีในหอสมุดราชวงศ์โจว
*สามสุสาน*, *ห้าคัมภีร์*, *แปดเชือก* และ *เก้าเขา* เอกสารและวรรณกรรมทางประวัติศาสตร์เหล่านี้สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยโบราณ รวมถึงบันทึก เอกสาร และสิ่งประดิษฐ์ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สำคัญทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับ การเมือง เศรษฐกิจ การทหาร ดาราศาสตร์ ภูมิศาสตร์ มนุษยศาสตร์ กฎหมาย การบูชายัญ ศาสนา การศึกษา การทูต และราชวงศ์
##Naruepon Pengon Translate and compile
"ฉี" (史) "ผู้ที่ถือครองหนังสือ" และ "ฉีกวน" (史官) คือ "ข้าราชการผู้รับผิดชอบหนังสือ"
หนังสือทั้งหมดได้รับการจัดการโดยฉี" *โจวหลี่* (周礼) ระบุว่า "ฉีจัดการหนังสือราชการเพื่อช่วยในการปกครอง" ซึ่งหมายความว่าหน้าที่ของฉีคือการจัดการเอกสารและบันทึกราชการ และร่างเอกสารราชการเพื่อช่วยเหลือพระมหากษัตริย์ในการปกครองประเทศ ฉีแบ่งออกเป็น มหาฉี, รองฉี, ฉีชั้นใน, ฉีชั้นนอก, ผู้ตรวจการหลวง และฉีหญิง เป็นต้น มหาฉี หรือที่เรียกว่า ไท่ฉี (太史) เป็นหัวหน้าของฉีทั้งหมด
การใช้บันทึกและกฎหมายลายลักษณ์อักษรเพื่อช่วยเหลือพระมหากษัตริย์ในการปกครองประเทศ ตำแหน่งของเหลาจื่อในฐานะ "โชวจางซือซือ" (守藏室史) เทียบเท่ากับตำแหน่งบรรณารักษ์หรือผู้อำนวยการหอสมุดแห่งชาติในปัจจุบัน
##Naruepon Pengon Translate and compile
เหลาจื่อมีภาระงานหนักทุกวัน กระดูกทำนาย แผ่นไม้ไผ่ แผ่นไม้จารึก หนังสือผ้าไหม และหนังสือปอ ต้องได้รับการจัดหมวดหมู่ กำหนดหมายเลขตามลำดับเวลา และจัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ หนังสือบางเล่มกระจัดกระจายและไม่เป็นระเบียบเนื่องจากเชือกขาด แผ่นไม้หาย หรือหมายเลขหน้าไม่ตรงกัน ต้องนำมาจัดเรียงใหม่และประกอบใหม่ด้วยเชือกหนังหรือเชือกปอ
##Naruepon Pengon Translate and compile
ตัวอักษรบางตัวบนแผ่นไม้ไผ่และแผ่นไม้จารึกสึกหรอและอ่านไม่ออก ต้องแกะสลักหรือเขียนใหม่ทันท่วงที จากนั้นเหลาจื่อจะทำการค้นคว้าที่จำเป็นโดยอิงจากบริบท เพื่อฟื้นฟูตัวอักษรที่หายไปทีละตัว ด้วยวิธีนี้ เหลาจื่อจึงทำการค้นคว้ามากมาย ทำให้ความรู้ของเขาเพิ่มพูนขึ้น เนื่องจากผลงานที่ยอดเยี่ยมของเขา เขาจึงได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากบรรณารักษ์ทั่วไปเป็น "ผู้อำนวยการหอสมุดแห่งชาติ" หรือผู้ดูแลจดหมายเหตุ
แม้แต่ขงจื๊อยังขอคำแนะนำจากจากเหลาจื่อ
จากบันทึกทางประวัติศาสตร์ ขงจื๊อได้ไปเยี่ยมเหลาจื๊อหลายครั้ง ครั้งหนึ่งเกี่ยวข้องกับการรวบรวมหนังสือ
คัมภีร์จวงจื่อ (บทที่ 13 “วิถีแห่งสวรรค์”)
ขงจื่อปรารถนาจะรวบรวมหนังสือในราชสำนักโจว จื่อลู่จึงเสนอว่า “ข้าได้ยินมาว่ามีชายคนหนึ่งชื่อเหลาตาน เป็นนักประวัติศาสตร์ผู้ดูแลหอจดหมายเหตุของราชวงศ์โจว ซึ่งถูกปลดออกจากตำแหน่งและกลับบ้านไปแล้ว หากท่านปรารถนาจะรวบรวมหนังสือ ทำไมไม่ลองไปขอร้องเขาดูล่ะ” ขงจื่อกล่าวว่า “ดี” พวกเขาจึงไปพบเหลาตาน แต่เหลาตานปฏิเสธ
##Naruepon Pengon Translate and compile
เจ้าชายแห่งราชวงศ์โจว ได้ขอยืมกำลังทหารจากแคว้นฉู่ โดยมีเงื่อนไขว่า เจ้าชายต้องหนังสือและบันทึกจากหอสมุดราชวงศ์โจวออกมาแคว้นฉู่ สาเหตุมีต้นกำเนิดมาจากการแย่งชิงอำนาจ ในช่วงที่เหลาจื่อดำรงตำแหน่งผู้ดูแลหอจดหมายเหตุ ต่อมาสงครามกลางเมืองได้ปะทุขึ้นภายในราชวงศ์โจวเกี่ยวกับการสืบราชบัลลังก์
หลังจากที่พระเจ้าจิงแห่งโจวเสด็จสวรรค์ในปี 520 ก่อนคริสต์ศักราช
##Naruepon Pengon Translate and compile
เจ้าชายสองพระองค์คือ จี้เฉาและจี้ไก ได้ประกาศตนเป็นกษัตริย์ และได้ต่อสู้กันเป็นเวลาห้าปี ในปีที่สี่แห่งรัชสมัยของพระเจ้าจิงแห่งโจว (516 ก่อนคริสต์ศักราช) เจ้าชายเฉาพ่ายแพ้ในการต่อสู้และวางแผนที่จะหลบหนีไปยังรัฐฉู่ เพื่อแสดงให้เห็นถึงความชอบธรรมของตนในฐานะทายาทที่ถูกต้องของราชบัลลังก์โจว เจ้าชายเฉาได้นำหอจดหมายเหตุของราชวงศ์โจวไปด้วย หอจดหมายเหตุเหล่านี้เป็นตัวแทนของแก่นแท้ของวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์ของราชวงศ์โจว
ต่อมา พระเจ้าจิงแห่งโจวได้ส่งมือสังหารไปยังฉู่เพื่อสังหารเจ้าชายเฉา หนังสือ *จั่วจ้วน* บันทึกเหตุการณ์สำคัญนี้ไว้
ประสบการณ์ในการจัดการจดหมายเหตุหลวงนี่เอง
ที่ทำให้เหลาจื่อสามารถเขียน
*เต๋าเต๋อจิง*
เสร็จสมบูรณ์
#Naruepon Pengon Translate and compile
23.2
-หอสมุดเก่าสุดในเมโสโปเตเมีย
-หอสมุด คาลเดียน 612BC -538BC
"ห้องสมุดคาลเดีย" 612-538 ก่อนคริสต์ศักราช หรือ2,637 - 2,563 ปีก่อน ในจักรวรรดิบาบิโลเนียใหม่ รัชสมัยกษัตริย์เนบูคัดเนซาร์ที่ 2
-ห้องสมุดอัชชูร์บานิปาล (กษัตริย์อัสซีเรียใหม่) ในเมืองนิเนเวห์ ซึ่งถูกทำลายไปประมาณปี 612 ก่อนคริสต์ศักราช แต่แผ่นดินเหนียวของห้องสมุดนั้นได้รับการอนุรักษ์และกลายเป็นกุญแจสำคัญในการทำความเข้าใจเมโสโปเตเมียโบราณในเวลาต่อมา ดังนั้น ในขณะที่ยุคบาบิโลเนียใหม่ (คาลเดีย) เกิดขึ้นหลังจากการล่มสลายของอัสซีเรีย ห้องสมุดที่มีชื่อเสียงที่สุด (ของอัชชูร์บานิปาล)
กลับเป็นของอัสซีเรีย
การถูกทำลายของห้องสมุดเกิดขึ้นพร้อมกับการเริ่มต้นของยุคคาลเดีย
#Naruepon Pengon Translate and compile
24. ทองเหลือง
24.1
-เศษทองเหลืองจีน 2 ชิ้น อายุ 6,700 - 6,500 ปีก่อน
#Naruepon Pengon Translate and compile
เศษทองเหลืองจีน ชิ้นที่ 1 อายุ 6,700 - 6,500 ปีก่อน
ณแหล่งโบราณคดีเจียงไจ่ (Jiazhai) ในมณฑลส่านซี (Shaanxi) เป็นต้นแบบในการพัฒนา
ราชวงศ์ซาง (Shang Dynasty) และต้นราชวงศ์โจว (Zhou Dynasty)
เศษทองเหลืองจีน ชิ้นที่ 2 อายุ 6,700 - 6,500 ปีก่อน
-ทองเหลืองชิ้นแรกในจีน
งานทองเหลืองประดับ "เครื่องถม" หรือ "ฝาหลาง" สมัยราชวงศ์หมิง (ราวศตวรรษที่ 15-16) โดยใช้เส้นลวดทองเหลืองมาทำลวดลาย แล้วลงยาเคลือบสีต่างๆ (โดยเฉพาะสีน้ำเงิน) บนตัวเรือนทองเหลือง ทำจากโลหะผสมทองแดง (ทองเหลือง) และเทคนิคการถมสีเคลือบ
#Naruepon Pengon Translate and compile
24.2 ทองเหลืองชิ้นแรกในเมโสโปเตเมีย
ทองเหลืองคาลาไมน์ ยุคหินใหม่ (Neolithic period) (calamine brass) 5,000 ปีก่อนคริสตกาล
หรือ 7,000 ปีก่อน ในเมโสโปเตเมียค้นพบโดยบังเอิญจากการผสมทองแดงกับแร่สังกะสี (คาลาไมน์) มีคุณสมบัติที่ดีกว่าทองแดงบริสุทธิ์
#Naruepon Pengon Translate and compile
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
