27 ธ.ค. เวลา 09:03 • ไลฟ์สไตล์
ถ้าต้องใช้หลักฐานว่าเราใช้ชีวิตแบบนักสู้ อันนี้เราไม่แน่ใจว่าจะไปหาหลักฐานอะไรมาเป็นเครื่องชี้วัดสำหรับเรานะคะ เราตอบได้แค่ว่า "เราเป็นคนไม่เคยกลัวตาย และกล้าที่จะถูกเกลียด" และ "เป็นนักเลง ใจใหญ่ สู้หัวขนฝา เหมือนอาก๋ง ที่เป็นอดีตผู้ใหญ่บ้าน" นี่คือสิ่งที่คนในครอบครัวมักวิพากษวิจารณ์เรา โดยเฉพาะคนที่ใกล้ชิดเรามากที่สุด ซึ่งก็คือแม่และอาม่า แต่เรากลับไม่พอใจ แสดงสีหน้ารำคาญใจ มีทัศนคติลบทุกครั้ง ที่ได้ยินอาม่าพูดอะไรทำนองนั้น ทุกๆครั้งที่เราดื้อรั้นใส่แก
1
เมื่อหลายคืนที่แล้ว เราเอาแต่หมกมุ่นค้นคว้าหาอ่านเกี่ยวกับ "อีพิเจเนติกส์ (Epigenetics)" คือ Research นี้ต้องการค้นคว้าว่า เหตุใดคนที่มียีนคล้ายกัน แต่กลับมีชีวิตต่างกัน และเพื่ออธิบายว่า ประสบการณ์ชีวิตที่บรรพบุรุษหรือพ่อแม่ปู่ย่าต้องเผชิญ สามารถส่งต่อมายังลูกหลานได้หรือไม่
เราสนใจเพราะมันคือการพิสูจน์พุทธพจน์ที่ว่า
สัตว์ทั้งหลาย มีกรรมเป็นของตน
มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์
มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
กรรมย่อมจำแนกสัตว์ทั้งหลาย
ให้เลวและประณีต
ตัวอย่างชิ้นงานวิจัย ที่ชื่อว่า "Dutch Hunger Winter" ซึ่งเป็นช่วงปลายสงครามโลกครั้งที่ 2 นาซีเยอรมนี ปิดกั้นเส้นทางอาหารในเนเธอร์แลนด์ตะวันตก อาหารถูกสั่งให้ลดเหลือไม่เกิน 400-800 แคลอรีต่อวัน ภายใต้สภาพอากาศที่หนาวรุนแรง ที่คนเราต้องการพลังงานและความอบอุ่นสูง งานวิจัยได้ข้อสรุปว่า สภาพความอดอยากที่ว่านั้น ได้เปลี่ยนการทำงานของยีนรุ่นลูกหลาน เพราะแม้ลูกหลานจะกินอาหารที่ดีมีคุณภาพ ออกกำลังกายอย่างเหมาะสม ดูแลสุขภาพเป็นอย่างดี ก็ยังมีปัญหาสุขภาพที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้
นักวิทย์สรุปว่า
DNA ไม่เปลี่ยน
แต่ “การเปิด–ปิดยีน” เปลี่ยน
และการเปลี่ยนแปลงนี้ อยู่ยาวหลายสิบปี
ซึ่งเป็นหลักฐานชัดเจนว่า
สภาพแวดล้อมของแม่
สามารถตั้งโปรแกรมชีวิตลูกได้
2
อาก๋งเราหอบเสื่อผืนหมอนใบมาจากซัวเถา รอนแรมเป็นกรรมกร หนีตายมากับเรือเอี่ยมจุ้น อาม่าเล่าว่า แกถูกคนไทยสมัยนั้นกลั่นแกล้งต่างๆนานา หลอกใช้งานสารพัด แกต้องเสแสร้งแกล้งโง่ ต้องยอมขนกระสอบข้าวมากกว่าคนอื่น วันที่แกอดทนเก็บหอมรอบริบ รู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง จนกระทั่งมีโรงสีเป็นของตัวเอง ก้าวขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่บ้านได้ สะสมปืนผาหน้าไม้ไว้จนเยอะแยะได้ แสดงว่าแกต้องสู้อะไรมาเยอะเหมือนกัน เราก็เลยไม่รู้สึกขัดเคืองใจ ในสิ่งที่อาม่าวิจารณ์เราอีกต่อไป
ที่สำคัญคือ
เราก็แอบแปลกใจ ว่าทำไมเราชอบยิงปืน
และชีวิติก็จับผลัดจับผลู
ต้องได้ไปคลุกคลีกับทหารเรือ
แล้วที่สุดก็ได้เรียนยิงปืน แล้วก็เรียนรู้เรื่องปืน
แต่พี่ชายเราสอบเป็นนายทหารเพราะแม่
แต่ไม่ชอบเรื่องปืนเอาเสียเลย
แปลกไหมล่ะ
1
โฆษณา