สิ่งที่ผมตกผลึกและได้เรียนรู้ในปี 2568
คือ อนุรักษ์นิยม ปฏิเสธเหตุผลอย่างมีระบบ
ปี 2568 ไม่ได้สอนให้ผมฉลาดขึ้นเท่าไร
แต่มันสอนให้ผมเข้าใจมากขึ้น โดยเฉพาะความเข้าใจว่า “เหตุผล” ไม่ได้มีคุณค่าในตัวมันเอง ถ้าผู้ฟังไม่ต้องการมันตั้งแต่ต้น
ผมตกผลึกว่าสิ่งที่เรียกว่า “ความคิดแบบอนุรักษ์นิยม”
ไม่ได้ยึดมั่นในหลักการ แต่ยึดมั่นในสถานะของตัวเองอย่างซื่อสัตย์และแน่วแน่ยิ่งกว่าสิ่งใด
อนุรักษ์นิยมไม่ได้กลัวการเปลี่ยนแปลง
พวกเขาแค่กลัวว่า
การเปลี่ยนแปลงนั้นจะทำให้ตัวเองดูผิด
และความผิด สำหรับอนุรักษ์นิยม
ไม่ใช่เรื่องที่ยอมรับได้
แม้จะมีเหตุผลเรียงเป็นข้อ
แม้จะมีหลักฐานวางอยู่ตรงหน้า
แม้จะรู้แก่ใจว่าฝั่งตรงข้ามพูดถูกทุกประโยค
สิ่งที่ผมเรียนรู้คือ
อนุรักษ์นิยมสามารถ “ฟัง” เหตุผลได้
แต่จะไม่ “ยอมรับ” เหตุผลนั้น
เพราะการยอมรับ เท่ากับการยอมแพ้
และการยอมแพ้ เท่ากับการ....
ทำให้ตัวตนของตัวเองมีมลทิน
พวกเขาไม่ได้เถียงเพราะเชื่อว่าตัวเองถูก
แต่เถียงเพราะ ยอมรับไม่ได้ว่าตัวเองอาจเคยผิด
เมื่อข้อเท็จจริงทำให้ดูแย่
ข้อเท็จจริงนั้นจะถูกเรียกว่า “ข่าวบิดเบือน”
เมื่อข้อมูลไม่เข้าข้าง
ข้อมูลนั้นจะถูกกล่าวหาว่า “มีวาระซ่อนเร้น”
และเมื่อไม่สามารถเถียงในประเด็นได้
การสนทนาจะถูกเปลี่ยนรางอย่างแนบเนียน
ลากไปสู่ประเด็นใหม่ที่ไม่ต้องตอบคำถามเดิม
ผมตกผลึกว่า การคุยกับอนุรักษ์นิยมนั้น
ไม่ใช่การแลกเปลี่ยนความคิด แต่คือการแข่งขันว่าใครจะ “ไม่ตอบคำถาม” ได้แนบเนียนกว่ากัน
แม้ฝั่งตรงข้ามจะพูดถูก
ก็ไม่อาจยอมรับได้
แม้จะเห็นด้วยในใจ
ก็ไม่อาจกดไลก์
เพราะความถูกต้องนั้น มาจากคนที่ไม่ถูกใจ
และความจริงที่มาจากศัตรู
สำหรับอนุรักษ์นิยม
ไม่เคยเป็นความจริงที่ควรค่าแก่การยอมรับ
สิ่งที่ย้อนแย้งที่สุดคือ อนุรักษ์นิยมชื่นชอบการอ้างอิงประชาธิปไตย โดยเฉพาะประชาธิปไตยแบบตะวันตก ตราบใดที่มันถูกใช้เป็นเครื่องมือโจมตีฝ่ายที่พวกเขาไม่ชอบ แต่ในลมหายใจเดียวกันพวกเขากลับด่าประชาธิปไตย และเชิดชูอำนาจนิยม และมองความเท่าเทียมเป็นภัยคุกคาม
พวกเขาร่ำรวยจากการผูกขาดของระบอบเดิม และสาปแช่งความเปลี่ยนแปลงในประเทศนี้ แต่ส่งลูกหลานไปเรียนรู้เสรีภาพในต่างแดน อย่างไม่รู้สึกย้อนแย้งแม้แต่น้อย
ปี 2568 ทำให้ผมเข้าใจว่า
สิ่งเดียวที่อนุรักษ์นิยม “จะ..อนุรักษ์” จริงๆ
ไม่ใช่ชาติ
ไม่ใช่ศีลธรรม
ไม่ใช่ระเบียบ
และไม่ใช่คุณค่าใดๆ ที่พวกเขาชอบอ้าง
แต่คือ
(ตำแหน่งแห่งที่)ของตัวเองในโครงสร้างอำนาจ
และเมื่อผมตกผลึกตรงนี้
ผมก็เลิกหวังว่าเหตุผลจะชนะ
และเริ่มเข้าใจว่า
บางความคิดไม่ได้มีไว้ให้ถก
แต่มีไว้ให้ ถูกมองทะลุ
นี่แหละ
คือบทเรียนที่ผมได้จากปี 2568
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
