29 ธ.ค. เวลา 12:18
ดินสอกับกระดาษ
ที่เธอให้ฉันวันนั้น
ฉันตั้งต้นเขียนเรื่อง
ราวของเรา
ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้
กระดาษเรื่องราวกอง
พะเนินเป็นภูเขาเลย
เรื่องราวชีวิตตอนแรก
คิดว่าจะได้เขียน
เรื่องราวความรักหวานซึ้ง
ตรึงใจ
แต่เขียนมาเขียนไป
กลายเป็น
นิยายความเศร้าที่กำลัง
จะปิดเรื่องเล่าที่ยาวนาน
เรื่องราวหนังสือเล่มเศร้า
อ้อ!ตอนนี้เรื่องราว
ของเธอกับเขาเดินทาง
ไปอย่างมีความสุข
ขอบคุณนะที่ให้ฉัน
เป็นที่คั่นหนังสือของ
พวกเธอ
ไม่บอกวิธีดอก
เจ็บใครเจ็บมันเพียงแต่
อยากบอกว่า
“ตัดอกตัดใจกลับมา
รักตัวเองดีกว่าเนาะ!”
โฆษณา