ครั้งแรกของหวัง ณ หมู่บ้านอันไกลโพ้น อำเภอชายขอบของจังหวัดที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ

ครั้งแรก #ป.1 หลังจากหวังได้ถือกำเนิดเกิดมา โอ๊ยน้อ ชีวิตลำเค็ญแต่ก็มีความสุขสำหรับคนเป็นพ่อเป็นแม่ ที่มีลูกชายคนแรก ยังความน่าปลาบปลื้มให้แก่ครอบครัว พ่อ แม่ ตา ยาย น้าชาย

ครั้งแรก หลังจากหวังชักดิ้นชักงอ ตอนที่แล้ว ก็เป็นเวลาเกือบๆ2ปีแล้ว สมัยนั้นยังไม่มีชั้นอนุบาล หวังเข้า ป.1 เลย เก่งป่ะละ ไม่ต้องสอบด้วยยยยย ใช้โคว้ต้าเด็กแถววัดในโรงเรียนวัดอีกต่างหาก อะโด่ไม่เสียสัก

ครั้งแรก คู่แรก เพราะนิสัยหวังเป็นคนขี้อาย เกรงใจเพื่อน และไม่ชอบเกินหน้าเกินตาเพื่อน วันหนึ่งประมาณขึ้น ป.4 แก่ๆ หลังจากมันสัมปะหลังที่ครอบครัวปลูกไว้ ถึงเวลาที่ต้องถอนไปขายแล้ว

ครั้งแรก #ขวานฟ้าหน้าดำ หลังจากที่พ่อกลับจากทำงานสิงคโปร์ สมัยนั้นไฟฟ้าไม่มี เครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆก็หามีไม่ ถนนก็ยังเป็นฝุ่นอยู่เลย

ครั้งแรก #แห่เทียน ตั้งแต่พอที่จะจำความได้ หวังชอบที่สุดก็ตอนช่วงเข้าพรรษานี้แหล่ะ หน้าฝนเป็นอะไรที่สดชื่น มากๆเลยนะตัวเอง

ครั้งแรก #วันทยาหัต์ ทุกวันพฤหัส จะเป็นวันของเสือ เสือโคร่ง เสือขาว เสือดำ เสือจ่อย ที่สำคัญต้องมีเสือหวัง

ครั้งแรก #บ้องไม่ไผ่ ช่วงเทศกาลเข้าพรรษา ปีใดปีหนึ่งนี้แหล่ะ หวังจำได้ ปีนั้นน้องพ่อ (เรียกว่าอาว), น้องแม่ (เรียกว่าน้า) อาวกับน้า เขาเป็นเพื่อนกัน เวลาบวชเลยต้องบวชพร้อมกัน เป็นนาคหมู่ จำพรรษาที่วัด

ครั้งแรก #นักร้อง ประมาณปี 2529-2530 ไอ้หนุ่มแขนซ้ายลายมังกร ดังระเบิดระเบ้อ ทุกๆที่ ตามวงเหล้า วงไฮโลร้องได้หมด ไม่เว้นแม่กระทั่งสมหวัง